Οι όροι που θα περιλαμβάνει η νέα ΣΣΕ αποτελούν σημαντικό βήμα, αποτέλεσμα του αγώνα που έδωσαν το τελευταίο διάστημα, ξεκινώντας με 48ωρη απεργία στις 16 και 17 Μάη και συνεχίζοντας με 24ωρες απεργίες στις 20, 23 και 25 Μάη.

Κέρδισαν την αύξηση στον βασικό μισθό, τις τριετίες, την προσαύξηση στις αργίες και στα νυχτερινά, τη μετατροπή των συμβάσεων από εκ περιτροπής σε πλήρη απασχόληση 150 εργαζομένων κάθε έτος, με κριτήριο μεταξύ άλλων την παλαιότητα, κ.λπ.

Ακόμα, απέσπασαν τη δέσμευση ότι στην επόμενη ΣΣΕ θα περιλαμβάνεται όρος για την προσαύξηση της αμοιβής εργασίας της Κυριακής. Γνωρίζουν καλά ότι δεν ικανοποιήθηκε το σύνολο των αιτημάτων τους, π.χ. για άμεση προσαύξηση τις Κυριακές και για επίδομα ανθυγιεινής εργασίας και παιδιών. Οπως όμως τονίστηκε στη Γενική Συνέλευση, αυτό δεν τους πτοεί αλλά θέτει τον πήχη των απαιτήσεων ακόμα πιο ψηλά, για περαιτέρω μαζικοποίηση του σωματείου τους και ένταση του αγώνα τους.

Ο απεργιακός αγώνας που έδωσαν αυτές τις μέρες οι λιμενεργάτες με μπροστάρη την ΕΝΕΔΕΠ ήταν μία ακόμα δύσκολη και σύνθετη μάχη, που όμως στηρίχθηκε στους αγώνες που δίνουν από το 2014 μέχρι σήμερα και στις κατακτήσεις που είχαν σε ό,τι αφορά τα ωράρια και τις μέρες εργασίας, το πρόγραμμα εργασίας, τις βάρδιες, τα ΒΑΕ και πολλά άλλα. Ο Β. Μανωλάκος, μέλος του ΔΣ της ΕΝΕΔΕΠ, μιλώντας στη Γενική Συνέλευση θύμισε την εργασιακή γαλέρα που συναντούσαν όταν είχαν πρωτοέρθει για δουλειά και πώς κατάφεραν με τους αγώνες τους να βελτιώσουν τους όρους δουλειάς αυτά τα χρόνια με τους επίμονους αγώνες τους: «Μέσα στο τσαντάκι μου έχω πάντα μαζί μου ένα χαρτάκι που έγραψα όταν έπιασα για πρώτη φορά δουλειά τις μέρες εργασίας. Το χαρτάκι αυτό γράφει: 25 σερί μέρες δουλειάς, από τις οποίες 13 σερί μεροκάματα νυχτερινά και 3 κόντρα βάρδιες! Και όλα αυτά με ενημέρωση από την εργοδοσία μέσω SMS!».

Και αυτά τα κατάφεραν δίνοντας αγώνες ενάντια σε κυβερνήσεις, έναν παγκόσμιο επιχειρηματικό κινεζικό κολοσσό, την COSCO, τους συνεργάτες της, την D-port και τους εργολάβους, και βέβαια το εργοδοτικό σωματείο, που αυτοαποκαλείται «συνδικάτο» και χθες κατάφερε να γράψει άλλη μια μαύρη σελίδα.

Συγκεκριμένα, ενώ αυτό το «συνδικάτο» είχε αρνηθεί να συμμετέχει στην ψηφοφορία με κάλπη που ζήτησε η ΕΝΕΔΕΠ για να ψηφίσουν όλοι οι εργαζόμενοι ώστε να εκφράσουν τη συμφωνία ή διαφωνία τους με την πρόταση της εργοδοσίας, χθες με τη βοήθεια της εργοδοσίας έστησε μόνο του μια ψηφοφορία - παρωδία, μόνο για όσους είναι μέλη του, ζητώντας από λιμενεργάτες να ψηφίζουν ονομαστικά «ναι» ή «όχι», που κάθε άλλο παρά ελεύθεροι ήταν να πράξουν αυτό που θεωρούν σωστό. Χαρακτηριστική είναι η επώνυμη καταγγελία λιμενεργάτη στη Γενική Συνέλευση της ΕΝΕΔΕΠ ότι συγκεκριμένος εργολάβος τον πήρε τηλέφωνο για να συμμετάσχει στην ψηφοφορία του εργοδοτικού μορφώματος. Επιπλέον, πολλές φορές έχει γίνει καταγγελία από λιμενεργάτες - κάτι που ειπώθηκε και στη συνέλευση - ότι όρος για να παραμείνεις στη δουλειά στο λιμάνι είναι να γίνεις μέλος του εργοδοτικού σωματείου! Και, βέβαια, το «συνδικάτο» προσπάθησε και αυτήν τη φορά να οικειοποιηθεί ως δήθεν κατάκτησή του την τρίτη πρόταση που έφερε η εργοδοσία, την ίδια στιγμή που από την πρώτη κιόλας πρόταση της εργοδοσίας έγραφε σε ανακοίνωσή του πως «συμφωνεί με τη λογική και την κατεύθυνση της πρότασης», ενώ και στη δεύτερη πρόταση δήλωσε τη συμφωνία του! Είναι το ίδιο εργοδοτικό μόρφωμα που όχι μόνο δεν οργάνωσε κανέναν αγώνα, αλλά προσπαθούσε να εμποδίσει τις Γενικές Συνελεύσεις που οργάνωνε η ΕΝΕΔΕΠ, καλώντας σε μη συμμετοχή.

Ο Μάρκος Μπεκρής, πρόεδρος της ΕΝΕΔΕΠ, στην τοποθέτησή του στη Γενική Συνέλευση επεσήμανε μεταξύ άλλων ότι «η λογική και ο ανάγκες μας δεν συμβαδίζουν με τη νομιμότητά τους, που στηρίζει την ασυδοσία και αυθαιρεσία των εργοδοτών».

Με τον αγώνα που έδωσαν, τόνισε, «κάναμε ένα βήμα, κατοχυρώνουμε ό,τι κατακτήσαμε και συνεχίζουμε». «Ξέρουμε πού θέλουμε να πάμε», συνέχισε, όμως έχουν βάλει εμπόδια, ένα από αυτά είναι το εργοδοτικό σωματείο, και για να το ξεπεράσουν, «αν θέλουμε το δίκιο μας να γίνει πράξη, πρέπει από τώρα να έρθουν μαζικά εκατοντάδες εγγραφές στην ΕΝΕΔΕΠ, να σπάσουμε κάθε λογική ατομισμού και ατομικής λύσης, με την οποία προσπαθούν να εξαγοράσουν την αξιοπρέπειά μας και να μας εκφοβίσουν». Εκανε δε καθαρό ότι η ΕΝΕΔΕΠ, εκτός από συγκεκριμένους ανθρώπους που έχουν υποσκάψει τα δικαιώματα των εργαζομένων, «σε κανέναν δε θα γυρίσουμε την πλάτη, ό,τι και να έχει στο κεφάλι του».

Από την άλλη, προειδοποίησε την εργοδοσία και τα τσιράκια της ότι «με όσους προσπαθήσουν να πειράξουν συνάδελφο θα έχουμε κακά ξεμπερδέματα».

Αναφερόμενος στην πρόταση του ΔΣ, τόνισε ότι τη διαμόρφωσε «αφουγκραζόμενο τις δικές σας γνώμες, τη δικές σας θέσεις, να μην πέσουμε στην παγίδα που μας στήνουν, ότι πρέπει να εξασφαλίσουμε αυτά που πήραμε τώρα με κόπο και να οξύνουμε τον αγώνα μας και για τα υπόλοιπα». Με βάση αυτά, η πρόταση της διοίκησης της ΕΝΕΔΕΠ είναι «να υπογράψουμε αυτό το οποίο με κόπο και αγώνες κερδίσαμε και να συνεχίσουμε», με τον όρο «όλοι να συμβάλουμε στη μαζικοποίηση του σωματείου, γιατί αυτό είναι το όπλο μας». Και πρόσθεσε: «Ζητάμε τη δύναμή σας να τη δώσετε στην ΕΝΕΔΕΠ. Μπορούμε να κάνουμε πάρα πολλά βήματα, πιο δυναμικά και πιο γρήγορα. Πρέπει να σπάσουμε τη λογική της ανάθεσης, της ατομικής λύσης, τον φόβο».

Σε άλλο σημείο, αποτυπώνοντας την ανάγκη για συνέχεια και ένταση της διεκδίκησης, για επαγρύπνηση απέναντι στη διαρκή προσπάθεια ξηλώματος δικαιωμάτων και κατακτήσεων, είπε χαρακτηριστικά ότι «καμία Σύμβαση δεν μπορεί να λύσει όλα μας τα προβλήματα, γιατί με καμία Σύμβαση δεν θα πάψει να υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Γιατί μια Σύμβαση μπορεί να αυξάνει τους μισθούς, αλλά δεν δίνει σχολεία για τα παιδιά μας και βρεφονηπιακούς, δεν μας δίνει δημόσια και δωρεάν Υγεία, δεν μας δίνει ασφαλείς μεταφορές, δεν μας εξασφαλίζει ότι αύριο δεν θα έρθει άλλο ένα από αυτά τα χαρτιά που λέγονται νόμοι και θα μας πάρει αυτά που με κόπο έχουμε κερδίσει».

Ο Δαμιανός Βουδιγάρης, αντιπρόεδρος της ΕΝΕΔΕΠ, στη δική του ομιλία ανέδειξε ότι η εργοδοσία και το εργοδοτικό σωματείο επικαλούνται τη νομιμότητα, ωστόσο δεν διστάζουν να καταπατούν ακόμα κι αυτά τα ελάχιστα εναπομείναντα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, τα οποία προστατεύονται από τον νόμο για τη συνδικαλιστική δράση 1264/1982, όπως η απαγόρευση στους εργοδότες, ή σε πρόσωπα που ενεργούν για λογαριασμό τους, πράξεων που εμποδίζουν τη συνδικαλιστική δράση, κ.ά.