Τον επίτιμο Πρόεδρο του ΚΚΕ, Χ. Φλωράκη, τίμησαν το δεκαπενταύγουστο σε εκδήλωση που έγινε στο Παλιοζογλόπι
Από τη συζήτηση στην πλατεία της Ραχούλας |
Οπερ και εγένετο.
Απ' το ξημέρωμα ακόμα του Δεκαπενταύγουστου, ο κεντρικός δρόμος της Ραχούλας έχει όνομα. Οδός Χαρίλαου Φλωράκη, πληροφορεί η μπλε ταμπελίτσα τον επισκέπτη. Ξαφνιάζει, ίσως, όποιον δεν ξέρει. Οχι τους Ραχουλιώτες. Που αποβραδίς, παραμονή της γιορτής της Παναγιάς, όπως σχεδόν κάθε Δεκαπενταύγουστο τα τελευταία χρόνια, στην πλατεία του χωριού κάθονταν γύρω απ' το καπετάνιο κι έφερναν στο νου ξανά και ξανά ιστορίες κοντά ενός αιώνα. Ο ξένος (εμείς) αδυνατεί να παρακολουθήσει τα λεγόμενα. Είναι ένας ολόκληρος κώδικας τα ονόματα που ακούγονται, οι ιστορίες που τα συνοδεύουν, η έγνοια για τον τόπο που είναι κι ο λόγος για τον οποίο γίνεται η κουβέντα. Νιώθουμε πως αν συζητάνε ξανά και ξανά για τα παλιά δε γίνεται για άλλο λόγο παρά για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης. Κι αυτό το μέτρο είναι που τελικά αποδίδει και τις τιμές. Ο δάσκαλος, ο παπάς, οι παλιοί συναγωνιστές στο αντάρτικο, οι γείτονες, τα νέα παιδιά που πασχίζουν να βρουν τρόπο να μείνουν στον τόπο, συγκροτούν ένα άτυπο συμβούλιο εκεί στην πλατεία. Τα σημερινά προβλήματα δίνουν την αφορμή για να ανοίξει η κουβέντα. Οι αφηγήσεις μαρτυρούν το χτες του προβλήματος. Οταν ακούς τι τράβαγε ο άνθρωπος για να διανύσει μέσα από κακοτράχαλα μονοπάτια μιαν απόσταση λίγων χιλιομέτρων, κατανοείς γιατί κεντρικό θέμα της συζήτησης είναι η κατασκευή του δρόμου που συνδέει τη Ραχούλα με τον Ιταμο κι επιτρέπει την επικοινωνία μεταξύ των ενδιάμεσων οικισμών. Νιώθεις πως δεν είναι κενή φιλοφρόνηση το "ευχαριστούμε" στον επίτιμο Πρόεδρο του ΚΚΕ για τις -και προσωπικές- παρεμβάσεις που χρειάστηκε να κάνει σε διάφορους κυβερνητικούς παράγοντες για να στρωθεί χρόνο με το χρόνο ένα μεγάλο τμήμα του δρόμου. Φτάνει ήδη ως το Παλιοζογλόπι, τέσσερα χιλιόμετρα μείναν ακόμα ως τον Ιταμο. Κι αυτό έχει βοηθήσει ήδη αρκετά. Με δεδομένο το δρόμο ήδη είναι περισσότεροι αυτοί που επιστρέφουν στον παλιό οικισμό κι αναστηλώνουν τα πατρογονικά τους. Φτάνουν οι τέτοιου είδους παρεμβάσεις; Απάντησε ο ίδιος ο Χ. Φλωράκης το μεσημέρι της άλλης μέρας μιλώντας στην εκδήλωση που έγινε στο Παλιοζογλόπι: «Χρειάζεται αγώνας, είπε. Χρειάζεται η αυτοδιοίκηση, οι τοπικοί φορείς και οργανώσεις να ασκήσουν τις ανάλογες πιέσεις προς πάσα κατεύθυνση για την ανάλογη υποδομή, για την εξασφάλιση των αναγκαίων μέσων, οικονομικών και άλλων».
Θερμή υποδοχή |
Σ' ένα τέτοιο πλαίσιο, παρακολουθώντας το μεσημέρι του Δεκαπενταύγουστου την εκδήλωση για την απόδοση τιμών στον Χαρίλαο Φλωράκη μπορούμε να βεβαιώσουμε μέσα από τα ίδια τα λόγια των ανθρώπων της περιοχής, πως αυτό που τιμήθηκε και προσωποποιημένα ήταν αξίες, αρχές και προπαντός η συνέπεια σ' έναν αγώνα που έχει όραμα μια καλύτερη κοινωνία.
Είναι χαρακτηριστική η φράση του ολυμπιονίκη Κ. Θάνου από τον οικισμό Σαραντάπορο, που επίσης τιμήθηκε στην ίδια εκδήλωση. Αφού ευχαρίστησε για την τιμή που του έγινε είπε: «Πιο σημαντικό απ' όλα τα μετάλλια είναι η τιμή σ' αυτούς που αγωνίστηκαν για δημοκρατία, ελευθερία, δικαιοσύνη». Ο δήμαρχος Β. Τσαντίλας είπε «τιμάμε τις αρχές και την πίστη του Χ. Φλωράκη στα ιδανικά του ΚΚΕ και στον κομμουνισμό». Ο μητροπολίτης Θεόκλητος, μιλώντας επίσης στην εκδήλωση σημείωσε την ανάγκη «να τιμούμε εκείνους που αγωνίστηκαν για αξίες που για να έρθουν χρειάζεται αγώνας, αίμα, δάκρυα, κόπος». Σ' αυτό αναφέρθηκε και ο δάσκαλος Γ. Ντόλκερας και ο πρόεδρος του δημοτικού διαμερίσματος Κ. Κατσούλας που ευχήθηκε στον Χ. Φλωράκη να μείνει «ορθός σαν τον έλατο του Λιανού» (σ.σ. είναι ένας θεόρατος έλατος έξω από το καλύβι του Λιανού στο Παλιοζογλόπι).
Από την εκδήλωση στο Παλιοζογλόπι |