Το θέμα της εξαπάτησης των λαϊκών στρωμάτων, μέσω των φορολογικών «ελαφρύνσεων» ήταν και πάλι το αντικείμενο της συνάντησης χτες το απόγευμα μεταξύ του πρωθυπουργού, Κ.Σημίτη, και του υπουργού Οικονομίας, Ν.Χριστοδουλάκη. Αυτά προκύπτουν από τις δηλώσεις του υπουργού Οικονομίας προς τους εκπροσώπους του Τύπου, μετά το τέλος της συνάντησης. Καταφεύγοντας στο λαϊκισμό ο τελευταίος ισχυρίστηκε ότι στη συνάντηση με τον πρωθυπουργό συζητήθηκαν οι κατευθύνσεις του κρατικού προϋπολογισμού του 2003, ο οποίος έχει δύο σημαντικά χαρακτηριστικά. Τη χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης(!) και τη χρηματοδότηση της φορολογικής μεταρρύθμισης. Στο σημείο αυτό δημαγωγικά ισχυρίστηκε ότι με τις προτάσεις της κυβέρνησης θα υπάρξει ελάφρυνση των φορολογικών υποχρεώσεων, ιδιαίτερα της μικρής και μεσαίας οικογένειας στη χώρα μας. Φυσικά, πρόκειται για διαστροφή της πραγματικότητας, καθώς ο χαρακτήρας της προωθούμενης φορολογικής μεταρρύθμισης είναι και αντιλαϊκός και αντιδραστικός. Απλώς, η κυβέρνηση ετοιμάζει μια νέα επιχείρηση επαξάτησης των λαϊκών στρωμάτων, με «φιλολαϊκά» μέτρα που αναμένεται να ανακοινώσει ο πρωθυπουργός από το βήμα της ΔΕΘ στη Θεσσαλονίκη στις αρχές Σεπτέμβρη, αποκρύβοντας επιμελώς ότι ο εσμός των αντιλαϊκών συμπληγάδων ακολουθεί... Αιχμή της κυβερνητικής προπαγάνδας το ύψος της αύξησης του αφορολόγητου ποσού στην κλίμακα φορολογίας εισοδήματος. Από τις αρχές του χρόνου ακόμα (προτάσεις επιτροπής Γεωργακόπουλου) διέδιδαν ότι σενάρια για αύξηση του αφορολόγητου ορίου μέχρι και τα 4,5 εκατ. δραχμές. Φυσικά, ο κυβερνητικός προπαγανδιστικός μηχανισμός, συνεπικουρούμενος και από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, προβάλλει τις «αρεστές» πλευρές των κυβερνητικών προτάσεων για τη φορολογική μεταρρύθμιση. Γιατί οι δυσάρεστες πλευρές είναι πολλές. Τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να έχουν καμιά αυταπάτη. Το τελικό ισοζύγιο των κυβερνητικών προτάσεων στη φορολογία θα είναι αρνητικό γι' αυτά, καθώς περιλαμβάνει σκληρά μέτρα όπως την επιβολή φόρου κατοχής στην ακίνητη περιουσία (περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να τα ανακοινώσουν), αυξήσεις στην έμμεση φορολογία, όπου εξετάζονται διάφορα εναλλακτικά σενάρια αύξησης, είτε του ΦΠΑ, είτε των ειδικών φόρων, είτε και των δύο αυτών συνιστωσών των έμμεσων φόρων.