«Σύμμαχος δεν είναι το κράτος - τρομοκράτης, είναι ο λαός που γίνεται αντάρτης»!
Με σημαίες της Παλαιστίνης και πανό στα χρώματά της, με πικέτες που αποτύπωναν πλευρές του εγκλήματος που συντελείται στη Γάζα, με τα συνθήματα και τα αιτήματά τους, άνθρωποι κάθε ηλικίας έστειλαν μήνυμα ότι ο λαός αρνείται να γίνει συνένοχος στο έγκλημα και καταδικάζει τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης, που υπηρετώντας πιστά τις «στρατηγικές συμμαχίες» της αστικής τάξης αρνείται να καταδικάσει τα ισραηλινά εγκλήματα και να διακόψει την ποικιλόμορφη συνεργασία με το Ισραήλ, ακόμα και εν μέσω της εξελισσόμενης γενοκτονίας στη Γάζα.
Με τη σημαία της Παλαιστίνης στην κεφαλή τα μπλοκ των διαδηλωτών έφτασαν έξω από την ισραηλινή πρεσβεία, γύρω από την οποία οι κλούβες και οι δυνάμεις της αστυνομίας είχαν σχηματίσει τον συνηθισμένο κλοιό.
Με τους χιλιάδες διαδηλωτές να περνούν για πάνω από μισή ώρα μπροστά από την πρεσβεία - αφού όταν η κεφαλή της πορείας προσέγγιζε το σημείο, η «ουρά» της ήταν ακόμα στο ύψος των Αμπελοκήπων - το ογκώδες συλλαλητήριο ολοκληρώθηκε με έναν συμβολικό τρόπο: Πάνω από τον σιδερόφραχτο φραγμό οι διαδηλωτές εκτόξευσαν μπαλόνια με κόκκινη μπογιά, σε μια καταγγελία του αίματος που χύνεται στην Παλαιστίνη και των θανάτων εκατοντάδων χιλιάδων, μεταξύ τους βρεφών, παιδιών, γυναικών, άμαχου πληθυσμού.
Με τα δικά τους πανό δίπλα στα σωματεία και τους φοιτητικούς συλλόγους διαδήλωσαν η ΕΕΔΥΕ, η ΟΓΕ και η ΕΕΔΔΑ.
Στην κινητοποίηση συμμετείχε αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής μέλη του ΠΓ της ΚΕ.
Η συγκέντρωση στο Πάρκο Ελευθερίας ξεκίνησε με την μικρή Παλαιστίνια Ορεζουάν Ελφιρά, που απήγγειλε ένα ποίημα στη γλώσσα της. Στη συνέχεια οι στίχοι αποδοθήκαν στα Ελληνικά: «Σε αυτήν τη γη υπάρχει κάτι που αξίζει να το ζήσεις. Σε αυτήν τη γη, την κόρη της γης, τη μάνα όλων των ξεκινημάτων, τη μάνα όλων των τελειωμών, τη λέγαν Παλαιστίνη. Παλαιστίνη τη λένε ακόμα».
«Παίρνουμε θέση απέναντι στη δολοφονική πολιτική με την οποία το κράτος του Ισραήλ με τη στήριξη των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ σφαγιάζει αμάχους στη λωρίδα της Γάζας», τόνισε ο Κώστας Φυλακτόπουλος, πρόεδρος του Συνδικάτου Τύπου - Χάρτου, καταγγέλλοντας τους βομβαρδισμούς και τις πολεμικές επιχειρήσεις, τον αποκλεισμό που καταδικάζει τη Γάζα σε λιμοκτονία. «Δεν θα σταματήσουμε να διατρανώνουμε την απαίτηση να σταματήσει τώρα η απαράδεκτη επιχείρηση που στόχο έχει την κατοχή της Λωρίδας της Γάζας. Να σταματήσει κάθε στήριξη και κάθε συνεργασία με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ. Αυτό κάνουμε και θα συνεχίσουμε να κάνουμε μέσα σε κάθε εργοστάσιο και επιχείρηση του κλάδου, καθώς κανένας εργάτης δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια του μπροστά στο έγκλημα αυτό», υπογράμμισε. Στην κατεύθυνση αυτή, κατήγγειλε τις ελληνικές κυβερνήσεις που «διαχρονικά διαφημίζουν ως στρατηγικό εταίρο» το Ισραήλ, τις πολιτικές δυνάμεις που «προσπαθούσαν να βαφτίσουν το αιματοκύλισμα του παλαιστινιακού λαού ως αυτοάμυνα».
Τη βαρβαρότητα της κλιμάκωσης της επιθετικότητας του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας κατήγγειλε ο Παντελής Περδίκης, μέλος της Γραμματείας της ΕΕΔΥΕ. «Η αλληλεγγύη μας στον λαό της Παλαιστίνης δεν είναι ένα τυπικό καθήκον», υπογράμμισε και αναφέρθηκε στις πολύμορφες πρωτοβουλίες του λαού και της νεολαίας κατά της συνεργασίας του κράτους, των πανεπιστημίων, των ερευνητικών ιδρυμάτων με το Ισραήλ, στη φωνή που υψώνουν οι στρατευμένων ενάντια στη συμμετοχή στα πολεμικά σχέδια των ιμπεριαλιστών.
«Ματωμένα χιλιόμετρα μαζεύτηκαν γύρω μας», κατήγγειλε ο Μοχάμεντ Ικνάιμπι από τη Γενική Ενωση Παλαιστινίων Εργατών Ελλάδας, σκιαγραφώντας την κατάσταση στη Γάζα. «Κερδίσαμε τη συνείδηση και τις καρδιές εκατομμυρίων αγωνιστών», σχολίασε, αναφερόμενος στον αγώνα και στη θυσία εκατοντάδων χιλιάδων Παλαιστινίων, και διαβεβαίωσε ότι ο αγώνας θα συνεχιστεί μέχρι ο λαός του να ζήσει ελεύθερος και ανεξάρτητος στη δική του πατρίδα.
«Μπροστά στη φρίκη οι εκπαιδευτικοί δεν θα σωπάσουμε», ξεκαθάρισε με τη σειρά της η Βιολέττα Γαλανοπούλου, πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης «Ο Παρθενώνας». «Οταν μας λένε να μη μιλάμε, να μην αγωνιζόμαστε, να μη διεκδικούμε ένα καλύτερο μέλλον, χωρίς πολέμους, φτώχεια, ανεργία, εμείς πεισμώνουμε. Παίρνουμε δύναμη από τα μάτια των μαθητών και μαθητριών μας που απορούν, προβληματίζονται, συγκλονίζονται από τις εικόνες φρίκης και δυστυχίας, και συνεχίζουμε να διδάσκουμε την ειρήνη, την αλληλεγγύη των λαών, που δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε. Να καταδικάζουμε τον πόλεμο, την αδικία, την καταπίεση, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο», τόνισε.
Μετά τις ομιλίες τη σκυτάλη πήρε ο Παλαιστίνιος μουσικός Ναμπίλ Σαϊέγ, με ήχους και τραγούδια από την πατρίδα του.