Στην ετήσια Γενική Συνέλευση της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων το περασμένο Σάββατο, από την ομιλία του προέδρου φάνηκε ότι συνεχίζεται η άγονη και αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση μεταξύ δικαστών και συνηγόρων. Ο πρόεδρος της Ενωσης Χριστ. Σεβαστίδης, στην ομιλία του με θέμα «Η Δικαιοσύνη στη μέγγενη της πολιτικής αντιπαράθεσης», μεταξύ άλλων τόνισε ότι «εμπεδώθηκε επίσης η αντίληψη στον λαό, πως η ποινική δικαιοσύνη δεν αποδίδεται με ίδιους όρους και όσο εύκολα καταδικάζεται ένας απλός πολίτης τόσο δύσκολα συμβαίνει αυτό με πολιτικά πρόσωπα και ισχυρούς επιχειρηματίες. Η διαπίστωση αυτή δεν είναι ούτε καινοφανής ούτε άστοχη. Ανταποκρίνεται σε μια πραγματικότητα η οποία έχει συγκεκριμένες αιτίες.

Πρώτα και κυρίαρχα στη συνταγματική πρόβλεψη του άρθρου 86 και στον ν. 3126/2003 "περί ευθύνης υπουργών" που θέτουν ορισμένους φραγμούς για πράξεις υπουργών, οι οποίες δεν θα έπρεπε να απολάμβαναν ειδικής προνομιακής αντιμετώπισης σε σχέση με τους υπόλοιπους πολίτες».

Στον χαιρετισμό του ο βουλευτής του ΚΚΕ Χρ. Κατσώτης μεταξύ άλλων έκανε αναφορά στην αξιοποίηση της δικαιοσύνης ως κομμάτι του κράτους: «"Αν θέλουμε ανταγωνιστικές επιχειρήσεις, θέλουμε και ανταγωνιστική δικαιοσύνη", ειπώθηκε πολύ χαρακτηριστικά στο πρόσφατο συνέδριο που διοργανώθηκε από τον ΣΕΒ, τον Σύνδεσμο Δικηγορικών Εταιρειών, το ΕΚΠΑ και όλα τα Ανώτατα Δικαστήρια.

Ετσι, προωθούνται συνεχείς αλλαγές, αφενός για την αποτελεσματικότερη και ταχύτερη στήριξη της δικαιοσύνης στα επενδυτικά σχέδια, τα οποία εντάσσονται ακόμα περισσότερο στην πολεμική προετοιμασία και ετοιμότητα σε βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων, αφετέρου για την ένταση της καταστολής και του αυταρχισμού ενάντια στους αγώνες του λαού. Αλλωστε, η πρόσφατη παραγγελία της - διορισμένης απ' την κυβέρνηση - Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου για διώξεις σε βάρος των βιοπαλαιστών αγροτών που δίνουν μια μάχη επιβίωσης, επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές, όπως και η αντιμετώπιση με ποινές και διώξεις απέναντι σε στρατευμένους που εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους».

Επίσης σημείωσε: «Είναι πολύ λογικό να διαμορφώνουν μια έντονη λαϊκή δυσπιστία απέναντι στη δικαιοσύνη, που επιτείνεται και απ' τη στάση που η ηγεσία των ανώτατων δικαστηρίων κράτησε σε σοβαρές υποθέσεις όπως το έγκλημα των Τεμπών, συντονιζόμενη πολλές φορές με τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις συγκάλυψης, αλλά και άλλες δικαστικές αποφάσεις όπως η νομιμοποίηση αντεργατικών μέτρων ή η έγκριση της ίδρυσης ιδιωτικών ΑΕΙ.

Για μας είναι ξεκάθαρο ότι αυτή η εδραζόμενη σε πραγματικά γεγονότα δυσπιστία δεν πρέπει να τροφοδοτεί μια άγονη και αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση ανάμεσα στο δικαστικό και στο δικηγορικό σώμα, όπως αυτή που εξελίχθηκε τις τελευταίες μέρες, γιατί τελικά αναπαράγει μια κάλπικη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα γενικά σε δικαστές και δικηγόρους, σαν να μην υπάρχουν διαφορετικές λογικές και κοινωνικές αφετηρίες και μέσα σε αυτούς. Αλλωστε, γνωρίζουμε ότι ένα μεγάλο κομμάτι των δικαστών ασφυκτιά μέσα στον αντιδραστικό μανδύα του σημερινού θεσμικού και νομοθετικού πλαισίου, όχι μόνο εξαιτίας των συνθηκών που είναι υποχρεωμένο να εργάζεται, της εντατικοποίησης της δουλειάς, της συρρίκνωσης των μισθολογικών και ασφαλιστικών του δικαιωμάτων, την αποκατάσταση των οποίων διεκδικούμε, όπως είναι ο 13ος και 14ος μισθός, αλλά και γιατί υποχρεώνεται πολλές φορές να σταθεί ενάντια στις λαϊκές ανάγκες που μπορεί να θέλει να υπηρετήσει».

Και κατέληξε: «Ακόμα όμως και σε αυτό το πλαίσιο το ΚΚΕ έχει συγκεκριμένες προτάσεις, όπως η ανάγκη αλλαγής του τρόπου επιλογής της ηγεσίας των ανώτατων δικαστηρίων, έτσι ώστε οι ανώτατοι δικαστικοί να μην εξαρτώνται άμεσα απ' την εκάστοτε κυβέρνηση, κάτι το οποίο αποτελεί και διαχρονικό αίτημα της Ενωσής σας. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την αναθεώρηση του επίμαχου άρθρου του Συντάγματος κι όχι με απλούς νόμους που χρησιμοποιούνται ως άλλοθι για την τελική κυβερνητική επιλογή, όπως αποδείχτηκε και πρόσφατα. Επιπλέον, απαιτείται η πλήρης κατάργηση του άρθρου 86, έτσι ώστε σε κανένα στάδιο η δίωξη κατά υπουργών να μην εξαρτάται απ' τη βούληση της εκάστοτε κυβερνητικής πλειοψηφίας. Θυμίζουμε ότι τα ζητήματα αυτά τα είχαμε προτείνει ως ΚΚΕ στην προηγούμενη συνταγματική αναθεώρηση, προσκρούοντας τότε στην άρνηση των άλλων κομμάτων. Πρόκειται ασφαλώς για ελάχιστα και αυτονόητα μέτρα και όχι για πανάκεια, αφού στην πραγματικότητα η συζήτηση για την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και των θεσμών και η σχετική πολιτική αντιπαράθεση που την συνοδεύει, συγκαλύπτει, κατά τη γνώμη μας, την ουσία. Δηλαδή ότι αυτό που ονομάζεται "κράτος δικαίου" και τα επιμέρους στοιχεία που το συγκροτούν, η τήρηση της νομιμότητας, η δήθεν διάκριση των εξουσιών, η δήθεν ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, η τυπική ισότητα απέναντι στον νόμο συγκαλύπτουν την ενιαία, ομοούσια κι αδιαίρετη εξουσία του κεφαλαίου και την ουσιαστική ανισότητα που υπάρχει αντικειμενικά σε μια ταξική κοινωνία ανάμεσα στον εκμεταλλευτή και τον εκμεταλλευόμενο, τον βιοπαλαιστή και τον μεγαλομέτοχο, ακόμα κι αν όλοι αυτοί εμφανίζονται κάτω από την ίδια ιδιότητα του "πολίτη"...».