Από παλιότερη απεργιακή κινητοποίηση εργαζομένων της «Volkswagen» στη Γερμανία |
Η εταιρεία έκανε λόγο για πιθανή παύση λειτουργίας και εφαρμογή μέτρων όπως η «Kurzarbeit» (μερική εργασία), με άμεσο αντίκτυπο στους εργαζόμενους της παραγωγής. Με το θέμα ασχολήθηκε αναλυτικά ο ευρωπαϊκός και διεθνής αστικός Τύπος.
Αφορμή για την ανησυχία του μονοπωλίου στάθηκε η απόφαση της ολλανδικής κυβέρνησης - στο πλαίσιο των εντεινόμενων ανταγωνισμών ΗΠΑ, ΕΕ και Κίνας - να θέσει υπό τον έλεγχό της την εταιρεία ημιαγωγών «Nexperia», κινεζικών συμφερόντων, με έδρα την Ολλανδία.
Η ολλανδική κυβέρνηση επικαλέστηκε την ανάγκη διασφάλισης της προμήθειας ημιαγωγών στην Ευρώπη και εξέφρασε ανησυχίες για πιθανή μεταφορά τεχνογνωσίας στη μητρική εταιρεία «Wingtech». Για τον σκοπό αυτό, ενεργοποίησε νομοθεσία που είχε διαμορφωθεί την εποχή του λεγόμενου Ψυχρού Πολέμου, αποκτώντας ουσιαστικά τον έλεγχο της εταιρείας.
Η «Wingtech», η οποία ανήκει κατά 30% στην εθνική και σε περιφερειακές κυβερνήσεις της Κίνας και σε συνδεδεμένα επενδυτικά κεφάλαια, είχε εξαγοράσει τη «Nexperia» το 2018 από την «Philips».
Η κίνηση της κυβέρνησης της Ολλανδίας δεν είναι πρωτοφανής: Πριν περίπου ενάμιση χρόνο, η βρετανική κυβέρνηση είχε υποχρεώσει την «Wingtech» να εκχωρήσει το 86% των μετοχών της σε εργοστάσιο παραγωγής πυριτίου στο Newport της Ουαλίας - το μεγαλύτερο εργοστάσιο ημιαγωγών στη χώρα - επικαλούμενη λόγους εθνικής ασφάλειας.
Τον Ιούνιο, αξιωματούχοι των ΗΠΑ εξέφρασαν επιπλέον ανησυχίες για τη «Wingtech» και τον CEO της «Nexperia».
Η απόφαση της Ολλανδίας προκάλεσε σύγκρουση με το Πεκίνο, το οποίο απαγόρευσε στη «Nexperia» και στους υπεργολάβους της να εξάγουν εξαρτήματα συναρμολογημένα στην Κίνα.
Η «People's Daily», εφημερίδα του κινεζικού κυβερνώντος κόμματος, χαρακτήρισε την ενέργεια ως «ληστεία με νομική μεταμφίεση», κατηγορώντας το ευρωατλαντικό μπλοκ ότι χρησιμοποιεί την «εθνική ασφάλεια» ως πρόσχημα για την αδυναμία του να ανταγωνιστεί την Κίνα. «Η επιστημονική και τεχνολογική πρόοδος της Κίνας έχει βαθιά ταράξει τα νεύρα της δυτικής ηγεμονίας», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Την ίδια στιγμή, αυτοκινητοβιομηχανίες σε Ευρώπη και Ιαπωνία - μεταξύ των οποίων οι «Volvo», «Volkswagen», «Mercedes», «Honda» και «Nissan» - σημείωσαν ότι η αντιπαράθεση μεταξύ Ολλανδίας και Κίνας για τον έλεγχο της εταιρείας θα μπορούσε να επηρεάσει την παραγωγή στα εργοστάσιά τους.
Ενδεικτικά:
Η γερμανική κυβέρνηση, μετά τις επαφές με εκπροσώπους της αυτοκινητοβιομηχανίας και της ηλεκτροβιομηχανίας, εξέφρασε και αυτή την ανησυχία της.
Ο σοσιαλδημοκράτης αντικαγκελάριος Lars Klingbeil τόνισε: «Είναι σημαντικό να δράσουμε τώρα. Αλλά πώς; Η αγορά ημιαγωγών είναι πολύπλοκη, οι αλυσίδες παραγωγής είναι αδιαφανείς. Στην Nexperia, για παράδειγμα, οι απλοί ημιαγωγοί κατασκευάζονται στην Ευρώπη, αλλά για τη συσκευασία και την περαιτέρω επεξεργασία αποστέλλονται στην Κίνα».
Η Samina Sultan, εμπειρογνώμων του Ινστιτούτου Γερμανικής Οικονομίας στην Κολωνία (Institut der deutschen Wirtschaft - Koln), σχολίασε: «Ακόμη και αν μέρος της παραγωγής μεταφερθεί στην Ευρωπαϊκή Ενωση, σημαντικά παραγωγικά βήματα εξακολουθούν να γίνονται στην Κίνα, οπότε υπάρχει περιθώριο για εκβιασμό».
Τις επόμενες μέρες, η «Volkswagen» επεδίωξε να ρίξει τους τόνους, ανακοινώνοντας ότι έχει βρει εναλλακτικές λύσεις και δεν χρειάζεται να προχωρήσει σε δραστικά μέτρα περικοπών θέσεων εργασίας ή ωρών εργασίας στα εργοστάσιά της, που θα σήμαιναν δραστική μείωση του εισοδήματος για χιλιάδες εργαζόμενους.
Ωστόσο, η αβεβαιότητα για τους εργαζόμενους παραμένει, καθώς το επεισόδιο αυτό δεν είναι κάτι «περαστικό», αλλά αποτελεί ένα ακόμη κεφάλαιο στη συνεχιζόμενη αντιπαράθεση του ευρωατλαντικού με το υπό διαμόρφωση ευρασιατικό στρατόπεδο.
Η μεγαλύτερη ανησυχία εντοπίζεται στους δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους του κλάδου, που για ακόμη μια φορά καλούνται να πληρώσουν το τίμημα των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, ενώ ήδη βιώνουν μια πρωτοφανή επίθεση «διαρκείας» στα εργασιακά τους δικαιώματα.
Αλλωστε, δεν είναι η πρώτη, ούτε η δεύτερη, αλλά η τρίτη φορά μέσα στην τελευταία δεκαετία που το βάρος θα επιδιωχθεί να πέσει στις πλάτες των εργαζομένων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο συγκεκριμένος κολοσσός με τη σύμφωνη γνώμη του επιχειρησιακού «σωματείου» στον όμιλο έχει «προληπτικά» πάρει ξανά μέτρα χιλιάδων απολύσεων, για να μη φτάσει - υποτίθεται - στην κατάσταση που εν τέλει έφτασε...
Η μείωση του λεγόμενου εργασιακού «κόστους», με ταυτόχρονες επενδύσεις στην ηλεκτροκίνηση και την πολεμική οικονομία, ήταν η λύση που προκρίθηκε για χρόνια από τις κυβερνήσεις με κορμό Χριστιανοδημοκρατών/Χριστιανοκοινωνιστών (CDU/CSU) - Σοσιαλδημοκρατών (SPD), που τώρα συγκυβερνούν, καθώς προχωρούσαν παράλληλα οι επενδύσεις σε άλλες χώρες, ανάμεσά τους και η Κίνα, σε πιο συμφέρουσες αγορές, όπως η περιοχή Ασίας - Ειρηνικού.
Τελικά, όταν ο όμιλος γιγαντωνόταν πλήρωναν τη μεγέθυνση και την ανάπτυξή του οι εργαζόμενοί του. Τώρα, που τα βουβάλια μαλώνουν, την πληρώνουν (πάλι) οι εργάτες, οι οποίοι πρέπει να δώσουν τη δική τους απάντηση.