Η διακίνηση πολεμικού υλικού δεν είναι μια απλή διαδικασία, αλλά σύνθετη, και απαιτεί σοβαρό και λεπτομερή σχεδιασμό. Στη συνέχεια αναλύεται όλη η αλυσίδα των στρατιωτικών μεταφορών.

Οι πόλεμοι όσον αφορά το υπόβαθρο, τα μέσα και τους σκοπούς τους, από αρχαιοτάτων χρόνων, είναι καθαρά οικονομικοί, ενώ κατά την επιχειρησιακή αντίληψή τους δεν είναι εφικτοί και πετυχημένοι, αν δεν σχεδιαστούν πάνω σε ρεαλιστικά και λειτουργικά δεδομένα, προερχόμενα από τη διαχείριση των πόρων που τροφοδοτούν και πλαισιώνουν υποστηρικτικά τις προσπάθειες στην πρώτη γραμμή των επιχειρήσεων.

Η παράθεση ενός ορισμού για τα στρατιωτικά logistics, που δεν περιλαμβάνει μόνο τις στρατιωτικές μεταφορές, θα μπορούσε να οδηγήσει σε παρανοήσεις, αν πρώτα δεν γίνει κατανοητό το εύρος που περιλαμβάνουν. Η δυσκολία να δοθεί ένας περιεκτικός ορισμός έγκειται κυρίως σε τρεις παράγοντες.

Ο πρώτος παράγοντας είναι ότι τα στρατιωτικά logistics περιλαμβάνουν ένα μεγάλο εύρος λειτουργιών, που μάλιστα είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από το αντίστοιχο των εμπορικών. Ουσιαστικά κάθε φορά εξαρτάται από το πώς αντιλαμβανόμαστε την έννοια military logistics. Με μία στενή θεώρηση θα μπορούσαμε να περιορίσουμε τη λειτουργία τους αυστηρά στις διαδικασίες απόκτησης πρώτων υλών και ανταλλακτικών, στην αποθήκευση, στη διαχείριση των αποθεμάτων, στη διακίνησή τους και στην εξασφάλιση της τροφοδοσίας.

Διευρύνοντας το φάσμα των στρατιωτικών logistics, συμπεραίνουμε ότι το περιεχόμενό τους δεν περιορίζεται απλά και μόνο στον εφοδιασμό και την τροφοδοσία, αλλά επεκτείνεται στην παροχή όλων εκείνων των επιμελητειακών διευκολύνσεων που χαρακτηρίζονται συνολικά «Διοικητική Μέριμνα». Προσεγγίζοντας στο επίπεδο της υψηλής στρατηγικής, όπως θα δούμε παρακάτω, διευρύνεται ακόμα το περιεχόμενό τους φτάνοντας πλέον να περιλαμβάνει και τη λεγόμενη αμυντική βιομηχανία της χώρας (industrial logistics).

Ο δεύτερος παράγοντας που δυσχεραίνει τη διαδικασία διατύπωσης ακριβούς ορισμού είναι ότι έχουν ταυτόχρονα στρατιωτική και οικονομική διάσταση. Αδιαμφισβήτητα με την ευρεία έννοια, δηλαδή ως Διοικητική Μέριμνα, περιλαμβάνουν στη συντριπτική τους πλειοψηφία λειτουργίες που μπορούν να χαρακτηριστούν καθαρά οικονομικού τύπου. Ο εφοδιασμός, η τροφοδοσία, καθώς και η μέριμνα για την ορθή διαχείριση των σχετικών χρηματικών πόρων αποτελούν τέτοια παραδείγματα. Ομως η οργάνωση ιατρικών και λοιπών υποστηρικτικών υπηρεσιών εντάσσεται επίσης στη θεωρούμενη με την ευρεία έννοια Διοικητική Μέριμνα, έστω και αν δεν είναι καθαρά οικονομικού περιεχομένου. Επίσης, κατά τη διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων η Διοικητική Μέριμνα με τις λειτουργίες του εφοδιασμού και της τροφοδοσίας, αν και υποστηρικτική διαδικασία, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην επιτυχή έκβαση του πολέμου. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις στην παγκόσμια ιστορία όπου η αδυναμία ορθού εφοδιασμού υπήρξε ίσως ο σημαντικότερος παράγοντας για την αποτυχία στα πεδία των μαχών. Ενας στρατός ο οποίος δεν μπορεί να ανεφοδιαστεί, να τραφεί και να διαχειριστεί ορθά τους υλικούς - χρηματικούς του πόρους είναι καταδικασμένος σε αποτυχία. Βλέπουμε λοιπόν ότι τα logistics εκτός από οικονομική έχουν και στρατιωτική διάσταση, κάνοντας ακόμα πιο δύσκολο τον ορισμό τους.

Ο τρίτος παράγοντας δυσκολίας είναι η ύπαρξη διαφορετικών επιπέδων logistics. Συχνά κάνουμε το σφάλμα να προσπαθούμε να ορίσουμε μία έννοια με βάση τη δική μας οπτική και τις δικές μας εμπειρίες. Αυτή η τάση είναι έμφυτη στη φύση του ανθρώπου. Το πρόβλημα εμφανίζεται κυρίως, αλλά όχι μόνο, σε έννοιες οι οποίες είναι πολυσύνθετες, ή και σε διαδικασίες που περιλαμβάνουν πολλές διαφορετικές λειτουργίες. Είναι λοιπόν εμφανές ότι ένα ζήτημα μπορεί να αναλυθεί σε παραπάνω από ένα επίπεδα. Η χρήση των επιπέδων αποτελεί και τη λύση για το ζήτημα της οριοθέτησης των στρατιωτικών logistics.¹

Η διαδικασία αποστολής όλων αυτών έγινε με διάφορους τρόπους, κυρίως εκμεταλλευόμενοι τους οδικούς άξονες της Βόρειας Ελλάδας, με ιδιωτικές εταιρείες μεταφορών ακόμη και άλλων χωρών. Και η όλη μεταφορά πραγματοποιήθηκε νύχτες μέσα από κατοικημένες πόλεις και χωριά, με πλείστους όσους κινδύνους για τους κατοίκους. Ομως, αυτά είναι ψιλά γράμματα για την κυβέρνηση, όταν πρόκειται να εξυπηρετήσει τεράστια συμφέροντα!

Με τη συμπλήρωση τριών ετών από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο της Ρωσίας με ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην Ουκρανία και ειδικότερα τον Μάρτη που μας πέρασε, η ΕΕ ανακοίνωσε το πρόγραμμα μαμούθ με τίτλο «ReArm Europe» («Επανεξοπλίστε την Ευρώπη») ύψους 800 δισ. ευρώ, σηματοδοτώντας τη ραγδαία αύξηση των πολεμικών της δαπανών.

Ενισχύει τη στρατηγική της πολεμικής οικονομίας και τους εξοπλισμούς της προηγούμενης περιόδου, κλιμακώνοντας τη συμμετοχή της στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, επιδιώκοντας να βρει πρωταγωνιστικό ρόλο στο ουκρανικό μέτωπο σε συνθήκες έντασης των αντιθέσεων στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο και των παζαριών ΗΠΑ - Ρωσίας.

Οι ανακοινώσεις της Κομισιόν για τα 800 δισ. περιλαμβάνουν τις εξής κατευθύνσεις:

- 650 δισ. από την αύξηση για τα επόμενα χρόνια των πολεμικών δαπανών κάθε κράτους - μέλους τουλάχιστον σε 3,5% του ΑΕΠ τους, για τα οποία θα πληρώσουν ακριβά οι λαοί με φοροληστεία, σκληρές περικοπές στους μισθούς, στις συντάξεις, στα κοινωνικά δικαιώματα.

- 150 δισ. από δάνεια που θα χρυσώσουν τους επιχειρηματικούς ομίλους, με τους λαούς πάλι να πληρώνουν τον λογαριασμό, επιπλέον της αποπληρωμής των 750 δισ. του υπερμνημονίου του Ταμείου Ανάκαμψης.

- Επιδοτήσεις, διευκολύνσεις και χρηματοδοτήσεις των πολεμικών βιομηχανιών μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, που επίσης οι λαοί θα αποπληρώσουν με διάφορους τρόπους. Στο πρόγραμμα των 100 πρώτων ημερών της νέας Κομισιόν συμπεριλαμβάνεται και η ενεργοποίηση της λεγόμενης Ευρωπαϊκής Ενωσης Αποταμιεύσεων και Επενδύσεων. Πρόκειται μεταξύ άλλων και για αποθεματικά ασφαλιστικών ταμείων που «θα μετατραπούν από αποταμιεύσεις σε επενδύσεις», ανάμεσά τους και αυτές στον κερδοφόρο κλάδο του πολέμου.

- Κοινές προμήθειες και παραγωγή εξοπλισμών σε ευρωενωσιακό επίπεδο, με «χρυσές» επιδοτήσεις από την αφαίμαξη των λαών για να μετριαστούν οι παραγγελίες πολεμικών εξοπλισμών από τις ΗΠΑ και άλλους ανταγωνιστές. Ολα για να ενισχυθούν οι ευρωενωσιακοί όμιλοι στον σχετικό ανταγωνισμό.

Μαζί με το «ReArm Europe», δημοσιοποιήθηκε και η ευρωενωσιακή στρατηγική της Λευκής Βίβλου «για την Ευρωπαϊκή Αμυνα». Αυτή επικεντρώνεται στις επιζήμιες για τους λαούς προϋποθέσεις, ώστε η ΕΕ να καταστεί ετοιμοπόλεμη για απευθείας αναμέτρηση με τη Ρωσία εντός πενταετίας, όπως υποστηρίζουν τα ευρωενωσιακά επιτελεία.

Ολο αυτό το εγχείρημα κατανέμεται σε όλες τις χώρες - μέλη της ΕΕ, ενώ τις επιπτώσεις του εγχειρήματος θα τις χρεωθούν οι λαοί, που καλούνται για μια ακόμη φορά να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να χρηματοδοτήσουν το μακέλεμά τους και την περαιτέρω φτωχοποίησή τους.

Το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου που εισηγήθηκαν από κοινού το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, οι Σοσιαλδημοκράτες, οι Φιλελεύθεροι, οι ακροδεξιοί και οι Πράσινοι και καταψήφισε μόνο η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, αναφέρεται σε «προετοιμασία για τις πλέον ακραίες στρατιωτικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης», ενώ ζητά μεταξύ άλλων οι πολεμικές δαπάνες να μπορούν να φτάσουν έως και 5% του ΑΕΠ. Απαιτεί ουσιαστικά «κεφαλικό φόρο» στους λαούς 0,25% του ΑΕΠ κάθε κράτους - μέλους για στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία, συγκρότηση «Τράπεζας Αμυνας» και έκδοση στρατιωτικών ευρω-ομολόγων.

Βασικό σκέλος της στρατηγικής αυτής είναι και η λεγόμενη «στρατιωτική κινητικότητα», όπως ανακοινώθηκε πρόσφατα από τον επίτροπο Μεταφορών Τζιτζικώστα. Αυτή θα χρηματοδοτηθεί με 70 δισ. για να μπορούν να περιδιαβαίνουν ανεμπόδιστα τα ευρωΝΑΤΟικά στρατεύματα, επικίνδυνα φορτία εξοπλισμών και πολεμικού υλικού ανά την ΕΕ. Και ιδιαίτερα για τη χώρα μας που έχει καταστεί ΝΑΤΟική βάση από άκρο σε άκρο!

Στόχος από όλα τα παραπάνω είναι να πιαστούν τα ΝΑΤΟικά πρότυπα «των πολύ πάνω του 2% πολεμικών δαπανών του ΑΕΠ για κάθε χώρα» και η «απελευθέρωση της χρήσης της δημόσιας χρηματοδότησης σε εθνικό επίπεδο».

Απόλυτα κυνική ομολογία για το ποιος τελικά θα πληρώσει τον ασήκωτο λογαριασμό, είναι τα όσα δήλωσε ο γγ του ΝΑΤΟ Ρούτε, ο οποίος έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι για την αύξηση των πολεμικών δαπανών θα πρέπει να υπάρξουν περικοπές σε συντάξεις, μισθούς, Υγεία κ.λπ. Δηλαδή, όλα σε βάρος των λαών.

Ενδεικτικό είναι ακόμα ότι η ΕΕ ανακοίνωσε ανακατεύθυνση κονδυλίων από τα λεγόμενα «Ταμεία Συνοχής» της ΕΕ σε πολεμικές δαπάνες. Ακόμα δηλαδή κι όσα ελάχιστα κονδύλια πάνε για αντιπυρικά, αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά έργα, για «στήριξη ευάλωτων» κ.ά. είναι άχρηστα για το κεφάλαιο, οπότε πρέπει να πιάσουν τόπο στις τσέπες των ομίλων της πολεμικής βιομηχανίας.

Ολα για έναν πόλεμο όπου ξεκάθαρα οι δυο άμεσα εμπλεκόμενες χώρες, ΗΠΑ και Ρωσία, δεν αναγνωρίζουν στην ΕΕ οποιοδήποτε ρόλο, πέραν της συμμετοχής στρατευμάτων τους στην εμπόλεμη ζώνη της Ουκρανίας.

Παρατηρώντας με προσοχή τα όσα διαδραματίζονται στην ΕΕ, η τοποθέτηση του επιτρόπου αρμόδιου για τις Μεταφορές, Τζιτζικώστα, για τη λεγόμενη «στρατιωτική κινητικότητα» παρουσιάζει εξαιρετικά μεγάλο ενδιαφέρον για τη χώρα μας, δεδομένου ότι η Ελλάδα από το ένα άκρο της μέχρι το άλλο ουσιαστικά αποτελεί αμερικανοΝΑΤΟική βάση, με όποιους κινδύνους αυτό συνεπάγεται για τον λαό.

Μετά τη Σούδα, η Αλεξανδρούπολη έχει καταστεί προκεχωρημένη βάση και γίνεται πλήρης αξιοποίηση των στρατοπέδων της, του λιμανιού της, του αεροδρομίου της, του οδικού άξονα και του σιδηροδρομικού της δικτύου προς τη Βουλγαρία. Η Αλεξανδρούπολη πραγματικά «δείχνει» τον δρόμο για το πώς θα αξιοποιηθούν όλα τα λιμάνια, αεροδρόμια, οδικοί άξονες και σιδηροδρομικά δίκτυα το επόμενο διάστημα, προκειμένου να ενισχυθεί η Ουκρανία και οι συμμετέχουσες αμερικανοΝΑΤΟικές δυνάμεις.

Δημοσίευμα πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Καθημερινή» της 18/5/2025 και με τίτλο: «Στο στόχαστρο των ΗΠΑ τα λιμάνια», δείχνει τι επιδιώκουν οι ΗΠΑ και με ποιον τρόπο θα το διεκδικήσουν. Τα γεγονότα δείχνουν ότι δυναμώνουν οι ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και ανταγωνισμοί ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα.

Γίνεται αντιληπτό πως οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ πλέον στοχεύουν προς το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, μετά την Ελευσίνα, την Καβάλα, τη Θεσσαλονίκη, τη Ραφήνα και το Λαύριο. Για τις ανάγκες μεταφοράς πολεμικού υλικού, εκμεταλλευόμενοι όλα τα μέσα, όπως λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηροδρομικό δίκτυο και οδικούς άξονες.

Ο λαός μας έδειξε την αντίθεσή του σε αυτόν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και σταμάτησε τη διέλευση οχημάτων με πολεμικό υλικό, ακόμη και μέσα από πυκνοκατοικημένες περιοχές. Αυτό δεν τους εμποδίζει να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν κάθε μέσο αδιαφορώντας για τις συνέπειες ακόμη και ενός τυχαίου ατυχήματος. Γιατί αυτό που ενδιαφέρει τα ιμπεριαλιστικά κράτη είναι η επίτευξη του σκοπού τους. Και γι' αυτό αξίζει και οφείλουμε να τους σταματήσουμε.

Αμεση απεμπλοκή από ΝΑΤΟ - ΕΕ, να κλείσουν οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις στη χώρα μας.

Σημείωση:

1. «Ο κρίσιμος ρόλος των Logistics στις σύγχρονες πολεμικές επιχειρήσεις», Π. Παλαιός, Ι. Βιδάκης και Γ. Μπάλτος, Τμήμα Ναυτιλίας και Επιχειρηματικών Υπηρεσιών, Σεπτέμβριος 2011