«Θα κερδίσουμε. Αρκεί να έχουμε υπομονή και πίστη στον αγώνα μας». Με αυτή την κουβέντα ολοκληρώθηκε μία από τις συνελεύσεις στο μπλόκο του Ε-65 στην Καρδίτσα. Δίπλα μας είναι μερικοί κτηνοτρόφοι. Μετά τις καταστροφές του «Daniel» που έπνιξε τα κοπάδια τους, η ευλογιά έδωσε τη χαριστική βολή.

Ενας από αυτούς φωνάζει: «Να πληρώσει (η κυβέρνηση) και αμέσως γυρνάμε σπίτια μας. Αν δεν πληρώσει αντάρα θα γίνει!». Ο διπλανός τού απαντά: «Οχι δεν πάει έτσι! Δεν είναι μόνο τα χρωστούμενα!». Η κουβέντα είναι έντονη, μιλούν για τα αιτήματα. Φωνάζουν. Αλλωστε έχουν τσακιστεί, τα μαντριά έχουν αδειάσει.

Οταν κάπως ηρεμούν τα πνεύματα, εξηγούν στον «Ριζοσπάστη»: Η πάλη τους δεν είναι ζήτημα μόνο αποζημιώσεων, τωρινών ή χρωστούμενων. Τα αιτήματα έχουν να κάνουν με την επιβίωση και την προοπτική, αν θα μπορέσουν δηλαδή να συνεχίσουν να παράγουν.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το αίτημα για την ανασύσταση των κοπαδιών. Οι κτηνοτρόφοι διεκδικούν επικαιροποίηση των ποσών αποζημίωσης ώστε να ανταποκρίνονται στο πραγματικό κόστος αγοράς και παραγωγής. Αλλά και κάλυψη της απώλειας παραγωγής (γάλα, κρέας, αναπαραγωγή) για τουλάχιστον 12-24 μήνες ή όσο χρειαστεί και μέχρι την πλήρη ανασύσταση του κοπαδιού, με το 30% επί του κύκλου εργασιών βάσει υπολογισμών πώλησης κρέατος και γάλακτος. Και κυρίως η ανασύσταση κοπαδιού να γίνει πέρα από το εάν έχει δοθεί αποζημίωση σφαγής.

Το να πληρωθούν οι κτηνοτρόφοι για τα ζώα που έχασαν, από μόνο του δεν είναι τίποτα, λένε. Γιατί; Εστω ότι αποζημιώνεται το ζώο στην πλήρη αξία του. Αυτό δεν περιλαμβάνει και το χαμένο εισόδημα που απέφερε αυτό το ζώο τους μήνες που χάθηκαν. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η όποια αποζημίωση αφήνει και πάλι τον βιοπαλαιστή κτηνοτρόφο έρμαιο των σιδερένιων νόμων της καπιταλιστικής αγοράς.

Στην Ελλάδα έχουν θανατωθεί πάνω από 440.000 αιγοπρόβατα. Οταν (και αν) αποζημιωθούν, θα ξεκινήσουν μαζικές παραγγελίες ζωικού κεφαλαίου για το ξαναφτιάξιμο των κοπαδιών, κυρίως από το εξωτερικό. Ο βιοπαλαιστής κτηνοτρόφος όμως θα ανταγωνιστεί μέσα σ' αυτήν την αρένα τις μεγάλες κτηνοτροφικές μονάδες. Οι τιμές, όπως αναμένεται, θα ανέβουν και δεν θα είναι ίδιες με της αποζημίωσης.

Αρα η κουβέντα καταλήγει στο ερώτημα: Πώς θα γίνει η ανασύσταση; «Ας πληρώσουν αυτοί και θα τα βρούμε» είπε ένας. «Να γίνει με ευθύνη του κράτους» παίρνει την απάντηση. «Θα πηγαίνει το κράτος δηλαδή στους ζωοεμπόρους στη Γαλλία να αγοράζει πρόβατα για τον Τάκη;». Γέλια...

Οταν όμως σταματάνε, η συζήτηση φεύγει από το όριο της αποζημίωσης. Φτάνει στον χαρακτήρα του ίδιου του κράτους, που - όπως είπε ένας της παρέας - αν η ...ανασύσταση αφορούσε τα συμφέροντα των βιομηχάνων και των μεγαλεμπόρων, θα έτρεχε να τους εξυπηρετήσει χωρίς δεύτερη κουβέντα.