Περίπου ένα 24ωρο πριν παρουσιάσει ο Μπαϊρού ως «Ωρα της Αλήθειας» («Le Moment de Verite») το σχέδιο προϋπολογισμού για το νέο έτος, ο Πρόεδρος της χώρας, Εμανουέλ Μακρόν, έδωσε στη δημοσιότητα την «Εθνική Στρατηγική Αναθεώρηση 2025» («REVUE NATIONALE STRATEGIQUE 2025») με στόχο την «Προσαρμογή στο γεωπολιτικό πλαίσιο» όπως διαμορφώνεται διεθνώς.

Ξεκαθάρισε ότι η δημοσιονομική εξυγίανση υπηρετεί άμεσα και την ικανότητα εκτόξευσης των στρατιωτικών δαπανών, που στόχος είναι να φτάσουν ετησίως τα 64 δισεκατομμύρια ευρώ (!) μέχρι το 2027, δηλαδή να εκτοξευτούν κατά 100% σε σχέση με μια δεκαετία πριν, αφού το 2017 ήταν 32 δισ. ευρώ...

Ο Μακρόν είπε ότι «για να είμαστε ελεύθεροι, πρέπει να μας φοβούνται», παραπέμποντας στους πολέμους σε Ουκρανία, Γάζα, Αφρική, στην «απειλή που συνιστά η Ρωσία», το «στοιχείο αβεβαιότητας που προσθέτουν οι ΗΠΑ» κ.τ.λ. και έκρινε σκόπιμο να συμπληρώσει ότι «από το 1945 και μετά η ελευθερία δεν έχει απειληθεί ποτέ τόσο σοβαρά».

Η «Εθνική Στρατηγική Αναθεώρηση» ξεκαθαρίζει από την Εισαγωγή της ότι «η γαλλική οικονομία και οι βιομηχανικές δυνατότητες (σ.σ. πρέπει ακόμα πιο αποφασιστικά στο εξής να) καλύπτουν τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων και των δυνάμεων εσωτερικής ασφάλειας, για την αντιμετώπιση ενός μεγάλου εξωεδαφικού πολέμου και των συνεπειών του στην εθνική επικράτεια».

Τονίζεται ότι «σε ένα πλαίσιο "οικονομικής ομίχλης πολέμου" η δημοσιονομική βιωσιμότητα και η οικονομική κυριαρχία της Γαλλίας ενισχύονται, ιδίως μέσω της μείωσης του δημόσιου χρέους», για να δοθεί σήμα για όλες τις ανατροπές που μεθοδεύονται (βλέπε διπλανό θέμα) και γενικά την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης.

Εξηγείται ότι στο πλαίσιο που διαμορφώνει η σημερινή όξυνση των μονοπωλιακών και γεωπολιτικών ανταγωνισμών, η «Στρατηγική» καθορίζει ως «στόχο κατά προτεραιότητα» τον «υλικό και ηθικό εξοπλισμό της Γαλλίας, για να αντιμετωπίσει και να κερδίσει με τους συμμάχους και τους εταίρους της "έναν μεγάλο πόλεμο υψηλής έντασης στην καρδιά της Ευρώπης" αλλά και να διαχειριστεί αποσταθεροποιητικές ενέργειες που θα αναπτυχθούν στην εδαφική της επικράτεια...».

Καλεί, δηλαδή, σε συντονισμό τα κρατικά και γενικά όλα τα αστικά επιτελεία να «πιάσουν δουλειά» όχι μόνο για να οργανωθεί ακόμα πιο αποφασιστικά το ξεζούμισμα των εργαζομένων, για να ενισχύσει τις αξιώσεις του ντόπιου κεφαλαίου στην πολεμική αναμέτρηση που ετοιμάζεται, αλλά και για να διασφαλιστούν ακόμα πιο καλοδουλεμένοι μηχανισμοί ποδηγέτησης και ενσωμάτωσης της εργατικής τάξης, να συρρικνωθούν κατά το δυνατόν περιθώρια αμφισβήτησης και εναντίωσης σε κάθε εντολή των εγχώριων εκμεταλλευτών...