Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, 128 εισηγμένες της κύριας αγοράς στο Χρηματιστήριο Αθηνών κατέγραψαν καθαρά κέρδη 5,759 δισ. ευρώ στο α' εξάμηνο του 2025, αυξημένα κατά 1,5% σε σύγκριση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα. Η τρελή κούρσα της καπιταλιστικής κερδοφορίας φαίνεται ότι θα καταλήξει φέτος σε νέα ρεκόρ, επιβεβαιώνοντας τις προβλέψεις για μια «χρυσή χρονιά», όχι βέβαια για τον λαό, αλλά για τους ομίλους. Εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς: Πώς γίνεται σε μια «φτωχή» χώρα, όπως παρουσιάζεται η Ελλάδα, να υπάρχουν επιχειρήσεις με τόσο «πλούσια» κερδοφορία; Και πώς εξηγείται ότι ενώ τα κέρδη είναι μεγάλα, ακόμα και σ' αυτές τις 128 επιχειρήσεις χιλιάδες εργαζόμενοι δουλεύουν «με τρεις κι εξήντα», ατελείωτα ωράρια και με συμβάσεις που σήμερα είσαι και αύριο δεν είσαι; Η απάντηση είναι απλή: Η άλλη όψη των κερδών είναι η ένταση της εκμετάλλευσης, η κλοπή της εργατικής δύναμης, που όσο μεγαλύτερη είναι, τόσο ψηλότερα σκαρφαλώνουν και τα κέρδη. Οταν λοιπόν κυβέρνηση και τα κόμματα του κεφαλαίου διαφημίζουν την «αποδοτικότητά» τους στη «στήριξη της οικονομίας», στην πραγματικότητα κομπάζουν για την γκάμα των εργαλείων που προσφέρουν στους ομίλους προκειμένου να αποσπούν περισσότερη απλήρωτη εργασία από τους εργαζόμενους. Τέτοιο μέτρο είναι και το 13ωρο που προωθεί τώρα η κυβέρνηση, μαζί με άλλα, που κάνουν ακόμα μεγαλύτερη την «ευελιξία» στην εργασία, με τη φιλοδοξία ότι η αποτελεσματικότητά τους θα αποτυπωθεί σύντομα και στο ταμπλό του χρηματιστηρίου.