Η πρωτιά της «Πανσπουδαστικής Κίνησης Συνεργασίας» για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά στις φοιτητικές εκλογές μάς γεμίζει δύναμη, αισιοδοξία και περισσότερες ευθύνες για να συνεχίσουμε πιο αποφασιστικά την πορεία αγωνιστικής αναζωογόνησης του φοιτητικού κινήματος.

Εκφράζει στοιχεία αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, του κέρδους και της ΕΕ, την οποία προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ και στηρίζουν τα κόμματα του συστήματος.

Χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες καταδίκασαν την πολιτική που δημιουργεί συνεχώς εμπόδια στη ζωή τους. Προειδοποίησαν ότι θα μπουν εμπόδιο στη νέα επίθεση που ετοιμάζει η κυβέρνηση στις σπουδές τους. Ξεκαθάρισαν ότι ο αγώνας τους για το έγκλημα στα Τέμπη θα φτάσει «έως το τέρμα». Εθεσαν στο επίκεντρο τις διεκδικήσεις τους για ένα σύγχρονο, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο, για πτυχία με αξία.

Το αποτέλεσμα αποτυπώνει την εμπιστοσύνη, αναγνώριση και στήριξη χιλιάδων νέων στη δράση και τις θέσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, στην καθημερινή πρωτοπόρα παρέμβαση των νέων κομμουνιστών μαζί με άλλους συμπορευόμενους αγωνιστές σε κάθε σχολή.

Είναι ελπιδοφόρο ότι δυναμώνει και ανανεώνεται μέσα στις σχολές ένα κρίσιμο τμήμα φοιτητών και φοιτητριών που μπαίνουν μπροστά στην αγωνιστική αναζωογόνηση του φοιτητικού κινήματος, για πιο μαζικούς και αποτελεσματικούς αγώνες, βάζοντας στο επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες τους, σε σύγκρουση με την πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ - επιχειρηματικών ομίλων.

Το κάλεσμα της «Πανσπουδαστικής», «Τώρα μιλάμε εμείς», έγινε πράξη. Ηταν μια αποστομωτική απάντηση στο κυβερνητικό σχέδιο αποπροσανατολισμού από τα μεγάλα προβλήματα των φοιτητών και συκοφάντησης του φοιτητικού κινήματος.

Οι φοιτητές δεν τσίμπησαν στην προσπάθεια της κυβέρνησης να αξιοποιήσει τις καταδικαστέες - και βολικές - τραμπούκικες ενέργειες, που καμία σχέση δεν έχουν με τους αγώνες και τις διεκδικήσεις του φοιτητικού κινήματος, για να αποπροσανατολίσει και να προωθήσει νέα μέτρα περιορισμού της αγωνιστικής διεκδίκησης, το τσουβάλιασμα τέτοιων ενεργειών με μορφές πάλης που συλλογικά αποφασίζουν οι φοιτητικοί σύλλογοι.

Στην ίδια κατεύθυνση εντάσσεται και η συντονισμένη προσπάθεια μηχανισμών, διοικήσεων και καθηγητών που πρόσκεινται στη ΝΔ να στηρίξουν πολύμορφα τη ΔΑΠ. Αυτή η στήριξη και το όργιο νοθείας, εξαγοράς και διαφθοράς είχε στόχο να αναστηλωθεί ώστε να βρει η κυβέρνηση στηρίγματα μέσα στους φοιτητικούς συλλόγους, χειροκροτητές της πολιτικής της.

Τους ενοχλεί η πρωτιά της «Πανσπουδαστικής» γιατί δείχνει ότι η κυβέρνηση δεν έχει τους φοιτητές «του χεριού της», αντίθετα τους βρίσκει απέναντί της. Ο συσχετισμός που καταγράφεται σε πολλούς φοιτητικούς συλλόγους είναι μια κατάκτηση των φοιτητών που σηματοδοτεί το οργανωμένο φοιτητικό κίνημα και τις δίκαιες διεκδικήσεις του. Αυτό αποτελεί δύναμη για τους φοιτητές και εμπόδιο στην προώθηση της πολιτικής της ΕΕ και των επιχειρηματικών συμφερόντων στα πανεπιστήμια.

Ενα σημαντικό τμήμα φοιτητών με τη συμμετοχή και τη δράση του αμφισβητεί έμπρακτα την κυρίαρχη πολιτική. Ορθώνει διεκδικήσεις για ένα σύγχρονο, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο, για πτυχία με αξία και δουλειά με δικαιώματα, παίρνει θέση για όλα συμβαίνουν, στέκεται στη «σωστή πλευρά της Ιστορίας».

Γι' αυτό και η πρωτιά της «Πανσπουδαστικής ΚΣ» στέλνει ένα μήνυμα με ευρύτερο αντίκτυπο, αφού προστίθεται στα ελπιδοφόρα στοιχεία της περιόδου, όπως η αλλαγή των συσχετισμών στους δασκάλους όλης της χώρας, στους νοσοκομειακούς γιατρούς της Αττικής, τα θετικά αποτελέσματα και οι κατακτήσεις των αγώνων του εργατικού κινήματος.

Στο αποτέλεσμα λοιπόν καταγράφηκε το μήνυμα των φοιτητών απέναντι στην κυβέρνηση και στα κόμματα του συστήματος.

Η ΔΑΠ - ΝΔΦΚ τιμωρήθηκε ως η παράταξη που στήριξε την κυβερνητική πολιτική, που υποστήριξε τη συγκάλυψη του εγκλήματος στα Τέμπη στις σχολές. Ως δύναμη που υπερασπίζεται την πολιτική της ΕΕ, της επιχειρηματικής λειτουργίας και της εμπορευματοποίησης των πανεπιστημίων. Δηλαδή όλων αυτών που για τους φοιτητές συνθέτουν τα εμπόδια και αδιέξοδα στις σπουδές τους. Ακόμα μια φορά επιβεβαίωσε ότι δίκαια ταυτίζεται με την ανομία, τη ρεμούλα και τους εκβιασμούς.

Η ΠΑΣΠ, παρά τις τυμπανοκρουσίες του ΠΑΣΟΚ ότι ...«επέστρεψε», κινήθηκε χαμηλά. Παραμένει το αναγκαίο στήριγμα και συνοδοιπόρος της ΔΑΠ στην προώθηση της πολιτικής της ΕΕ στα πανεπιστήμια. Αντίστοιχα, σχεδόν εξαφανίστηκε η παράταξη της Νέας Αριστεράς, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλα κόμματα δεν βρήκαν ούτε έναν υποψήφιο για να συγκροτήσουν ψηφοδέλτια. Παρά το σπρώξιμο από δυνάμεις του συστήματος, οι παρατάξεις της σοσιαλδημοκρατίας δεν παίρνουν συγχωροχάρτι από τους φοιτητές, έχοντας γίνει συνώνυμο της πολιτικής εξαπάτησης και της συναίνεσης στην αντιλαϊκή πολιτική.

Οι διάφορες κατακερματισμένες οπορτουνιστικές ομάδες επιβεβαιώθηκε ξανά ότι αποτελούν βολικό αντίπαλο για την κυβέρνηση. Διατηρούν όμως την ικανότητα να εγκλωβίζουν ένα τμήμα φοιτητών σε χρεοκοπημένες και επικίνδυνες λογικές, που αφήνουν στο απυρόβλητο τις αιτίες των προβλημάτων και ρίχνουν νερό στον μύλο της αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος, στην εκτόνωση της νεανικής οργής με ανώδυνους για το σύστημα τρόπους. Με τη στάση τους προωθούν τον εκφυλισμό στους φοιτητικούς συλλόγους και γίνονται βούτυρο στο ψωμί της κυβέρνησης για τη συκοφάντηση του φοιτητικού κινήματος.

Τέλος, δεν περνάει απαρατήρητη μια προσπάθεια να πριμοδοτηθούν διάφορες δήθεν «ανεξάρτητες παρατάξεις», που όμως είναι βαθιά εξαρτημένες από διοικήσεις σχολών, στελέχη κομμάτων, επιμελητήρια και δικηγορικούς συλλόγους. Γίνονται το μακρύ τους χέρι στις σχολές, καμουφλαρισμένες με την αντιδραστική λογική τού «έξω τα κόμματα» και της συνδιαλλαγής με διάφορα συμφέροντα.

Είναι λογική η αγωνία της ΔΑΠ να αλλοιώσει το αποτέλεσμα των φοιτητικών εκλογών. Εξάλλου η «αντιστροφή της πραγματικότητας» έχει αποδειχθεί κακή συνήθεια της κυβέρνησης. Ομως στη συγκεκριμένη περίπτωση καταλήγει σε αυτογελοιοποίηση. Τι να σχολιάσει κανείς; Το ότι ανακοίνωσε το αποτέλεσμα πριν κλείσουν οι κάλπες; Την εξαφάνιση, από τα αποτελέσματα, περισσότερων από 100 φοιτητικών συλλόγων της χώρας ή ολόκληρων πόλεων και Ιδρυμάτων, όπως το ΕΜΠ; Και όλα αυτά για να κρυφτεί το όργιο νοθείας, μαγειρέματος του αποτελέσματος, εξαγοράς και εκβιασμών φοιτητών.

Ετσι, αφού την πρωτιά της «Πανσπουδαστικής ΚΣ» αναγνώρισαν όλες οι παρατάξεις ...εκτός της ΔΑΠ, τώρα ξεδιπλώνεται νέα προσπάθεια διαστρέβλωσης, με στόχο να απαξιωθεί το ηχηρό μήνυμα των φοιτητών.

Από τη μία, τα ψευδή αποτελέσματα της ΔΑΠ σκοπίμως παρουσιάζονται ως μια «διαμάχη παρατάξεων που δεν τα βρίσκουν», με στόχο να κρυφτεί το γεγονός ότι δεκάδες χιλιάδες φοιτητές καταδίκασαν την κυβερνητική πολιτική. Από την άλλη, γίνεται μια ύπουλη προσπάθεια υποτίμησης του αποτελέσματος, που - όπως αναπαράγουν - «δεν αφορά κανέναν». Ποιοι τα λένε όμως αυτά; Αυτοί που εργαλειοποιούν δημοσκοπήσεις 1.000 ατόμων, κάνοντάς τες «πρώτη είδηση», για να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη, και τώρα παραβλέπουν το αποτέλεσμα της μεγαλύτερης κάλπης της νεολαίας, με συμμετοχή πάνω από 50.000 φοιτητών. Αυτοί οι διάφοροι δημοσιολογούντες, που ζητούν να καταργηθούν οι φοιτητικές εκλογές και τώρα τους έπιασε ο πόνος για τη συμμετοχή σε αυτές...

Είναι εμφανές ότι δεν αγωνιούν για το πώς θα δυναμώσει η ενεργητική συμμετοχή των νέων στη συλλογική δράση και στον αγώνα. Επιδιώκουν να χτυπήσουν τις θετικές διεργασίες που συντελούνται στις νεανικές συνειδήσεις, να δικαιολογήσουν νέα μέτρα ενάντια στη δράση των φοιτητικών συλλόγων, να καλλιεργήσουν την αδράνεια και την ηττοπάθεια. Να κρύψουν τον μοναδικό ελπιδοφόρο δρόμο σε όσους σήμερα αναζητούν διέξοδο, τη συμμετοχή στο κίνημα και τη συμπόρευση με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ.

Εχουμε επίγνωση ότι παρά τις θετικές διεργασίες που υπάρχουν στις νεανικές συνειδήσεις, τις αγωνιστικές αναπαραστάσεις και εμπειρίες που αυτά τα χρόνια απέκτησαν περισσότεροι, ο πραγματικός συσχετισμός παραμένει αρνητικός, και αυτό αφορά τη συνείδηση των φοιτητών.

Παραμένει κυρίαρχη στη σκέψη της πλειοψηφίας των φοιτητών η άποψη ότι «τα πράγματα δεν αλλάζουν», ότι οι αγώνες δεν έχουν αποτέλεσμα, όπως παραμένει κυρίαρχος και ο ατομικός δρόμος. Επίσης, σημαντικό τμήμα φοιτητών είναι ευάλωτο στην προπαγάνδα υπεράσπισης της πολιτικής της ΕΕ και στον δήθεν «αντισυστημισμό», που επιδιώκει να εξουδετερώσει τη διάθεση για αμφισβήτηση και να την καταθέσει σε εναλλαγές προσώπων και κομμάτων, ώστε να συνεχίζεται η ίδια αντιλαϊκή πολιτική.

Είναι κρίσιμο στοίχημα το να δυναμώσει η σκληρή προσπάθεια για την αγωνιστική αναζωογόνηση του φοιτητικού κινήματος. Αυτή η υπόθεση κρίνεται καθημερινά, και όχι μόνο στις φοιτητικές εκλογές. Για να υιοθετείται πιο πλατιά η γραμμή πάλης για τις σύγχρονες ανάγκες των φοιτητών, να ανεβαίνουν οι απαιτήσεις με κριτήριο τις σύγχρονες δυνατότητες για το πανεπιστήμιο, την εργασιακή προοπτική και τη ζωή τον 21ο αιώνα. Για να κατοχυρώνεται ο προσανατολισμός της πάλης των φοιτητών σε σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου, και όχι να γίνεται το κίνημα σκαλοπάτι για την κυβερνητική εναλλαγή. Για να ανεβαίνει ο βαθμός οργάνωσης και συμμετοχής των φοιτητών, να γίνονται οι φοιτητικοί σύλλογοι στήριγμα για όλες τις ανάγκες τους, με ζωντανή λειτουργία και πολύμορφη δραστηριότητα. Για να χτίζεται ένα πανελλαδικά συντονισμένο φοιτητικό κίνημα, σε συμπόρευση με το εργατικό κίνημα.

Για όλα τα παραπάνω ανεβαίνουν οι ευθύνες μας. Για να προχωρήσουν πιο γοργά τα βήματα της παρέμβασής μας, να επεξεργαστούμε καλύτερα τα πλαίσια πάλης και διεκδικήσεων, τους όρους λειτουργίας των συλλόγων με στόχο να δυναμώσει η εμπιστοσύνη στη συλλογική δράση και στον οργανωμένο αγώνα. Αποδείχθηκε ότι εκεί βρίσκεται η αστείρευτη δύναμη για να αλλάζουν τα δεδομένα και να ανατρέπονται συσχετισμοί. Σε αυτόν τον δρόμο συνεχίζουμε, για να κατοχυρωθούν και να διευρυνθούν τα θετικά βήματα που έγιναν αυτά τα τρία χρόνια.

Τώρα οι φοιτητές από καλύτερες θέσεις καλούνται να αντιμετωπίσουν τη νέα επίθεση στις σπουδές τους. Η κυβέρνηση αναζητεί τρόπους εφαρμογής του άδικου μέτρου των διαγραφών, με την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων ετοιμάζεται νέα υποβάθμιση των πτυχίων, σχεδιάζεται νέος ακαδημαϊκός χάρτης, με συγχωνεύσεις και κλείσιμο σχολών, εξελίσσεται η εμπλοκή των πανεπιστημίων στους πολεμικούς σχεδιασμούς, ενώ στο πλαίσιο της πολεμικής οικονομίας προωθούνται νέες περικοπές δαπανών για την Παιδεία. Είναι ώρα αγώνα και διεκδίκησης.

Είναι κρίσιμο να δυναμώσει η αντιπαράθεση με την κυρίαρχη πολιτική, την προσπάθεια να ενσωματωθούν πλατιά τμήματα φοιτητών στη στρατηγική του κεφαλαίου. Να ανοίξει πιο πλατιά η συζήτηση για το τι μπαίνει σήμερα εμπόδιο στο να έχουν οι φοιτητές σύγχρονους όρους ζωής και σπουδών, ποιος είναι ο δρόμος για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και ποια η διέξοδος από τη σημερινή πραγματικότητα.

Είναι εφικτό η δυσαρέσκεια που νιώθουν οι νέοι, ο κοινός τόπος ότι όσα συμβαίνουν στις σπουδές και στη ζωή μας δεν αντιστοιχούν στις δυνατότητες της εποχής, η διάθεση αμφισβήτησης και ο προβληματισμός να βρουν απαντήσεις και διέξοδο, να μετουσιωθούν σε πιο σταθερή συμμετοχή στο κίνημα, σε πολιτική συμπόρευση με το ΚΚΕ.

Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για να ισχυροποιηθούν οι Οργανώσεις της ΚΝΕ παντού, να γίνουν περισσότεροι αυτοί που εμπνέονται από την υπόθεσή μας, που παίρνουν την απόφαση για οργανωμένη πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους, εγκλήματα και αδικία, τον σοσιαλισμό.