«Οι άνεργοι είναι θύματα της πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση και δεν είναι πεδίο άσκησης, δήθεν, κοινωνικής πολιτικής και εντυπωσιασμού, δίνοντας ψίχουλα». Τα παραπάνω επισημαίνει, σε ανακοίνωσή του, το Εργατικό Κέντρο Λάρισας (ΕΚΛ), σχετικά με το πρόγραμμα επιδότησης των μακροχρόνια ανέργων για έναν επιπλέον χρόνο με 150 ευρώ (πέρα από το 12μηνο), το οποίο, όπως καταγγέλλει, είναι μακριά από την ικανοποίηση των βασικών αναγκών των ανέργων και μόνο σοβαρή προσπάθεια κάλυψής τους δεν μπορεί να θεωρηθεί.

«Μόνον αισθήματα ντροπής και αγανάκτησης μπορούν να νιώσουν οι άνεργοι για τον εμπαιγμό που τους γίνεται από το υπουργείο Εργασίας και τον υπουργό Δ. Ρέππα», σημειώνει το ΕΚΛ και υπενθυμίζει τις θέσεις του ταξικού εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος για: Επιδότηση ανέργων με το 80% του βασικού μισθού της ΕΓΣΣΕ για όλους τους ανέργους, για όλο το χρόνο ανεργίας, χωρίς προϋποθέσεις. Ασφαλιστική και συνταξιοδοτική κάλυψη των ανέργων και των οικογενειών τους. Δωρεάν μετακίνηση με τα μέσα μαζικής μεταφοράς και δυνατότητα πρόσβασης στα προγράμματα κοινωνικού τουρισμού και εργατικής κατοικίας.

«Η εφαρμογή του νεοφιλελεύθερου μοντέλου διαχείρισης του καπιταλισμού από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και με τη συμπαράσταση της ΝΔ, είναι αυτή που γεννά τη φτώχεια και την ανεργία», τονίζει το ΕΚΛ, για να συμπληρώσει ότι οι ιδιωτικοποιήσεις του δημόσιου τομέα, η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου σε βάρος εργαζομένων και μικρομεσαίων, η αποδιάρθρωση της αγροτικής οικονομίας και το συρρίκνωμα του αγροτικού πληθυσμού, είναι αυτά που ευθύνονται για το διπλασιασμό της ανεργίας στην περιοχή της Θεσσαλίας από το 1990 έως το 2001.

Οπως τονίζει, ακόμα: «Η προσπάθεια κατάργησης του 8ωρου, η γενίκευση της μερικής απασχόλησης, η διάλυση του ασφαλιστικού μας συστήματος και η συστηματική προώθηση της ιδιωτικής ασφάλισης είναι πλευρές της ίδιας νεοσυντηρητικής - νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Τα διάφορα ψίχουλα, που τάζει η κυβέρνηση, δεν είναι ικανά να ωραιοποιήσουν αυτήν την πολιτική. Αντίθετα, μαρτυρούν ότι η βαλίτσα θα πάει μακριά».

Οπως σημειώνει καταλήγοντας: «Η μείωση της ανεργίας προϋποθέτει την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζεται και την εφαρμογή μιας φιλολαϊκής πολιτικής, όπου στο κέντρο της προσοχής θα είναι ο εργαζόμενος και η εξυπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων, κόντρα στην ασυδοσία της πλουτοκρατίας και του μεγάλου κεφαλαίου».