Τις ευθύνες ΕΕ και κυβερνήσεων, που βλέπουν τα αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα ως κόστος, καθώς και την ανάγκη για άμεση αποζημίωση των πληγέντων, αναδεικνύει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ με Ερώτηση που υπέβαλε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο Κώστας Παπαδάκης, ευρωβουλευτής του Κόμματος.

Οι πρόσφατες καταστροφικές πλημμύρες στην Ηπειρο και στην Κέρκυρα, αλλά και τα προβλήματα που προκάλεσε η κακοκαιρία στην Αττική και σε άλλες περιοχές της χώρας, έφεραν για μία ακόμα φορά στο προσκήνιο τα αποτελέσματα της ευρωενωσιακής στρατηγικής του κόστους - οφέλους και στην πολιτική προστασία, που ακολουθεί πιστά και η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και οι προηγούμενες. Τα αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα καρκινοβατούν εδώ και δεκαετίες από κυβερνήσεις και τοπική διοίκηση, καθώς αυτή η πολιτική οδηγεί κρίσιμα αντιπλημμυρικά έργα υποδομής να μένουν στα χαρτιά ως «μη επιλέξιμα», επειδή δεν αποδίδουν τα προσδοκώμενα κέρδη και το άμεσο ανταποδοτικό όφελος που επιδιώκει το κεφάλαιο. Την ίδια στιγμή οι ήδη υπάρχουσες, προβληματικές και απαρχαιωμένες υποδομές εγκαταλείπονται και απαξιώνονται συστηματικά, λόγω της έλλειψης χρηματοδότησης για τα απαραίτητα μέσα συντήρησης και της υποστελέχωσης.

Με το ίδιο κριτήριο οι κατευθύνσεις της ΕΕ, βάσει της Οδηγίας 2007/60/ΕΚ «για την αξιολόγηση και διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας», προβλέπουν να αποφεύγεται το «υπερβολικό κόστος» όσον αφορά τα αντιπλημμυρικά έργα σε περιοχές που είναι «αραιοκατοικημένες» ή έχουν «περιορισμένους οικονομικούς πόρους».

Η δε Αττική, που ούτε «αραιοκατοικημένη» είναι ούτε έχει «περιορισμένους οικονομικούς πόρους», πνίγηκε σε μια σειρά περιοχές, ανάμεσά τους επανειλημμένα στην πολύπαθη Μάνδρα, ενώ με βάση τις προϋποθέσεις της ευρωενωσιακής νομοθεσίας μόλις πρόσφατα κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω λειψυδρίας!

Ειδικά για την Ηπειρο οι κίνδυνοι είναι γνωστοί εδώ και δεκαετίες, ενώ από το 2012, αξιοποιώντας ακόμα και την επιλεκτική αντίληψη ΕΕ - κυβερνήσεων για την πολιτική προστασία, η Ειδική Γραμματεία Υδάτων είχε χαρακτηρίσει τις ίδιες περιοχές που επλήγησαν «ζώνες δυνητικά υψηλού κινδύνου πλημμύρας».

Αλλά και στην Κέρκυρα, ένα νησί - «ναυαρχίδα» του Τουρισμού, οι υποδομές για την προστασία του λαού είναι πλήρως απαρχαιωμένες και επικίνδυνες, όταν την ίδια στιγμή επιδοτούνται με πακτωλό εκατομμυρίων οι μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες του νησιού.

Ενδεικτική είναι και η πρόσφατη απένταξη σειράς αντιπλημμυρικών έργων από το Ταμείο Ανάκαμψης, ενώ την ίδια ώρα εκτινάσσονται οι πολεμικοί εξοπλισμοί με ευρωενωσιακές επιδοτήσεις. Ιεραρχείται ωστόσο η χρηματοδότηση υποδομών με «διπλή» χρήση, εντάσσονται και δομές «πολιτικής προστασίας» στο πακέτο των συνολικά 200 δισ. για τη «Στρατιωτική Κινητικότητα». Πρόκειται για επιλογή που δεν εξυπηρετεί την προστασία της ζωής και της περιουσίας του λαού, καθώς κριτήριο για την υλοποίησή τους δεν τίθενται οι εργατικές - λαϊκές ανάγκες αλλά η κλιμάκωση της πολεμικής εμπλοκής και η δυνατότητα χρήσης τους σε πολεμικές συνθήκες.

Με βάση τα παραπάνω, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ υπέβαλε τα εξής ερωτήματα:

«Πώς τοποθετείται η Επιτροπή:

Στο αίτημα για αποζημιώσεις 100% στους πληγέντες, άμεση αποκατάσταση των σοβαρών καταστροφών σε υποδομές σε Ηπειρο και Κέρκυρα, χωρίς τους απαράδεκτους όρους και τους γνωστούς "κόφτες" του "Ταμείου Αλληλεγγύης" περί μη επιλέξιμων ιδιωτικών αποζημιώσεων και "μερικών" αποκαταστάσεων στις υποδομές; Στο γεγονός ότι η Οδηγία 2007/60/ΕΚ "για την αξιολόγηση και διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας" οδηγεί απαραίτητα έργα υποδομής για την αντιπλημμυρική προστασία να μην ιεραρχούνται, λόγω χαμηλής "ανταποδοτικότητας" για τους επιχειρηματικούς ομίλους; Στο γεγονός ότι εγκαταλείπονται αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα, όπως με την απένταξή τους από τον προγραμματισμό του Ταμείου Ανάκαμψης για την Ελλάδα, γεγονός που θα συνεχιστεί με τη στροφή της ΕΕ προς την πολεμική οικονομία και τη χρηματοδότηση κατά προτεραιότητα υποδομών που εξυπηρετούν την πολεμική προετοιμασία, σε βάρος της άμεσης ανάγκης προστασίας της ζωής και της περιουσίας του λαού;».