Καμιά δεκαριά εργοστάσια ανακύκλωσης έχουν γίνει παρανάλωμα μέσα σε 4 μήνες, ενώ συνολικά οι πυρκαγιές σε βιομηχανικές περιοχές είναι πια καθημερινό φαινόμενο. Προχθές, τυλίχτηκε στις φλόγες μία από τις μεγαλύτερες ιδιωτικές κλινικές της Αττικής, με ασθενείς και συνοδούς να τρέχουν πανικόβλητοι να σωθούν, ενώ καταγγελίες κάνουν λόγο ακόμα και για έλλειψη πυροσβεστήρων. Πριν από μερικές ημέρες, πάρκο στο κέντρο της Αθήνας τυλίχτηκε επίσης στις φλόγες με αποτέλεσμα να διακοπεί η συγκοινωνία με τον Ηλεκτρικό. Πέρα από τις «κακές γλώσσες» που συνδέουν ειδικά τις πυρκαγιές σε εργοστάσια ανακύκλωσης με τη μεθοδευμένη καταστροφή αρχείων κρατικών υπηρεσιών στο φόντο των σκανδάλων, εδώ το πρόβλημα «φωνάζει» και προειδοποιεί για ακόμα μεγαλύτερο κακό. Γιατί, σαν να μην φτάνουν τα δάση και οι ορεινοί όγκοι που κάθε χρόνο γίνονται παρανάλωμα, ο λαός έρχεται όλο και περισσότερο αντιμέτωπος με πυρκαγιές μέσα σε αστικά κέντρα και βιομηχανικές περιοχές. Δηλαδή, ακόμα και σε εγκαταστάσεις που καμιά σχέση δεν έχουν με την «κλιματική αλλαγή». Ενώ, λοιπόν, τα μέτρα πρόληψης θα έπρεπε να είναι ιδιαίτερα αυξημένα σε τέτοιες υποδομές με ευθύνη του κράτους, αποδεικνύεται ότι συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, με τον κίνδυνο για βιομηχανικό ατύχημα μεγάλης έκτασης να αυξάνεται. Κι εδώ κάνει το... θαύμα της η λογική «κόστους - οφέλους», η εξοικονόμηση πόρων για τη θωράκιση των κερδών.