Ο ΒΟΑΚ είναι ένας ιδιωτικός αυτοκινητόδρομος που γίνεται για να καλύψει τις απαιτήσεις του ξενοδοχειακού, τουριστικού, εμπορικού και κατασκευαστικού κεφαλαίου και όχι τις ανάγκες του λαού, των κατοίκων και επισκεπτών της Κρήτης, επεσήμανε μεταξύ άλλων ο βουλευτής του ΚΚΕ Μανώλης Συντυχάκης μιλώντας στη δεύτερη συνεδρίαση της Επιτροπής της Βουλής για τη σύμβαση κατασκευής, χρηματοδότησης, λειτουργίας, συντήρησης και εκμετάλλευσης του συγκεκριμένου δρόμου. Το βασικό διακύβευμα, πρόσθεσε, είναι η παραχώρησή του στους ιδιώτες, με αρχικό μέτοχο τη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, που για 5 χρόνια κατασκευής θα εκμεταλλεύεται τον αυτοκινητόδρομο για 35 χρόνια.

Κατήγγειλε ότι για την κατασκευή του ο ιδιώτης βάζει ψίχουλα, μόλις 220 εκατομμύρια, ενώ το Δημόσιο, δηλαδή ο ελληνικός λαός, βάζει 891 εκατομμύρια, πέντε φορές περισσότερο από τον ιδιώτη, ο οποίος και θα τον εκμεταλλεύεται μέσω των διοδίων για 35 ολόκληρα χρόνια!

Στηλίτευσε επίσης τη στάση της κυβέρνησης, που φέρνει προς κύρωση τη σύμβαση αλλά χωρίς τα παραρτήματα, κρύβοντας έτσι το συνολικό κόστος του έργου, τις ρήτρες που έχει συμφωνήσει με τον παραχωρησιούχο και τα χρονοδιαγράμματα που έχουν τεθεί.

«Το έργο δεν θα ικανοποιεί τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους της περιοχής, καθώς δεν διασφαλίζει την ασφαλή διέλευση του πληθυσμού. Θα λειτουργεί ως ένας κλειστός δρόμος, με φανερά και σκιώδη διόδια, και θα τον πληρώνει πανάκριβα ο λαός της Κρήτης και όχι μόνο», τόνισε. Εφερε ως παράδειγμα την διαδρομή Ηράκλειο - Χανιά, που με το κόστος των διοδίων στα 32 ευρώ και την αμόλυβδη βενζίνη περίπου στα 40 ευρώ θα κοστίζει στους κατοίκους συνολικά 72 ευρώ, αποτελώντας ένα ακόμα χαράτσι και πραγματικό «γδάρσιμο» για τις λαϊκές οικογένειες και τους εργαζόμενους που πρέπει να μετακινούνται.

Σημείωσε ακόμα ότι ο τρόπος με τον οποίο έχει γίνει η χάραξη του ΒΟΑΚ κόβει στα δύο την πόλη του Ηρακλείου, δεν υπάρχουν εναλλακτικές οδοί χωρίς διόδια και όπου υπάρχουν έχουν αυξημένη επικινδυνότητα, ενώ κατήγγειλε ότι η πρόταση για υπογειοποίηση του δρόμου στο ύψος του Ηρακλείου, που θα απέτρεπε την ταλαιπωρία στις αστικές μετακινήσεις των εργαζομένων όλου του πολεοδομικού συγκροτήματος (Ηράκλειο - Γάζι), απορρίφθηκε, διότι θα καθιστούσε αδύνατη την επιβολή των διοδίων.

Συνεχίζοντας ο Μ. Συντυχάκης ανέδειξε ότι η απόφαση για μη επέκταση του δρόμου στη Σητεία προέκυψε γιατί δεν συμφέρει τους κατασκευαστικούς ομίλους η περιοχή του Λασιθίου, αφού το γεωλογικό ανάγλυφο επηρεάζει το κόστος, σε συνδυασμό με τον αριθμό των οχημάτων που θα τον χρησιμοποιούν και δεν θα αποφέρουν άμεσα τα προσδοκώμενα κέρδη από τα διόδια. «Είναι φως φανάρι ότι η χάραξη του ΒΟΑΚ μέχρι τη Σητεία δεν αποτελεί προτεραιότητα της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην περιοχή», είπε χαρακτηριστικά.

Επιπλέον, στηλίτευσε την υποκριτική και ανέντιμη στάση των άλλων κομμάτων, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κ.ά., που εμφανίζονται να στηρίζουν «και τον αστυφύλαξ και τον χωροφύλαξ», αφού «συνειδητά δεν απαντούν στο ερώτημα από ποιον και για ποιον γίνεται το έργο, αν πρέπει να είναι δημόσιος ή ιδιωτικός αυτοκινητόδρομος. Για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου, να κρύψουν ότι συμφωνούν με έναν ιδιωτικό δρόμο, να σκεπάσουν τις δικές τους ευθύνες, της ίδιας της ΕΕ.

Και επεσήμανε: «Το ΚΚΕ θεωρεί ότι ένας ΒΟΑΚ με τις προϋποθέσεις και το πλαίσιο που έθεσε το ΚΚΕ πρέπει να ξεκινά από την Κίσσαμο και να καταλήγει στη Σητεία, με συνδετήριους άξονες Βορρά - Νότο και συνολικά ένα οδικό δίκτυο σύγχρονο και ασφαλές, που να καλύπτει όλες τις σύγχρονες ανάγκες του.

Η χρηματοδότηση, κατασκευή, συντήρηση και λειτουργία του να είναι στην αποκλειστική ευθύνη του κράτους, να υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση, χωρίς διόδια ή άλλης μορφής εκμετάλλευση, με σεβασμό στο περιβάλλον».

Αυτό όμως, συμπλήρωσε, «απαιτεί άλλες κοινωνικές συνθήκες, με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής και με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας. Το ΚΚΕ παλεύει για να κατακτηθούν τέτοιες κοινωνικές συνθήκες, που θα έχουν στο επίκεντρο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Με εργατική - λαϊκή εξουσία, που θα σχεδιάζει και θα οργανώνει κεντρικά - επιστημονικά την οικονομία, έχοντας στη διάθεσή της γι' αυτόν τον σκοπό τα κοινωνικοποιημένα μέσα παραγωγής. Ενδιάμεσες λύσεις δεν υπάρχουν».