Οπως τόνισε, «ο προϋπολογισμός που φέρνετε, θέλετε να λειτουργήσει ως εργαλείο για την παραπέρα προσαρμογή της χώρας στις συνθήκες της πολεμικής οικονομίας και της στρατιωτικής προετοιμασίας». Επισήμανε πως η πολιτική συναίνεση που ζήτησε η κυβέρνηση αφορά τα κόμματα που έχουν στρατηγική σύμπλευση μαζί της στα ζητήματα του χαρακτήρα της ανάπτυξης υπέρ του κεφαλαίου, των στρατηγικών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ - δηλαδή όλα εκτός από το ΚΚΕ.
«Κάθε λίγο - είπε - συναντάμε τις λέξεις "αβεβαιότητα, γεωπολιτικές εντάσεις, ρευστότητα". Πίσω όμως από αυτές τις λέξεις κρύβονται οι αιτίες αυτών των αβεβαιοτήτων: Η ίδια η λειτουργία του καπιταλισμού, οι κύκλοι του, ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός, που οδηγεί σε πολέμους ή σε "ειρήνη με το πιστόλι στον κρόταφο". Στόχος, σε κάθε περίπτωση, είναι να επιβεβαιώνεται ο ταξικός προσανατολισμός του προϋπολογισμού, ώστε να πληρώνουν ξανά οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, με τη φοροληστεία και τη μετακύλιση κρατικών υποχρεώσεων στις τσέπες τους».
Ο βουλευτής τόνισε πως η κυβέρνηση δεν απαντά ποιος ευθύνεται και ποιος κερδίζει από αυτές τις εξελίξεις. «Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά, τα λέει το ίδιο το κεφάλαιο, μέσω των ενώσεών του και των ίδιων των επιχειρηματιών, όπως γνωστός Ελληνας εφοπλιστής που δήλωσε πρόσφατα πως "οι γεωπολιτικές εντάσεις θα ωφελήσουν τη ναυτιλία και τις εταιρείες μας"».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στα 300 εκατ. ευρώ που δίνει η κυβέρνηση στους εφοπλιστές για το «πρασίνισμα» του στόλου τους, ενώ την ίδια ώρα ανακοινώνει μόλις 100 εκατ. για το αγροτικό πετρέλαιο, «ποσό που δεν φτάνει ούτε για ένα γέμισμα». Θύμισε επίσης τα συνολικά 20 δισ. ευρώ που προορίζονται για μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους: 16,7 δισ. από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, 200 εκατ. για εξαγωγικές εταιρείες, 800 εκατ. στα «κοράκια» των πράσινων επενδύσεων, 2,3 δισ. στην πολεμική βιομηχανία, 300 εκατ. στους εφοπλιστές, 50 εκατ. στους φαρμακοβιομήχανους και 200 εκατ. στις ενεργοβόρες βιομηχανίες.
Ο Β. Μεταξάς υπογράμμισε ότι την ίδια στιγμή η φοροαφαίμαξη των αυτοαπασχολούμενων συνεχίζεται, αφού παραμένει ο νόμος για τη φορολόγηση επί τεκμαρτού εισοδήματος. «Μια ατομική επιχείρηση 12 ετών λειτουργίας θεωρείται ότι έχει έσοδα ίσα με μισθό κατώτατου εργαζόμενου και πληρώνει φόρο 2.022 ευρώ φέτος, 2.307 ευρώ το 2026 και πάνω από 2.200 το 2027. Δηλαδή, παρά τις υποτιθέμενες μειώσεις των συντελεστών, οι μικροί επαγγελματίες θα πληρώσουν περισσότερα».
Για τις δαπάνες Υγείας, σημείωσε ότι «η κυβέρνηση πανηγυρίζει για πλεόνασμα 478 εκατ. στα νοσοκομεία και 237 εκατ. στην ΠΦΥ, δηλαδή για την παραπέρα εμπορευματοποίηση της Υγείας του λαού». Το Προσχέδιο, όπως είπε, διαφημίζει εργαλεία όπως τα DRGs και το clawback, ενώ την ίδια ώρα η συμμετοχή των ασθενών στη φαρμακευτική δαπάνη αυξάνεται στα 810 εκατ. ευρώ. «Πώς να μη διαφημίζει ο πρωθυπουργός στις ΗΠΑ την ελληνική ιδιωτική Υγεία ως "επένδυση", όταν έχει μετατρέψει τους ασθενείς σε πελάτες;» σχολίασε χαρακτηριστικά.
Κλείνοντας, αναφέρθηκε στα 45 εκατ. ευρώ που προορίζονται για την Ουκρανία, υπογραμμίζοντας πως «θα αποτελέσουν καύσιμη ύλη για τη συνέχιση του ιμπεριαλιστικού πολέμου ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και τη Ρωσία». Οπως τόνισε, «αυτή είναι η χρυσή τομή που επικαλείται η κυβέρνηση: Ανάπτυξη για το κεφάλαιο και δημοσιονομική σταθερότητα στη φτώχεια του λαού».
Στη διαφωνία στο ζήτημα της διαχείρισης των «πακέτων» του Ταμείου Ανάκαμψης επικέντρωσαν το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, που ουσιαστικά ζητά διαχρονικά το μοίρασμα σε διαφορετικούς επιχειρηματικούς ομίλους από αυτούς που επιλέγει η κυβέρνηση. Οι κορόνες - καρμπόν από τα δύο κόμματα περί απώλειας της μεγάλης ευκαιρίας του Ταμείου Ανάκαμψης και άλλα παρόμοια είναι χαρακτηριστική.
Στη χτεσινή συζήτηση για το προσχέδιο προϋπολογισμού στην Επιτροπή, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Π. Γερουλάνος ανέφερε χαρακτηριστικά για το Ταμείο Ανάκαμψης: «Θα το σπάγαμε σε τρία κομμάτια, που μπορούν να απορροφηθούν πιο γρήγορα, από πιο πολλούς και πιο μικρούς επιχειρηματίες, για να εισέλθουν στην οικονομία περισσότερα χρήματα». Ο δε εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Χ. Μαμουλάκης ανέφερε στο ίδιο μήκος κύματος ότι «είναι πράγματι μεγάλη χαμένη ευκαιρία για τη χώρα μας η ευκαιρία να δοθεί μια αναδιάταξη, αναμόρφωση του παραγωγικού μοντέλου». Ενώ ο Στ. Φωτόπουλος από την Ελληνική Λύση, και πάλι σε μία καρμπόν τοποθέτηση με τους προαναφερθέντες, ανέφερε ότι «το αποτέλεσμα ήταν τα χρήματα, κυρίως του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, να κατευθυνθούν σε ελάχιστες πολύ μεγάλες εταιρείες, πολλές εκ των οποίων δεν τα είχαν ανάγκη. Το αποτέλεσμα. Μεγάλες βιομηχανίες έκλεισαν, όταν όλοι αναγνωρίζουμε τη συμμετοχή της μεταποίησης στην οικονομία».
Η δε Ελ. Καραγεωργοπούλου από την Πλεύση Ελευθερίας έκανε λόγο για «έναν προϋπολογισμό μακροοικονομικά ευαίσθητο, πολιτικά ευάλωτο, που βασίζεται περισσότερο σε αισιόδοξες προβλέψεις και σταθερά επιτόκια παρά σε παραγωγική δύναμη». Ενώ δείχνοντας πως και η Πλεύση έχει τον καημό της για τη δημοσιονομική σταθερότητα, πρόσθεσε ότι «ο δημοσιονομικός χώρος του 2026 δεν αποδεικνύει ανθεκτικότητα, αναδεικνύει συγκυριακή φύση δημοσιονομικής ισορροπίας, που, βεβαίως, δεν λαμβάνει υπόψη πρόστιμα και επιδράσεις από σκάνδαλα οικονομικά». Και τέλος είπε πως το προσχέδιο της κυβέρνησης στηρίζεται σε «πήλινα πόδια»...
Ο Σπ. Τσιρώνης της Νίκης μίλησε για «γενική ανικανότητα της κυβέρνησης να προβλέπει με ακρίβεια», ενώ και αυτός μίλησε για προτεραιότητα στα καρτέλ.