Η ταινία ακολουθεί τον μαχητή των MMA Μαρκ Κερ κατά τη διάρκεια της ακμής του στο UFC, καθώς παλεύει με τον εθισμό, τη νίκη και τον έρωτα.

Πήγαμε κι εμείς να δούμε την ταινία που απέσπασε τον Αργυρό Λέοντα (Βραβείο Σκηνοθεσίας) στο Φεστιβάλ Βενετίας, με μεγάλες προσδοκίες, λόγω του βραβείου που της απονεμήθηκε, αφού είχε να παλέψει ένα κυριολεκτικό ΜΜΑ με πολύ γνωστά ονόματα του κινηματογράφου. Ε, λοιπόν, άνθρακες ο θησαυρός! Ο Ντουέιν Τζόνσον είναι υπέροχος και η Εμιλι Μπλαντ το ίδιο, όμως αυτό από μόνο του δεν λέει και τίποτα, γιατί δεν υπάρχει μια αληθινά ενδιαφέρουσα ιστορία πίσω από τον θρύλο ώστε να δικαιολογήσει δύο ώρες ταινίας. Η κάμερα είναι παρατηρητής του Μαρκ Κερ και του κόσμου του ΜΜΑ, όμως δεν μας αφηγείται κάτι που δεν γνωρίζαμε ήδη, δεν μπαίνει στην ουσία των πραγμάτων. Η ιστορία είναι πολύ αδύναμη. Αντί να δούμε ένα μυθοπλαστικό «ντοκιμαντέρ», θα ήταν προτιμότερο να δούμε ένα αληθινό ντοκιμαντέρ, και σίγουρα θα είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Βεβαίως, και μια ταινία φόρος τιμής στους παλαιότερους αθλητές έχει τη σημασία της, όμως δεν αποκτά βαρύτητα, επειδή τότε δεν υπήρχαν τα social media και τους αθλητές δεν τους γνώριζε κανείς... Είναι να απορεί κανείς πού δόθηκαν τα βραβεία της Βενετίας φέτος και γιατί. Θα έχουμε πολλές εκπλήξεις στη διάρκεια της χρονιάς...

Τον 15ο αιώνα ο πρίγκιπας Βλαντιμίρ αρνείται τον Θεό μετά τον ξαφνικό θάνατο της συζύγου του. Κληρονομεί μια αιώνια κατάρα: Γίνεται ο Δράκουλας. Καταδικασμένος να περιπλανιέται στους αιώνες, αψηφά το πεπρωμένο και τον ίδιο τον θάνατο, καθοδηγούμενος από μια μοναδική ελπίδα: Να ξαναενωθεί με τη χαμένη του αγάπη.

Θα είμαστε λιτοί: Γιατί να ξαναδούμε δεύτερη φορά μέσα στην ίδια σεζόν την ίδια ιστορία, επειδή το είχε απωθημένο ο Λικ Μπεσόν; Λες και έφερε και κάτι νέο στην κινηματογράφησή του... Είδαμε το «Νοσφεράτου», φτάνει. Η ίδια ιστορία έχει γυριστεί εκατό χιλιάδες φορές (αφού έχει μπει στο βιβλίο Γκίνες) από το 1922 και το «Νοσφεράτου» του Φρίντριχ Μουρνάου μέχρι σήμερα... Τελειώσανε οι ιστορίες; Εδώ γίνεται γενοκτονία, θα ασχολούμαστε ακόμα με δράκουλες του 15ου αιώνα;

Το φετινό «Animasyros», που πραγματοποιήθηκε από τις 22 μέχρι και τις 28 Σεπτέμβρη, τράβηξε και πάλι τα βλέμματα, με τη συνεργασία του με το ισραηλινό στούντιο animation «The Hive», το οποίο εδώ και έναν χρόνο έχει ανοίξει παράρτημα στη χώρα μας. Τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ υπήρξαν αντιδράσεις και επιστολές από φορείς της παλαιστινιακής κοινότητας και σωματεία εργαζομένων της Σύρου, ζητώντας τη διακοπή της συνεργασίας του φεστιβάλ με το ισραηλινό στούντιο.

Μάλιστα η τελετή έναρξης ξεκίνησε με παρέμβαση εργατικών σωματείων της Σύρου, με την εκπρόσωπό τους, Εφη Συμεωνίδου, να μιλάει για την κατάσταση στην Παλαιστίνη και να εκφράζει τις αντιδράσεις των σωματείων ενάντια στη φετινή διοργάνωση του φεστιβάλ, καλώντας το «Animasyros» να καταδικάσει τη γενοκτονία που διαπράττεται από το κράτος του Ισραήλ, ζητώντας να διακοπεί η συνεργασία του φεστιβάλ με το «The Hive Studio» και το ελληνικό του παράρτημα, «The Hive Greece», και να αποσυρθούν τρεις ισραηλινές ταινίες από το πρόγραμμα του φεστιβάλ. Πραγματοποιήθηκε επίσης διαδήλωση έξω από το Θέατρο «Απόλλων».

Το ισραηλινό στούντιο ιδρύθηκε το 2010 και έχει παραρτήματα σε πόλεις του Ισραήλ, ενώ συνεργάζεται στενά με την ισραηλινή κυβέρνηση. Συγκεκριμένα, συνεργάζεται με το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, το υπουργείο Εξωτερικών και άλλους ισραηλινούς κυβερνητικούς φορείς, όπως το Ισραηλινό Ινστιτούτο Κινηματογράφου, καθώς και με διάφορους «ανεξάρτητους» χρηματοδοτικούς οργανισμούς, ενταγμένους στο εθνικό πλαίσιο κρατικών κινηματογραφικών ταμείων, που προωθούν την πολιτιστική διπλωματία του Ισραήλ τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό.

Διαβάζοντας την ιστοσελίδα του στούντιο, παρατηρεί κανείς ότι υπάρχει αναρτημένο περσινό δημοσίευμα του «Variety», σύμφωνα με το οποίο «πέρα από την παραγωγή, το "The Hive Greece" θα προσφέρει μαθήματα κινουμένων σχεδίων για την καλλιέργεια ανερχόμενων ταλέντων, ξεκινώντας με ένα εξειδικευμένο masterclass Toon Boom, ενώ θα αξιοποιήσει την επιστροφή (cash rebate) 40% της Ελλάδας στις ξένες επενδύσεις, για να ενθαρρύνει συνεργασίες με ευρωπαϊκά στούντιο». Και εδώ είναι και το ζουμί της υπόθεσης, διότι το animation είναι ένας από τους σημαντικότερους «πυλώνες ανάπτυξης» όπου επικεντρώνει η ελληνική οπτικοακουστική βιομηχανία. Μάλιστα, στον πρόσφατο νόμο ίδρυσης του ΕΚΚΟΜΕΔ ( Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Οπτικοακουστικών Μέσων και Δημιουργίας) το animation κατέχει περίοπτη θέση, άρα γιατί να μην επωφεληθούν το ισραηλινό στούντιο και οι συνεργάτες του (Animasyros Productions) από την οικονομική «εξωστρέφεια» των θεσμών; Σε απλά Ελληνικά, συνεργάζονται τα ισραηλινά και ελληνικά κεφάλαια στο animation.

Λίγο πιο πάνω στο ίδιο δημοσίευμα διαβάσαμε ότι «το "The Hive Studio" έχει ήδη συνεργαστεί με το Animasyros σε πολλά αξιοσημείωτα projects, συμπεριλαμβανομένης της ταινίας μικρού μήκους "Π", σε σκηνοθεσία Στέλιου Κουπετώρη και συμπαραγωγή με το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου». Η ταινία κέρδισε πρόσφατα το βραβείο ASIFA-Hellas για το Καλύτερο Σενάριο και προβλήθηκε σε πολλά διεθνή φεστιβάλ, ενώ πέρυσι συμμετείχε στο τμήμα animation του Φεστιβάλ Δράμας, που συνδιοργανώνεται με το Animasyros. Ο Στέλιος Κουπετώρης τις περασμένες μέρες σε δημόσια ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διαχώρισε τη θέση του από τις εταιρείες αυτές και μίλησε ανοιχτά για όσα έχουν συμβεί γύρω από την ταινία «Π», της οποίας είναι σκηνοθέτης, και για τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιείται, παρά τη θέλησή του, «σε μια συγκυρία όπου η γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού συνεχίζεται από το δολοφονικό κράτος του Ισραήλ». Ανάμεσα σε άλλα, αφού ξετύλιξε το χρονικό της παραγωγής της, λέγοντας ότι έκανε «λάθος» που συνεργάστηκε μαζί τους, απαίτησε να αφαιρεθούν οι καρτέλες που διαφήμιζαν συνεργασία Ελλάδας και Ισραήλ για την ταινία και να σταματήσουν οι αναφορές σε ελληνο-ισραηλινές συνεργασίες στο όνομα της ταινίας, που είναι αντιπολεμική. Ως σκηνοθέτης δε της ταινίας ενημέρωσε τον διανομέα, καθώς και όλα τα φεστιβάλ, ότι αντιτίθεται «σε οποιαδήποτε προβολή της ταινίας του, ως έχει τώρα».

Και οι αντιδράσεις συνεχίζονται: Χτες σε ανάρτησή τους στα social media οι σκηνοθέτες Ταξιάρχης Δεληγιάννης και Βασίλης Τσιουβάρας, μετά τη βράβευση της ταινίας τους «Holy Shit» στο Ελληνικό Διαγωνιστικό Τμήμα του Animasyros, ανέφεραν μεταξύ άλλων ότι «ως καλλιτέχνες, αλλά και ως πολιτικά όντα, αισθανόμαστε θλίψη και οργή για τη γενοκτονία που συντελείται στην Παλαιστίνη, εναντιωνόμαστε ανοιχτά στις φρικαλεότητες που υφίσταται ο Παλαιστινιακός λαός και φυσικά λυπούμαστε βαθιά που ένα φεστιβάλ με την πολυετή ιστορία και το κύρος του Animasyros Film Festival απέφυγε να δεχτεί τον όρο "γενοκτονία"».