Ενοχλημένος ο υπουργός Υγείας από τη συγκέντρωση σωματείων και φορέων, προσπάθησε για άλλη μια φορά προκλητικά να εξωραΐσει τα μεγάλα προβλήματα
Παρουσίασε τις προσλήψεις με μπλοκάκι και την πανσπερμία ελαστικών σχέσεων ως «ενίσχυση του ΕΣΥ», λέγοντας μάλιστα ότι «φτάνουμε τις 198 σε σύνολο 225 οργανικές θέσεις, κοντά είμαστε».
Οι εργαζόμενοι όμως δεν του χαρίστηκαν. Ξεκαθάρισαν πως ο οργανισμός του νοσοκομείου είναι απαρχαιωμένος «και όταν μιλάμε για 100% κάλυψη αυτού του οργανισμού, στην πραγματικότητα μιλάμε για 30% κάλυψη των αναγκών των πολιτών, είμαστε πίσω κατά πολύ».
Ακόμα και στους αριθμούς σε σχέση με πέρυσι, η κατάσταση είναι χειρότερη και στο νοσοκομείο της Κω, αφού στις 20/7/2024 ήταν 175 οι υπηρετούντες, στις 5/7/2025 είναι 164. «Ναι, αλλά φέτος έχουμε παθολόγους», ήταν η απάντηση.
Ενδεικτικό των τεράστιων ελλείψεων σε προσωπικό και εξοπλισμό στα νησιά είναι η αύξηση του αριθμού των διακομιδών: Μόνο το 2024 έγιναν πάνω από 2.500 σε όλη την Ελλάδα «επειδή τα νοσοκομεία δεν λειτουργούν όπως πρέπει». Το πρώτο εξάμηνο του 2025 στην Κω ξεπέρασαν τις 91. Κι εδώ, η απάντηση του υπουργού ήταν ανεκδιήγητη ...«οι διακομιδές αυξήθηκαν επειδή αυξήθηκαν τα πτητικά μέσα. Το νοσοκομείο από πέρυσι καλύτερα το ακούω».
Από τις διαμαρτυρίες στην Κω |
Εκεί όμως που έδωσε ρέστα, ήταν όταν πήρε τον λόγο η πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του νοσοκομείου Γαρυφαλιά Καρανάσιου, καταγγέλλοντας αρχικά την έντονη παρουσία αστυνομικής δύναμης. Συνεχίζοντας να προκαλεί, ο υπουργός δικαιολόγησε την αστυνομική συνοδεία επειδή στην πύλη του νοσοκομείου είχαν συγκεντρωθεί δεκάδες σωματεία και φορείς, διεκδικώντας «λεφτά για την Υγεία και όχι για του ΝΑΤΟ τα σφαγεία».
«Εξω δεν είναι προσωπικό. Εχουν έρθει από το Εργατικό Κέντρο κι έχουν έρθει από το ΚΚΕ. Δεν έχουν σχέση με το νοσοκομείο», υποστήριξε ξεδιάντροπα ο Αδ. Γεωργιάδης.
«Δεν έχει σχέση ο πολίτης με το νοσοκομείο; Ο κόσμος που ζει και κατοικεί στο νησί; Μας τιμάει ο κόσμος που είναι εδώ σήμερα, γι' αυτό τον θέλουμε στο πλευρό μας, γιατί το νοσοκομείο δεν έχει να κάνει μόνο με τα δικά μας προβλήματα. Και ο κόσμος "πληρώνει τη νύφη", όχι μόνο το προσωπικό» ήταν η πληρωμένη απάντηση της προέδρου των εργαζομένων.
Είπε επίσης: «Εχουμε βάλει πλάτη όλα αυτά τα χρόνια στο δημόσιο σύστημα Υγείας, το οποίο κατακερματίζετε μέρα με τη μέρα. Ο Οργανισμός του νοσοκομείου δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του νησιού. Μια κλινική έχει τρεις βάρδιες για να λειτουργήσει (7πμ-3μμ, 3μμ-11μμ, 11μμ-7πμ) κι όταν ο εργαζόμενος δουλεύει πρωί και νύχτα ξέρετε τι σημαίνει; 6 ώρες ανάπαυση. Δεν είναι επικίνδυνο αυτό;
Ηρθε προσωπικό στο νοσοκομείο να δουλέψει κι έφυγε γιατί δεν έβρισκαν σπίτι. Το ματωμένο πλεόνασμα των 5,3 δις ευρώ θα μας πείτε πού θα πάνε; Θα διατεθούν στην Υγεία;». Η συνδικαλίστρια ανέφερε, τέλος, ότι το Κέντρο Υγείας Αντιμάχειας υποβαθμίστηκε σε Περιφερειακό Ιατρείο, εδώ και 10 χρόνια υπηρετεί μόνο ένας γιατρός, το ΙΚΑ καταργήθηκε ενώ είχε τομογράφο, υπέρηχο και μετατράπηκε σε αποθήκη.
Αντίστοιχη κινητοποίηση έγινε και στο νοσοκομείο Καλύμνου.
«Φτάνει πια η κοροϊδία! Δεν θέλουμε άλλες υποσχέσεις και μακέτες. Θέλουμε δωρεάν και δημόσια υγεία για όλους, και όχι να βάζουμε κάθε λίγο και λιγάκι το χέρι στην τσέπη. Ο υπουργός και η κυβέρνησή του ξέρουν πολύ καλά τα προβλήματα του νοσοκομείου μας. Ξέρουν πολύ καλά ότι το νοσοκομείο μας έχει ελλείψεις και σε παθολόγους - καρδιολόγους πλέον.
Ερχεται όμως για να μας παρουσιάσει μια ωραιοποιημένη εικόνα για την ανθυγιεινή πολιτική της κυβέρνησής του, ακόμα και να μας συγχαρεί για τις όποιες παρεμβάσεις γίνονται στους χώρους του νοσοκομείου με ιδιωτική πρωτοβουλία των νησιωτών λόγω της αγωνίας τους για την εγκατάλειψη σε κτιριακές δομές και εξοπλισμό» αναφέρει μεταξύ άλλων σε ανακοίνωσή του το Εργατικό Κέντρο Βορείου Συγκροτήματος Δωδεκανήσου.
Και προσθέτει: «Είναι τουλάχιστον προκλητική η προσπάθεια να εξωραΐσει το μεγάλο φαγοπότι από το Ταμείο Ανάκαμψης, ψίχουλα του οποίου δίνονται για την ανακαίνιση του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών του νοσοκομείου. Την πλειοψηφία του την ξεκοκαλίζουν τεράστιοι επιχειρηματικοί όμιλοι, ενόσω τον λογαριασμό τον πληρώνει ο λαός μας με ματωμένα πλεονάσματα, νόμιμα φακελάκια σε απογευματινά χειρουργεία, δουλειά ήλιο με ήλιο κ.ά.
Η ουσία, όμως, είναι πως η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο. Οσοι ζούμε στο νησί, ιδιαίτερα τον χειμώνα, τρέμουμε για την υγεία και τη ζωή μας από την μη καθημερινή ακτοπλοϊκή σύνδεση, βάζουμε συχνά όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, είτε απευθυνόμενοι σε ιδιωτικές δομές είτε για τη μετακίνησή μας σε μεγαλύτερα νησιά και πόλεις για την απαραίτητη διάγνωση και αντιμετώπιση ακόμα και απλών ζητημάτων υγείας».