Ολοκληρώθηκε το απόγευμα της Κυριακής, στη Θεσσαλονίκη, η προπαρασκευαστική συνάντηση για τη συγκρότηση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ, που θα γίνει το φθινόπωρο στη Φλωρεντία της Ιταλίας. Από τις εργασίες της προπαρασκευαστικής έγινε ακόμα πιο καθαρό ότι αυτό που επιδιώκεται επί της ουσίας δεν είναι ο συντονισμός της δράσης των κινημάτων, αλλά η επιβολή και σε οργανωτικό επίπεδο ενός πολιτικού ρεύματος σοσιαλδημοκρατικής κατεύθυνσης, που, αξιοποιώντας τα κινήματα, θα λειτουργεί πυροσβεστικά στις τάσεις αγωνιστικής αμφισβήτησης του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος.

Στην οργανωτική επιτροπή μετείχαν οι φορείς που συγκροτούν τη «Διεθνή Δράση», η «ΓΕΝΟΒΑ 2001», η ΓΣΕΕ, το ΕΚΘ, ο ΣΥΝ, η ΑΚΟΑ, η ΚΕΔΑ, κλπ. Κυρίως δηλαδή οι δυνάμεις που συγκροτούν την πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός ελληνικού κοινωνικού φόρουμ τέτοιου που ούτε καν στη φράση δε θα εναντιώνεται στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ.

Φάνηκε επίσης καθαρά ότι η συνάντηση είχε δύο βασικούς στόχους: α) Τη «νομιμοποίηση» της παρουσίας των συνδικαλιστικών ηγεσιών ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ και της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ), που την περίοδο του βρώμικου πολέμου του ΝΑΤΟ εναντίον της Γιουγκοσλαβίας δήλωνε υπέρ των βομβαρδισμών και β) την αναγόρευσή τους σε διοργανωτές των λαϊκών κινητοποιήσεων που θα πραγματοποιηθούν το 2003 στη Θεσσαλονίκη στη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής των ηγετών της ΕΕ.

Αναδείχτηκε η αγωνία τους να εμφανίσουν σαν βασικά μέλη του κινήματος τις δυνάμεις που σε επίπεδο φρασεολογίας στις διεθνείς επαφές τους εμφανίζονται πολέμιες της «νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης» και την άλλη στιγμή, στο εσωτερικό της χώρας, στηρίζουν ποικιλότροπα τις επιλογές της ΕΕ και της κυβέρνησης. Τις δυνάμεις που ανακάλυψαν στο κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης την κολυμβήθρα αποενοχοποίησης από τις «αμαρτίες» και τα «εγκλήματά τους».

Ομως δεν μπορούν να κρύψουν το πραγματικό τους πρόσωπο.

Προκλήθηκαν, αλλά, αρνήθηκαν να καταδικάσουν τα μέτρα καταστολής που σχεδιάζει η κυβέρνηση, προκειμένου να εμποδίσει τις κινητοποιήσεις στη Θεσσαλονίκη τον Ιούνη του 2003. Δε δήλωσαν στήριξη στις προτάσεις που κατατέθηκαν για διοργάνωση καμπάνιας ενάντια στον ευρωστρατό και ενάντια στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Δεν πήραν θέση για τη συμμετοχή των κομμάτων. Με την πρακτική τους εμπόδισαν την υπογραφή ψηφίσματος συμπαράστασης και αλληλεγγύης για τους Παλαιστίνιους.

Φάνηκε άλλωστε ο στόχος όσων θέλουν να ελέγξουν το κίνημα. Η φράση του Δ. Στρατούλη, που μίλησε ως εκπρόσωπος της ΓΣΕΕ, ήταν αποκαλυπτική, όταν αναφέρθηκε στους λόγους για τους οποίους η συνεργασία των συνδικάτων με τα κοινωνικά κινήματα είναι μονόδρομος: «Η συμμετοχή μας θα αποτελέσει φάρμακο για να ξεπεράσουμε τη γεροντική μας άνοια, για να αποκτήσουμε ένα χαμένο δυναμισμό»...

Ο Ν. Γιαννόπουλος χαρακτήρισε «εθνοκεντρικούς αγροίκους» όσους υπερασπίστηκαν το δικαίωμα τις κινητοποιήσεις του 2003 στη Θεσσαλονίκη να τις οργανώσουν οι μαζικοί φορείς και τα συνδικάτα της χώρας μας, χωρίς τα διάφορα «καπέλα» του «Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ»!

Στις διαδικασίες συζήτησης πήραν μέρος αντιπροσωπείες της «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003», του ΚΚΕ, της Κομμουνιστικής Ανανέωσης, του ΚΜΕ, του ΠΑΜΕ, του Βαλκανικού ΑντιΝΑΤΟικού Κέντρου, της ΕΕΔΥΕ, της ΚΝΕ, των ΠΚΣ, ΝΔΕ, ΟΓΕ και με τις σημαντικές και ουσιαστικές παρεμβάσεις τους ανέδειξαν την αναγκαιότητα το κίνημα κατά της «παγκοσμιοποίησης» να οριοθετήσει ξεκάθαρα τις διεκδικήσεις του και τον αντίπαλό του, ειδικότερα στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Στη διάρκεια των τριήμερων εργασιών συζητήθηκαν ζητήματα οργάνωσης της συνάντησης που θα γίνει το Νοέμβρη στη Φλωρεντία, το πρόγραμμα, η θεματολογία της και η διαδικασία διεύρυνσης των συμμετοχών με κινήματα και φορείς από τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, των Βαλκανίων, της Μ. Ανατολής.

Ο Μπάμπης Αγγουράκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, σημείωσε ότι στο πλαίσιο κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης θα πρέπει να ενταχθούν δύο πυλώνες: Η εναντίωση στην πολιτική της ΕΕ, του Μάαστριχτ και στο ΝΑΤΟ. «Δεν πρέπει να ξεχνούμε το ρόλο τους στις διεθνείς εξελίξεις», ανέφερε. Επίσης υπογράμμισε ότι δεν είναι δυνατό να προχωρήσει η διαδικασία διεύρυνσης, αν δεν απασχολήσει τα κινήματα το σημαντικό ζήτημα της απαγόρευσης των κομμουνιστικών κομμάτων σε διάφορες χώρες, όπως π.χ. Πολωνία, Σλοβακία, Τσεχία, Τουρκία κλπ.

Κάλεσε τους Ιταλούς να καθορίσουν άμεσα τις διαδηλώσεις στη Φλωρεντία. Και πρότεινε σύνθημα της κινητοποίησης να είναι: «Για μια Ευρώπη κατά του κεφαλαίου και κατά του πολέμου». Για τη συμμετοχή των κομμάτων είπε ότι το θέμα δεν πρέπει να τίθεται αν θα συμμετέχουν, αλλά ποια κόμματα θα συμμετέχουν. «Π.χ. θα επιτραπεί να συμμετέχουν κόμματα με νεοφιλελεύθερες θέσεις και πολιτική; Γενικότερα, ποιοι φορείς θα συμμετέχουν και με ποια κριτήρια; Π.χ. η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων πρέπει να συμμετέχει με δεδομένη τη στάση της απέναντι στις επιλογές της ΕΕ;».

Υποστηρικτικά στάθηκε στην τοποθέτησή του ο Χαρ. Αρχοντής, εκπρόσωπος της Κομμουνιστικής Ανανέωσης, σημειώνοντας ότι «είναι αδήριτη ανάγκη η συμμετοχή των κομμάτων. Διαφορετικά, κινδυνεύουμε να αποκλείσουμε ιστορικά ρεύματα του εργατικού κινήματος».