Εκτεταμένες παραβιάσεις ατομικών και πολιτικών ελευθεριών, καθώς και καταστολή του δικαιώματος στη διαμαρτυρία και τη διαδήλωση στις λεγόμενες «φιλελεύθερες δημοκρατίες» της «Δύσης», φέρνει στο φως πρόσφατη έκθεση της Διεθνούς Ομοσπονδίας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (FIDH), με αφορμή τις διαδηλώσεις αλληλεγγύης προς τον παλαιστινιακό λαό και υποστήριξης των δίκαιων αιτημάτων του, οι οποίες σαρώνουν τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες τα τελευταία δύο χρόνια.

Το όργιο καταστολής κατά των διαδηλώσεων υπέρ της Παλαιστίνης, οι διώξεις, οι απελάσεις, η φίμωση οποιασδήποτε φωνής εναντιωνόταν στη γενοκτονία στη Γάζα στις «αναπτυγμένες δημοκρατίες» της Ευρώπης και των ΗΠΑ, είναι γνωστά και διαβόητα, δεν χρειάζεται καμία έκθεση για να τα επιβεβαιώσει.

Ωστόσο, έχει μια αξία να σταθούμε στην έκθεση της FIDH, που συγκέντρωσε πρακτικές από τις κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων σε Βρετανία, ΗΠΑ, Γαλλία και Γερμανία και κατέληξε στο εξής συμπέρασμα: Οι κυβερνήσεις αυτές έχουν ξεκάθαρα «εργαλειοποιήσει» την «αντιτρομοκρατική» νομοθεσία, καθώς και την «καταπολέμηση του αντισημιτισμού», για να καταστείλουν τη διαφωνία με το ισραηλινό κράτος - δολοφόνο και την υποστήριξη του παλαιστινιακού λαού στη Γάζα και στην κατεχόμενη Δυτική Οχθη.

«Το δικαίωμα στη διαμαρτυρία δέχεται συνεχή επίθεση στη Δύση», σύμφωνα με την έκθεση, που υπογραμμίζει την αυξανόμενη ποινικοποίηση των φιλοπαλαιστινιακών διαδηλώσεων.

Η FIDH κάνει λόγο για μια επικίνδυνη ολίσθηση προς την κανονικοποίηση «έκτακτων μέτρων». Νόμοι που σχεδιάστηκαν - υποτίθεται - για την «ασφάλεια» χρησιμοποιούνται για να περιορίζουν πολιτικές απόψεις και διαδηλώσεις, επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά τον ταξικό, αντιλαϊκό χαρακτήρα του κράτους των καπιταλιστών.

«Αυτή η τάση αντικατοπτρίζει μια ανησυχητική στροφή προς την κανονικοποίηση των έκτακτων μέτρων στην αντιμετώπιση των φωνών διαφωνούντων», δήλωσε η Γιόσρα Φράους, επικεφαλής του Γραφείου Μαγκρέμπ και Μέσης Ανατολής της FIDH.

Η έρευνα, που κάλυψε την περίοδο Οκτώβρης 2023 - Σεπτέμβρης 2025, στηρίζεται σε μαρτυρίες, δημοσιογραφικά δεδομένα και διεθνείς αναφορές, αποκαλύπτοντας μια κοινή τάση: Την ποινικοποίηση της αλληλεγγύης προς την Παλαιστίνη. Επίσης θέτει ορισμένα ερωτήματα σχετικά με τη λογοκρισία των κατόχων δημόσιων αξιωμάτων, τις παραβιάσεις κατά των δημοσιογράφων και την ακαδημαϊκή ελευθερία σε Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία και ΗΠΑ.

Η έκθεση αφιερώνει μεγάλο μέρος στη Βρετανία, όπου τόσο οι Συντηρητικοί όσο και οι Εργατικοί καταστέλλουν το δικαίωμα στη διαμαρτυρία.

«Το δικαίωμα στη διαμαρτυρία έχει δεχτεί συνεχή επίθεση από όλες τις βρετανικές κυβερνήσεις και τις κομματικές γραμμές», αναφέρει η έκθεση.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η νομοθεσία του 2024 κατά των διαδηλώσεων την οποία πρότεινε η τότε κυβέρνηση των Συντηρητικών κρίθηκε μεν παράνομη από τα δικαστήρια, αλλά η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση των Εργατικών συνεχίζει την ίδια πολιτική γραμμή, ταυτίζοντας την κριτική στο ισραηλινό κράτος - δολοφόνο και την υποστήριξη προς την Παλαιστίνη με τον «βίαιο αντισημιτισμό».

Η κυβέρνηση των Εργατικών που εξελέγη τον Ιούλη του 2024 «δεν άλλαξε σχεδόν καθόλου τις επίσημες κυβερνητικές αφηγήσεις», αντίθετα «πίεσε να νομιμοποιήσει τη γενοκτονική βία του Ισραήλ» και «συνέχισε να δικαιολογεί την υποστήριξη προς το Ισραήλ».

Οι τεράστιες πορείες υπέρ του παλαιστινιακού λαού, που καταδικάζουν το έγκλημα στη Γάζα, συνεχίζονται στο Λονδίνο και σε άλλες βρετανικές πόλεις, παρά τις απαγορεύσεις και τα αυξημένα αστυνομικά μέτρα.

Ο ίδιος ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ προκάλεσε αντιδράσεις την προηγούμενη βδομάδα ζητώντας την ακύρωση «αντιβρετανικών διαδηλώσεων», όπως χαρακτήρισε διαδηλώσεις υπέρ του παλαιστινιακού λαού στη δεύτερη επέτειο της επίθεσης της Χαμάς στις 7 Οκτώβρη 2023.

Αντίστοιχα, η πρώην υπουργός Εσωτερικών των Συντηρητικών Σουέλα Μπρέιβερμαν είχε χαρακτηρίσει τις διαδηλώσεις υπέρ της Παλαιστίνης «πορείες μίσους», συμβάλλοντας - σύμφωνα με την έκθεση - στη «στοχοποίηση και δαιμονοποίηση» των μουσουλμάνων.

Η έκθεση ουσιαστικά κατηγορεί τις κυβερνήσεις στη Βρετανία για ρατσιστικό λόγο, αναφέροντας ότι στιγμάτισαν την «υποστήριξη προς την Παλαιστίνη και τα παλαιστινιακά κινήματα αντίστασης» και ότι «οδήγησαν σε διακρίσεις σε βάρος των μουσουλμάνων και άλλων φυλετικών ομάδων στο Ηνωμένο Βασίλειο».

Στο μεταξύ, σύμφωνα με την έκθεση τα «εγκλήματα μίσους» εναντίον μουσουλμάνων αυξήθηκαν κατά 73% το 2024, όπως και οι επιθέσεις εναντίον Εβραίων.

Η FIDH ζητά αναθεώρηση του άρθρου 12 του Νόμου περί Τρομοκρατίας του 2000, «ώστε να εξαιρούνται οι προστατευόμενες πολιτικές απόψεις και τα συνθήματα αλληλεγγύης», καθώς και κατάργηση του άρθρου 11 του Νόμου περί Δημόσιας Τάξης του 2023, που προβλέπει άνευ υποψίας εξακρίβωση στοιχείων και έρευνες κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων.

Αυτό που επισημαίνει η έκθεση είναι ότι οι πρακτικές της Βρετανίας δεν είναι μεμονωμένες. Παρότι οι νόμοι σχετικά με την καταστολή των διαδηλώσεων ποικίλλουν στο Ηνωμένο Βασίλειο, στις ΗΠΑ, στη Γαλλία και στη Γερμανία, η έκθεση υπογραμμίζει ότι οι παραβιάσεις εντός των τεσσάρων χωρών είναι επίσης «αντιπροσωπευτικές πολύ ευρύτερων τάσεων» παγκοσμίως στην καταστολή της αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη.

Στις ΗΠΑ οι δράσεις αλληλεγγύης προς την Παλαιστίνη έχουν αντιμετωπιστεί με συλλήψεις, νομικές ενέργειες και αυξανόμενες απειλές. Είναι χαρακτηριστικό το όργιο καταστολής των κινητοποιήσεων στα αμερικανικά πανεπιστήμια επί προεδρίας Μπάιντεν, όπως και οι συλλήψεις και απειλές απελάσεων επί προεδρίας Τραμπ.

Στη Γαλλία η κυβέρνηση έχει επικριθεί για την καταστολή όσων εκφράζουν αλληλεγγύη στους Παλαιστίνιους, μεταξύ άλλων με απαγόρευση διαδηλώσεων σε ορισμένες πόλεις, καθώς και για την απόφαση διάλυσης της φιλοπαλαιστινιακής συλλογικότητας για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αλληλεγγύη, «Urgence Palestine».

Στη Γερμανία, όπου οι φιλοπαλαιστινιακές συγκεντρώσεις έχουν βγάλει χιλιάδες ανθρώπους στους δρόμους, η υπερβολική αστυνομική καταστολή και η απόφαση απαγόρευσης ορισμένων συνθημάτων βάσει του νόμου ως «αντισημιτικών» «δικαιολογούνται» με πρόσχημα ...το ναζιστικό παρελθόν και το Ολοκαύτωμα!

«Η φίμωση των φιλοπαλαιστινιακών φωνών δεν είναι απλώς ζήτημα Μέσης Ανατολής», τονίζει η FIDH, «αλλά ένα σύμπτωμα βαθύτερης κρίσης ελευθερίας μέσα στις ίδιες τις δυτικές δημοκρατίες».

Σε μια περίοδο μάλιστα που τα καπιταλιστικά κράτη προετοιμάζονται για να ξαναμοιράσουν τον κόσμο με τα όπλα, η φίμωση των λαών, η καταστολή και ο αυταρχισμός θα εντείνονται.

Αλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι δικαστικές και πολιτικές παρεμβάσεις στη Γερμανία για τη «νομιμότητα» συνθημάτων σε κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, όπως το σύνθημα «From the river to the sea, Palestine will be free» («Από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα, η Παλαιστίνη θα είναι ελεύθερη»), την ίδια ώρα που οι γερμανικές κυβερνήσεις αρνούνται κατηγορηματικά να αναγνωρίσουν τη γενοκτονία σε βάρος των Παλαιστινίων και δίνουν μάχες ακόμα και σε διεθνή δικαστήρια για το «δικαίωμα» του Βερολίνου να συνεχίσει να εξοπλίζει το κράτος - δολοφόνο.

Δικαστήρια έχουν στηθεί σε γερμανικές πόλεις, ανάμεσά τους και στο Βερολίνο, που εξετάζουν τις συγκεκριμένες έξι λέξεις («From the river to the sea») οι οποίες αναφέρονται στα ιστορικά εδάφη της Παλαιστίνης, από τον Ιορδάνη ποταμό μέχρι τη Μεσόγειο, όσο τελούσαν υπό βρετανική κατοχή.

Το 2024 δικαστήριο του Βερολίνου καταδίκασε διαδηλώτρια για «επιδοκιμασία εγκλήματος», καθώς έκρινε ότι το συγκεκριμένο σύνθημα δείχνει «υποστήριξη στη Χαμάς ή στην τρομοκρατική επίθεση της 7ης Οκτώβρη 2023» και υπονοεί ...«γενοκτονία των Ισραηλινών»!

Αλλα δικαστήρια, όπως του Μανχάιμ και του Μίνστερ, που εκδίκασαν παρόμοιες υποθέσεις, αποφάνθηκαν πως αν ο διαδηλωτής με το σύνθημα αυτό εννοεί ότι υποστηρίζει την ...ειρηνική απελευθέρωση των Παλαιστινίων (!), τότε δεν θα καταδικάζεται. Αλλά η δικαστής στο Βερολίνο δεν θεώρησε ότι αυτό ήταν δυνατό σε αυτήν την περίπτωση, και φέρεται να είπε πως της ήταν σαφές ότι οι διαδηλωτές «αρνούνταν το δικαίωμα ύπαρξης του κράτους του Ισραήλ»...

Εξάλλου, η ίδια η τότε υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας, Χριστιανοδημοκράτισσα Νάνσι Φέζερ, το χαρακτήρισε «σύνθημα της Χαμάς», προκειμένου να επιβάλει τη γεωπολιτική σύμπλευση της Γερμανίας με το ισραηλινό κράτος - δολοφόνο.

Η άγρια καταστολή των διαδηλώσεων στη Γερμανία έχει φτάσει σε άλλα επίπεδα. Σε συνέχεια της δικαστικής απόφασης, διαδηλωτές στο Βερολίνο αντιμετώπισαν συλλήψεις επειδή φώναξαν παραλλαγές του συνθήματος, όπως «Από το "Ρίζα" (σ.σ. γνωστό φαστφουντάδικο στο Βερολίνο) έως τον Σπρέε (σ.σ. ο ποταμός που διασχίζει τη γερμανική πρωτεύουσα) η Παλαιστίνη θα ελευθερωθεί»!

Επιπλέον, η αστυνομία του Βερολίνου απαγόρευσε σε ορισμένες διαδηλώσεις να ακούγονται τραγούδια - συνθήματα και να εκφωνούνται ομιλίες σε άλλες γλώσσες εκτός από τα Γερμανικά και τα Αγγλικά, ποινικοποιώντας επί της ουσίας τα Αραβικά.

Στο όνομα του ναζιστικού παρελθόντος της Γερμανίας οι κατηγορίες για «αντισημιτισμό» έχουν γίνει «καραμέλα», έχουν προκαλέσει συζητήσεις για απελάσεις και καθαιρέσεις Γερμανών από αξιώματα, ενώ η κρατική χρηματοδότηση για κοινωνικούς χώρους, πανεπιστημιακά και ερευνητικά ιδρύματα, πολιτιστικά κέντρα και καλλιτέχνες είτε έχει αποσυρθεί είτε έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση.

Στη γερμανική Βουλή έχει κατατεθεί ένα νομοσχέδιο που εφόσον εγκριθεί θα θεσπίσει ένα ευρύ φάσμα μέτρων για τη φίμωση της «έκφρασης πολιτικής γνώμης», μεταξύ τους και μια διάταξη που απαιτεί από οποιονδήποτε επιδιώκει ομοσπονδιακή χρηματοδότηση να υποβληθεί σε έλεγχο ιστορικού που διενεργείται από την εγχώρια υπηρεσία πληροφοριών της Γερμανίας.

Σε κάθε περίπτωση, με μια σειρά τροπολογίες τον τελευταίο χρόνο έχει αυστηροποιηθεί ο έλεγχος, από υπηρεσίες πληροφοριών, ατόμων που διεκδικούν δημόσιες θέσεις.

Ας μην ξεχνάμε ότι πρόσφατα στη Γερμανία - σε Αμβούργο και Βερολίνο - δικαστήρια έστησαν στο εδώλιο την επαναστατική φιλοσοφία του Μαρξ, δικάζονται και καταδικάζονται ακόμα και λέσχες μελέτης της μαρξιστικής φιλοσοφίας. Οι κρατικές υπηρεσίες ασφαλείας παρακολουθούν και «ξεψαχνίζουν» τις ιστοσελίδες τους και τις ακριβείς διατυπώσεις της μαρξιστικής θεωρίας που μελετούν, ελέγχουν τα πρόσωπα και αν είναι μέλη Κομμουνιστικού Κόμματος, σέρνουν στα δικαστήρια ανθρώπους και συλλόγους επειδή μελετούν την επαναστατική θεωρία του Μαρξ, και τα δικαστήρια βγάζουν αποφάσεις κρίνοντας κατά πόσο πιστεύουν αυτά που μελετούν και επιδιώκουν να τα εφαρμόσουν. Η δικτατορία του κεφαλαίου στα καλύτερά της...