Τον ετήσιο προγραμματισμό της Περιφέρειας Κρήτης καταψήφισε στην πρόσφατη σχετική συνεδρίαση η «Λαϊκή Συσπείρωση», αναδεικνύοντας τον αντιλαϊκό του προσανατολισμό. Οπως ανέδειξε, το πρόγραμμα δράσης έχει καταρτιστεί σύμφωνα με τις κατευθύνσεις που περιλαμβάνονται σε αντιλαϊκούς νόμους τους οποίους έχουν ψηφίσει όλες οι αστικές κυβερνήσεις και ενσωματώνει μια συγκεκριμένη πολιτική, με συνέπεια να μην μπαίνουν σε προτεραιότητα έργα αναγκαία για τις λαϊκές ανάγκες. «Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα κι αυτά τα ελάχιστα κονδύλια που διατίθενται σήμερα για υποδομές απαραίτητες για την προστασία της ανθρώπινης ζωής και του περιβάλλοντος, όπως τα αντιπλημμυρικά έργα, θα μειωθούν κι άλλο εξαιτίας της στροφής στην πολεμική οικονομία και στις υποδομές διπλής χρήσης σε επίπεδο ΕΕ. Ο νέος πολεμικός κρατικός προϋπολογισμός που κατατέθηκε στη Βουλή αποτυπώνει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τη στρατηγική αυτή. Από τη μια, φορτώνει τον λαό με νέα φοροληστεία: 73,5 δισ. ευρώ άμεσοι και έμμεσοι φόροι, ματωμένο πλεόνασμα που ξεπερνά τα 11 δισ., ενώ η "φοροελάφρυνση" για τη μεγάλη πλειοψηφία φτάνει μετά βίας τα λίγα λεπτά τη μέρα. Από την άλλη, αυξάνει την κρατική στήριξη στο μεγάλο κεφάλαιο: 21 δισ. ευρώ σε επενδύσεις και πολεμική οικονομία, ενώ εφοπλιστές και τραπεζίτες συνεχίζουν να απολαμβάνουν προκλητικές φοροαπαλλαγές. Σε αυτόν τον δρόμο οι εργατικές - λαϊκές ανάγκες θυσιάζονται χωρίς δισταγμό, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και οι προηγούμενες του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, τις αντιμετωπίζει ως "κόστος" που πρέπει να περιοριστεί. Με αυτήν την πολιτική συμφωνεί, αυτήν την κατεύθυνση στηρίζει και η περιφερειακή αρχή Κρήτης».

Και προσθέτει: «Ακόμα κι αυτά τα ελάχιστα - μπροστά στις ανάγκες - έργα και οι παρεμβάσεις που εγκρίνονται στον προϋπολογισμό της Περιφέρειας και στα Τεχνικά της Προγράμματα τα χρυσοπληρώνει ο λαός μας προς τις μεγάλες κατασκευαστικές επιχειρήσεις και τους προμηθευτές. Τα πάντα, ακόμα και τα πιο απλά, τα οποία θα μπορούσαν να υλοποιούνται από καλά στελεχωμένες και εξοπλισμένες υπηρεσίες, παραδίδονται στους εργολάβους, μετατρέποντας την Περιφέρεια σε "τροχονόμο" συμφερόντων».

Και αναφερόμενη στην περιφερειακή αρχή η «Λαϊκή Συσπείρωση» Κρήτης υπογραμμίζει: «Είναι άσφαιρη η όποια κριτική κάνει, οι περιγραφές για τα προβλήματα χωρίς καμία αναφορά στις πραγματικές αιτίες τους. Χρησιμοποιεί το κάλπικο δίλημμα "συγκεντρωτικό κράτος ή αποκέντρωση", που αποκρύπτει ότι Τοπική και Περιφερειακή Διοίκηση είναι μέρος του κράτους και μαζί με μηχανισμούς της ΕΕ δρουν ενιαία και εχθρικά απέναντι στον λαό και στις ανάγκες του. Αναφέρεται στην ανάγκη περιφερειακής διακυβέρνησης, διεκδικώντας επί της ουσίας την αναβάθμιση του ρόλου της Περιφέρειας στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής».

Το πλαίσιο διεκδίκησης που κατέθεσε η «Λαϊκή Συσπείρωση» περιλαμβάνει: «Αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό, η οποία θα προέλθει από αύξηση της φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου. Να αποδοθούν όλοι οι πόροι που έχουν θεσπιστεί για τις Περιφέρειες και τους δήμους, και όλα τα οφειλόμενα. Να κατευθυνθούν οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις σε τομείς που θα δώσουν έστω και προσωρινή ανακούφιση σήμερα κόντρα στους σχεδιασμούς των επιχειρηματικών ομίλων, της ΕΕ, διαδοχικών κυβερνήσεων και διοικήσεων σε περιφερειακό επίπεδο. Να τεθούν σε προτεραιότητα και να υλοποιηθούν αναγκαία για τις λαϊκές ανάγκες έργα και υπηρεσίες, όπως έργα αντιπλημμυρικής, αντισεισμικής και αντιπυρικής θωράκισης, ανάπτυξης υποδομών Παιδείας και Υγείας, κοινωνικής προστασίας. Αλλά και έργα ύδρευσης - άρδευσης - αποχέτευσης, πραγματικής προστασίας του περιβάλλοντος, αξιοποίησης και επέκτασης των ελεύθερων χώρων για τον λαό, ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων και αποβλήτων, χωρίς καύση, κ.ά. Κάλυψη όλων των κενών των υπηρεσιών της Περιφέρειας με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού πλήρους απασχόλησης, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων. Εξασφάλιση του αναγκαίου εξοπλισμού και μέσων, ώστε να εκτελεί η Περιφέρεια ευρύ φάσμα έργων, χωρίς εργολάβους».

Και καταλήγει: «Ως παράταξη η "Λαϊκή Συσπείρωση" δεν στηρίζει μόνο τα άμεσα μέτρα ανακούφισης, αλλά ταυτόχρονα φωτίζει την προοπτική, στηρίζει το σύγχρονο και το αναγκαίο για τον λαό, που δεν είναι άλλο από τις μεγάλες, ριζικές αλλαγές σε επίπεδο εξουσίας και οικονομίας, που θα κατοχυρώσουν - εκτός των άλλων - νέους, πραγματικά δημοκρατικούς και αποτελεσματικούς θεσμούς για τους πολλούς, με επίκεντρο την ενεργητική συμμετοχή όλων στη διαδικασία λήψης, εφαρμογής και ελέγχου των αποφάσεων».