Επιστρατεύονται από τη μια πλευρά ευφάνταστοι όροι και τίτλοι όπως ότι η Αθήνα μοιάζει με «καθιστή πάπια» και γι' αυτό τα πολύπαθα περιαστικά της δάση κινδυνεύουν να καούν ακόμα μια φορά, πρόπερσι, από τα χείλη του αρμόδιου υπουργού, η τεράστια οικολογική καταστροφή στο δάσος της Δαδιάς αποδιδόταν στο «πυρονέφος της νύχτας», ενώ «φλεγόμενα γεράκια» λειτουργούν ως «εμπρηστές» των δασών και υψηλόβαθμοι αξιωματικοί του Πυροσβεστικού Σώματος συμμετέχουν σε θρησκευτικές λιτανείες για να σβήσουν οι φωτιές όπως αυτή στα Πιέρια Ορη τον Απρίλη του 2024.

Από την άλλη αποθεώνεται η ατομική ευθύνη, αφού ο λαός χαρατσώνεται πληρώνοντας εκατοντάδες και χιλιάδες ευρώ για να καθαρίσει τα «ξεχασμένα» οικόπεδά του στο χωριό, την ώρα που η κυβέρνηση δεν δίνει ούτε τα ελάχιστα κονδύλια που απαιτούνται για τη συγκομιδή των σωρών των ξερόχορτων, μετατρέποντάς τα στο καλύτερο προσάναμμα.

Η πραγματικότητα όμως είναι αμείλικτη. Οι πυροσβέστες υποχρεώνονται να παρέχουν πρόσθετη εργασία, δεν τους χορηγούνται τα οφειλόμενα ρεπό, διατάσσονται μερικές και γενικές επιφυλακές για ψύλλου πήδημα, αυξάνοντας κατακόρυφα τον κίνδυνο εργατικών ατυχημάτων, ακόμα και θανάτων. Αντί για τη μονιμοποίηση όλου του υφιστάμενου προσωπικού, συνεχίζεται η δημιουργία νέων κατηγοριών συμβασιούχων όπως οι 150 «πυροσβέστες επί θητεία» για να καλύψουν τις τεράστιες και σίγουρα διαρκείς ανάγκες που έχει το Πυροσβεστικό Σώμα σε οδηγούς. Την ίδια ώρα παραμένουν κενές 3.500 θέσεις μόνιμου προσωπικού, βάσει του οργανογράμματος που οι ίδιοι νομοθέτησαν, ενώ την επόμενη πενταετία θα αποχωρήσουν λόγω συνταξιοδότησης τουλάχιστον 3.000 πυροσβέστες. Δεν έχουν πάρει ούτε ένα μέτρο για τη στελέχωση των δασικών υπηρεσιών, τον καθαρισμό των δασών, τη δημιουργία αντιπυρικών ζωνών για να μειώσουν την καύσιμη ύλη, για να διασφαλίσουν την άμεση επέμβαση των δυνάμεων πυρόσβεσης.

Αντίστοιχη προσπάθεια με τα επιχειρήματά τους για το προσωπικό γίνεται με τη διαφήμιση του Προγράμματος Πολιτικής Προστασίας «ΑΙΓΙΣ», με το οποίο όπως λένε δίνονται πάνω από 2 δισ. ευρώ για την ενίσχυση του Πυροσβεστικού Σώματος και γενικά της Πολιτικής Προστασίας της χώρας. Ομως το πρόγραμμα αυτό χαρακτηρίζεται από πολύ μεγάλες καθυστερήσεις, αποσπασματικότητα στα προμηθεύομενα είδη, ενώ πατάει στον ρόλο που επιφυλάσσουν για την Πολιτική Προστασία στην εποχή της προετοιμασίας της πολεμικής εμπλοκής της χώρας, στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών οργανισμών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Συγκεκριμένα:

- Τα πολυδιαφημιζόμενα 5 Canadair DHC-515 θα αρχίσουν να παραδίδονται το 2030, ενώ τα 2 επιπλέον που θα παραδοθούν το 2028 και 2029 θα ενταχθούν στον μηχανισμό RescEU, που έχει δημιουργήσει η ΕΕ για να διαμοιράζει τα ελάχιστα διαθέσιμα μέσα σε όλα τα κράτη - μέλη της. Δηλαδή για να χρησιμοποιηθούν θα πρέπει να λαμβάνεται έγκριση από την ΕΕ, που θα δίνεται μόνο αν εκείνη την περίοδο δεν επιχειρούν σε άλλο συμβάν διαφορετικού κράτους! Την ίδια ώρα, με βάση πρόσφατο δημοσίευμα, δεν υπάρχει κανένας δεδομένος σχεδιασμός για το πώς θα πραγματοποιηθεί η αναβάθμιση των 7 υφιστάμενων CL - 415, ενώ η τεχνική υποστήριξη των υπέργηρων CL - 215 τελειώνει το 2028.

- Δεν υπάρχει καμία εξέλιξη στην προμήθεια των 25 αμφίβιων αεροσκαφών για τα νησιά, με τις παραδόσεις τους να αναμένεται να ολοκληρωθούν μετά το 2030.

- Η προμήθεια υδροφόρων πυροσβεστικών οχημάτων είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες, αφού βάσει των μέχρι τώρα συμβάσεων θα παραδοθούν περίπου 200 οχήματα και αυτά μετά το καλοκαίρι του 2026. Ενώ σήμερα ο μέσος όρος ηλικίας του στόλου είναι περίπου 20 έτη, αφού οργανωμένες μεγάλες προμήθειες έχουν να γίνουν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και από εκεί και πέρα γίνονταν κάποιες δωρεές και μικρές προμήθειες μέσω περιφερειακών προγραμμάτων ΕΣΠΑ.

- Είναι αποκαλυπτική για τον ρόλο του καπιταλιστικού κέρδους η αλλαγή του σχεδιασμού από την προμήθεια 10 βαρέος τύπου ελικοπτέρων τύπου S-64 σε αντίστοιχη ποσότητα μεσαίου τύπου, την ώρα που ο κρατικός προϋπολογισμός βαρύνεται με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο για την ενοικίαση των πρώτων. Ενώ είναι δεδομένη η ανάγκη της διαθεσιμότητας και της χρήσης διαφορετικών τύπων εναέριων μέσων ανάλογα με το ανάγλυφο και το είδος της βλάστησης κατά τη διαδικασία της δασοπυρόσβεσης, η μοναδική ιδιοκτήτρια εταιρεία επιλέγει να μην τα πουλά, αλλά μόνο να τα νοικιάζει, γιατί έτσι εξασφαλίζει πολύ μεγαλύτερα κέρδη.

Αφορούν ζωτικής σημασίας υποδομές όπως βιομηχανίες, λιμάνια, αεροδρόμια και σιδηροδρομικά δίκτυα, ενεργειακές και τηλεπικοινωνιακές υποδομές. Ενώ μόνο ως κυνισμός μπορεί να θεωρηθεί το ενδιαφέρον τους για την ανθρώπινη ζωή, αφού την ίδια ώρα που για να διασφαλίσουν τη θέση τους στον εντεινόμενο γεωστρατηγικό ανταγωνισμό με άλλα καπιταλιστικά κράτη και κέντρα μετατρέπουν τους στρατιώτες σε κρέας στα κανόνια τους, ξέρουν ότι στα μετόπισθεν χρειάζονται το εργατικό δυναμικό που θα εξασφαλίζει τη συνέχεια της δολοφονικής - πολεμικής μηχανής τους.

Την ώρα δηλαδή που υπάρχουν τεράστιες ανάγκες σε εξοπλισμό και εκπαίδευση προσωπικού για την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών και των διασώσεων, ετοιμάζονται να στρέψουν την Πολιτική Προστασία και το Πυροσβεστικό Σώμα στη διασφάλιση της «ανθεκτικότητας» των εργαζομένων και του λαού από τους πολέμους τους!

Στη βάση αυτών των σχεδιασμών δίνονται πάνω από 400 εκατ. (δηλαδή περίπου το 20% του συνολικού προϋπολογισμού του «ΑΙΓΙΣ»), σε ψηφιακά συστήματα με σύγχρονες δυνατότητες παρακολούθησης, εναέρια κέντρα παρακολούθησης, drones, στρατιωτικό εξοπλισμό για χρήση σε καιρό ειρήνης και πολέμου (π.χ. πτυσσόμενες μεταλλικές γέφυρες, κινητά νοσοκομεία πεδίου, χωματουργικά μηχανήματα), σε οχήματα περιπολίας για την αστυνομία και το Λιμενικό.

Ετσι μπαίνει στο ζύγι το κόστος λήψης αναγκαίων μέτρων προστασίας με το κόστος υποτυπωδών αποζημιώσεων στους πληγέντες, ενώ η πλήρης εμπορευματοποίηση της χρήσης της γης, των δασών, του νερού αντιμετωπίζει τις περιοχές ως ευκαιρίες για «πράσινες επενδύσεις». Αλλωστε σε αυτή την κατεύθυνση είναι και η εξαγγελία για την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος που αφορά στην προστασία των δασών.

Η κριτική των κομμάτων της αστικής αντιπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Πλεύση Ελευθερίας), όσο και αν φαινομενικά ανεβάζουν τους τόνους την περίοδο των πυρκαγιών, δεν μπορεί να αγγίξει τον πυρήνα του ζητήματος, καθώς συμφωνούν και έχουν εφαρμόσει όσο κυβερνούσαν όλη την παραπάνω πολιτική. Είναι υποκριτικό, ένα κόμμα όπως το ΠΑΣΟΚ που ψήφισε τον αντιεπιστημονικό νόμο του διαχωρισμού της πρόληψης από την καταστολή των πυρκαγιών στα δάση, να κάνει κριτική στην κυβέρνηση ότι δεν δίνει βάρος στην πρόληψη. Οπως επίσης υποκριτικό είναι να φωτογραφίζεσαι με πυροσβέστες για να παίζεις στα κανάλια χωρίς να έχεις καμιά συγκροτημένη πρόταση για τις δασικές πυρκαγιές και την πολιτική προστασία, όπως η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου.

Με την ανατροπή του σημερινού χωροταξικού σχεδιασμού, ο οποίος πλέον θα γίνεται με κριτήριο την κάλυψη του συνόλου των λαϊκών αναγκών, την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων, την ολοκληρωμένη αντιπλημμυρική και αντισεισμική προστασία, την προστασία από φυσικές και τεχνολογικές καταστροφές μεγάλης έκτασης. Σε αντίθεση με την εμπορευματοποίηση της γης, τους οικισμούς αυθαιρέτων, την εκτός σχεδίου δόμηση, την επέκταση των σχεδίων πόλεων χωρίς όρους και προϋποθέσεις μέσα ή δίπλα από δάση και αγροτικές εκτάσεις. Θα μπορεί δηλαδή να διασφαλίσει την ισόρροπη σχέση του εργαζόμενου ανθρώπου με τη φύση.

Η διαχείριση εκτάκτων καταστάσεων λαμβάνει άλλα ποιοτικά χαρακτηριστικά, αφού οι αποφάσεις λαμβάνονται στο κατάλληλο επίπεδο συνυπολογίζοντας ορθολογικά το σύνολο των επιπτώσεων. Διασφαλίζεται η ολοκληρωμένη εκπαίδευση του πληθυσμού και η συμμετοχή τους στην αντιμετώπιση πυρκαγιών και άλλων φυσικών ή τεχνολογικών καταστροφών.

Με οδηγό αυτή την προοπτική παλεύουμε σήμερα και άμεσα για: Αλλαγή του αντιπυρικού σχεδιασμού, έγκαιρη και αναγκαία χρηματοδότηση, μέσω του κρατικού προϋπολογισμού, κάλυψη των τεράστιων αναγκών της Δασικής Υπηρεσίας και της Πυροσβεστικής με μόνιμο προσωπικό, απόσυρση του νόμου 5106/2024, με τον οποίο η κυβέρνηση εκχωρεί τη διαχείριση των δασών στους ξυλοβιομήχανους και ξυλέμπορους, μονιμοποίηση όλων των πενταετών, επταετών και εποχικών πυροσβεστών, κατάργηση της υπερεργασίας των πυροσβεστών, σύγχρονο μισθολόγιο, χορήγηση όλων των συσσωρευμένων οφειλόμενων ρεπό, ενίσχυση των επίγειων δυνάμεων πυροπροστασίας, να ενισχυθεί και να ανανεωθεί ο κρατικός εναέριος στόλος αεροπυρόσβεσης και διάσωσης, να γίνει πλήρης αποστρατιωτικοποίηση του Πυροσβεστικού Σώματος, αποχαρακτηρισμός του από Σώμα Ασφαλείας και μετατροπή του σε πολιτική διοικητική υπηρεσία.

Το ΚΚΕ λοιπόν έχει πλαίσιο διεκδίκησης που το αναδεικνύει με Ερωτήσεις και τοποθετήσεις στη Βουλή, μέσω των εκλεγμένων δημοτικών και περιφερειακών του συμβούλων, συζητάει με πυροσβέστες στις περιοδείες του σε Πυροσβεστικούς Σταθμούς όλης της χώρας και καλεί όλο τον λαό να συμπορευτεί μαζί του αγωνιστικά, στην πρώτη γραμμή για την υπεράσπιση της ζωής και της περιουσίας της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, σε αναμέτρηση με την κυρίαρχη πολιτική, που θεωρεί τις ανάγκες μας κόστος και μας εμπλέκει στους πολεμικούς σχεδιασμούς.