Μόνο πιστοποιητικό ...πολιτικών φρονημάτων δεν ζήτησε η διοίκηση του Ενιαίου Οργανισμού Πρόληψης - Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων (ΕΟΠΑΕ), στις τελευταίες προκηρύξεις προσλήψεων όλων των ειδικοτήτων με ΔΠΥ στον Οργανισμό, αφήνοντας εκτός όσους αρνούνται να ξηλώσουν την επιστημονική τους γνώση στην πολιτική «μείωση της βλάβης».

Συγκεκριμένα, οι προσλήψεις έγιναν χωρίς σύστημα μοριοδότησης, χωρίς καν δικαίωμα ένστασης, συνεπώς χωρίς ξεκάθαρα κριτήρια επιλογής για κλήση του κάθε υποψηφίου σε συνέντευξη, η οποία αποτέλεσε και τη μόνη προϋπόθεση πρόσληψης. Με τον τρόπο αυτό καθορίστηκε το «φιλτράρισμα» τόσο των νέων προσλήψεων όσο και των επαναπροσλήψεων, με την «Αγωνιστική Συσπείρωση Εργαζομένων ΕΟΠΑΕ (πρώην ΚΕΘΕΑ - ΟΚΑΝΑ)» να σημειώνει ότι «και οι συνάδελφοι που ήδη εργάζονταν στον Οργανισμό με καθεστώς ΔΠΥ υποχρεούνται να ξαναπεράσουν την ίδια διαδικασία, για να κρατήσουν τη δουλειά τους, αντί απλά να ανανεωθούν οι συμβάσεις τους!».

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο εντάσσεται και η μη επαναπρόσληψη της συνδικαλίστριας της «Αγωνιστικής Συσπείρωσης» Βάσως Μουκάνου, κλινικής ψυχολόγου, η οποία εργάζεται σε δομή του ΟΚΑΝΑ, και προσλήφθηκε με ΔΠΥ πριν ένα έτος με τη μεγαλύτερη βαθμολογία δεδομένου ακαδημαϊκών προσόντων και πολυετούς εργασιακής εμπειρίας. Ωστόσο, στις δύο τελευταίες προαναφερόμενες προκηρύξεις, στην πρώτη δεν κλήθηκε καθόλου για συνέντευξη, χωρίς καμία αιτιολόγηση. Μάλιστα μόνο μετά από παρέμβαση της «Αγωνιστικής Συσπείρωσης» κλήθηκε στη δεύτερη συνέντευξη, αλλά δεν προσλήφθηκε.

«Η συνάδελφος μάλλον δεν "έχασε" ξαφνικά ούτε τα προσόντα της, ούτε την εμπειρία που απέκτησε από την εργασία της στον Οργανισμό για να κριθεί εκ των υστέρων ακατάλληλη», αναφέρει η «Αγωνιστική Συσπείρωση», που παραθέτει και ένα χαρακτηριστικό δείγμα από τη συνέντευξή της:

Μεταξύ των ερωτήσεων, λοιπόν, της Επιτροπής ήταν να αναφέρει «την πιο επικίνδυνη εξάρτηση» και «την πιο επικίνδυνη ουσία», στις οποίες ασφαλώς απάντησε με γνώμονα τα επιστημονικά δεδομένα για την πολυχρησία ουσιών στο πολυπαραγοντικό κοινωνικό φαινόμενο της εξάρτησης και τις συνθήκες που το ευνοούν, έξω από τις οποίες δεν μπορεί να ιδωθεί. Της ζητήθηκε, επίσης, να απαντήσει, όπως γίνεται και με άλλους υποψηφίους, «τι θα έκανε αν ο προϊστάμενος/ιεραρχικά ανώτερος της ζητήσει να κάνει κάτι με το οποίο διαφωνεί». Η συνδικαλίστρια, αφού εξήγησε τον υποκειμενικό χαρακτήρα μιας τέτοιας ερώτησης, που επιδέχεται πολλών ερμηνειών, απάντησε ότι προφανώς θα διαφωνούσε να εκτελέσει αίτημα πέραν των καθηκόντων της ως ψυχολόγος και σε περίπτωση περαιτέρω πιέσεων θα ασκούσε τα κοινωνικά και συνδικαλιστικά της δικαιώματα.

Τέτοιες ερωτήσεις έρχονται να προστεθούν στην ήδη μεγάλη λίστα καταγγελιών υποψηφίων που έχουν φτάσει στην παράταξη, οι οποίοι «αξιολογήθηκαν επιστημονικά» με ερωτήσεις του τύπου «Ποια είναι η γνώμη σας για τον νέο νόμο για τον ΕΟΠΑΕ;», «Πώς θα κρίνατε ένα μεικτό πρόγραμμα βραχύχρονης παρέμβασης στη θεραπεία των εξαρτήσεων;» που δείχνουν τον πραγματικό στόχο της «αξιολόγησης» προσωπικού και της αλλαγής του πλαισίου της διαδικασίας προσλήψεων.

«Αντί να εργαζόμαστε σε ασφαλείς και μόνιμες συνθήκες με πλήρη δικαιώματα, σύμφωνα με την επιστημονική μας επάρκεια, όπως απαιτούν οι ανάγκες των χώρων που υπηρετούμε, οι κυβερνήσεις, νυν και πρώην, έχουν φροντίσει να τροφοδοτούν την εργοδοσία σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα με φτηνό, ευέλικτο, ευάλωτο εργατικό δυναμικό», σημειώνει η «Αγωνιστική Συσπείρωση», καταγγέλλοντας τη φίμωση που επιχειρείται, ώστε να μην τίθενται σε «κίνδυνο» τα εχθρικά για τον λαό και τους εργαζόμενους σχέδια του κεφαλαίου.

Γι' αυτό και απαιτεί να ανανεωθούν αυτόματα οι συμβάσεις όλων των εργαζομένων που δουλεύουν στον Οργανισμό, να μετατραπούν οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε αορίστου και να καταργηθεί το αίσχος της δουλειάς με μπλοκάκι.

«Κάτω τα χέρια από τη συνδικαλιστική οργάνωση και δράση!», τονίζεται ακόμα στην ανακοίνωση, μαζί και με άλλες ζωτικές διεκδικήσεις.