Χαρακτηριστικά, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Π. Μαρινάκης, μιλώντας χθες το πρωί στον τ/σ «Σκάι», έβαζε ερωτήματα τύπου: «Πόσοι έπαιρναν κάτω από 1.000 ευρώ επί Τσίπρα; Το 64% των εργαζομένων, περίπου δηλαδή 2 στους 3. (...) Αυτό το ποσοστό, το 64%, πόσο έχει γίνει τώρα; 46%. Δεν είναι λίγο, αλλά από το 64% κάτω από 1.000 ευρώ, τώρα έχει πάει στο 46%. Πόσο είναι ο κατώτατος μισθός τώρα; 880. Πόσο ήταν τότε; 650. Θα μου πει κανείς και δικαίως: "ναι, αλλά έχουμε και φοβερή ακρίβεια". Και έχουμε. Τι έχουμε καταφέρει, όμως, με αυτή τη φοβερή ακρίβεια, που έχει δίκιο ο κόσμος να φωνάζει; Οι αυξήσεις του μέσου μισθού να είναι κατά τι περισσότερο από τις αυξήσεις των τιμών», πρόσθεσε με το δούλεμα σε βάρος του λαού και της σκληρής καθημερινότητάς του να βρίσκει ταβάνι.

Συνέχισε βέβαια στο ίδιο μοτίβο τις συγκρίσεις επικαλούμενος στοιχεία της Eurostat για να πει: «Ποσοστό που δηλώνει απόλυτη φτώχεια επί Τσίπρα 15,8%, επί Μητσοτάκη 14%, δύο μονάδες περίπου, 1,8% κάτω. Και σε σχετική, δηλαδή, μια κλίμακα πάνω, από το 29% στο 26,9% τώρα, -2,1%. Αυτά για να γίνονται συγκρίσεις»... «Συγκρίσεις»... εξαθλίωσης για εκατομμύρια εργαζόμενους, την ώρα που μετρούσε... τα δισ. για το κεφάλαιο βγάζοντας τη ΝΔ «μπροστά» στα μέτρα υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων: «Επενδύσεις σε δισεκατομμύρια ευρώ 2019, Τσίπρας δηλαδή, 20,3 δισεκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Επενδύσεις 2024, που είναι η τελευταία πλήρης χρονιά, 36,3 δισεκατομμύρια ευρώ. Πόσο αυξήθηκαν οι επενδύσεις σε πέντε χρόνια; 80%».

Το τι παίρνουν από όλα αυτά τα λαϊκά στρώματα το έδειξε ο ίδιος αναπαράγοντας και τον μεγαλύτερο μύθο που αναμασάνε όλα τα αστικά κόμματα πως τάχα για να ευημερεί ο λαός πρέπει να «ευημερεί» το ταμείο του αστικού κράτους και του κεφαλαίου: «Τα πλεονάσματα που ανακοινώνονται δεν είναι όλα για να δοθούν. Υπάρχουν και οι δημοσιονομικοί κανόνες. Ενα μέρος αυτών πάει στο χρέος, καταρχάς, της χώρας. Που έχει πολύ μεγάλη αξία η χώρα μας να μην χρωστάει, για να μπορεί να είναι έτσι υγιής η οικονομία, να έρχονται επενδύσεις και να μην μπει ξανά σε επιτήρηση. Και ένα άλλο, το οποίο πρέπει να πούμε, είναι ότι υπάρχει οροφή δαπανών, με βάση τους δημοσιονομικούς κανόνες της Ευρώπης, σου λέει "μέχρι τόσο μπορείς να δώσεις, αλλιώς μπαίνεις σε επιτήρηση ή σε αντίστοιχο μνημόνιο"», όπως τόνισε δείχνοντας ο ίδιος τις χρηματοδοτικές ροές που πάνε από τη φοροληστεία του λαού κατευθείαν στο κεφάλαιο, αλλά και τα μνημόνια διαρκείας που έχουν φορτωθεί στα εργατικά - λαϊκά στρώματα.

Εξάλλου, μπρος στη νέα επιχείρηση διαμόρφωσης εξελίξεων και εγκλωβισμού του λαού σε δοκιμασμένες υπέρ του συστήματος λύσεις, δημοσκόπηση (της Interview για λογαριασμό του politic.gr) έβαλε ερώτημα «Ποιον θεωρείτε καταλληλότερο για πρωθυπουργό ανάμεσα στον Κυρ. Μητσοτάκη και τον Αλ. Τσίπρα». Το 31% συντάσσεται με τον πρώτο, ενώ με τον δεύτερο το 26%. Κανέναν από τους δυο επιλέγει η πλειοψηφία, δηλαδή το 43%. Βάζει και ερώτημα τι θα πρέπει να πράξει ο ΣΥΡΙΖΑ σε περίπτωση που ο Τσίπρας προχωρήσει στην ίδρυση νέου κόμματος, όπου υποτίθεται το 30% απαντά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να συνεχίσει την αυτόνομη πορεία του, ενώ άλλο ένα 30% προκρίνει συγχώνευση με τον νέο πολιτικό φορέα.