Με τη φράση «στο ίδιο έργο θεατές» σχολιάζει η Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων Μαθητών Ελλάδας (ΑΣΓΜΕ) τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της νεανικής παραβατικότητας, τονίζοντας σε σχετική ανακοίνωση:

«Για άλλη μια φορά ακούμε γενικόλογες διαπιστώσεις, με βασικό πυρήνα των μέτρων της κυβέρνησης την ατομική ευθύνη, ότι όλα τελειώνουν και ξεκινάνε από την οικογένεια, την καταστολή, τον στιγματισμό της νέας γενιάς, τον κοινωνικό μορφωτικό διαχωρισμό των μαθητών ήδη από το Δημοτικό με βάση την "κοινωνική συμπεριφορά τους".

Ακούσαμε ότι οι γονείς πρέπει να περνάμε "ποιοτικό χρόνο" με τα παιδιά μας. Το κυρίαρχο είναι να βρούμε χρόνο να περάσουμε με τα παιδιά μας, όταν δουλεύουμε σε ακατάστατα ωράρια ή όταν τα ίδια τα παιδιά μας δεν έχουν καν ελεύθερο χρόνο, αφού όλες οι δραστηριότητες (αθλητισμός, πολιτισμός, ξένες γλώσσες, φροντιστήρια) δεν καλύπτονται από το σχολικό πρόγραμμα.

Ακούσαμε για πολλοστή φορά υποσχέσεις για σχολικούς ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς, όταν οι Σύλλογοι Γονέων εδώ και χρόνια διεκδικούμε μόνιμους κοινωνικούς επιστήμονες σε κάθε σχολική μονάδα, με οργανική θέση.

Ακούσαμε για ενασχόληση των παιδιών με τον αθλητισμό και τις τέχνες, όταν αυτά έχουν πλήρως εμπορευματοποιηθεί και ακόμα και στα δημοτικά προγράμματα έχουν υψηλό αντίτιμο. Οταν ακόμα και από το ωρολόγιο σχολικό πρόγραμμα ο αθλητισμός και ο πολιτισμός διαρκώς υποβαθμίζονται (π.χ. η Θεατρική Αγωγή τελειώνει στην Δ' Δημοτικού και στο Λύκειο δεν διδάσκεται κανένα μάθημα που να αφορά τις τέχνες).

Ακούσαμε για "Τεχνικά Γυμνάσια" για μαθητές με "αποκλίνουσα κοινωνική συμπεριφορά", "για να μην είναι στους δρόμους", δηλαδή το σχολείο αρχίζει να αποκτά τον ρόλο του "κοινωνικού αναμορφωτηρίου" και αποστεώνεται ακόμα περισσότερο από τον μορφωτικό και παιδαγωγικό του ρόλο.

Σε ένα κοινωνικό πολυπαραγοντικό φαινόμενο όπως αυτό της νεανικής παραβατικότητας, λύση δεν είναι η καταστολή και η ατομική ευθύνη, αλλά μέτρα που θα ενισχύουν και θα ολοκληρώνουν την παιδική και εφηβική προσωπικότητα.

Αυτόν τον ρόλο πρέπει να παίξει και το σχολικό περιβάλλον, ένα σχολικό περιβάλλον που διαχρονικά υποβαθμίζεται και γίνεται όλο και πιο ανταγωνιστικό για τους νέους ανθρώπους.

Συνεχίζουμε τη δράση μας μέσα από τους Συλλόγους Γονέων, προβάλλοντας και διεκδικώντας μαζί με τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς ένα σχολείο που θα καλύπτει τις σύγχρονες μορφωτικές και κοινωνικές ανάγκες των παιδιών μας».

• Σε μια παράλληλη εξέλιξη, σχετιζόμενη με το θέμα της βίας και της παραβατικότητας ανηλίκων στο επίπεδο της Δικαιοσύνης, ο Σύνδεσμος Επιμελητών Δικαστηρίων Ανηλίκων, που έχει και στο παρελθόν καταγγείλει την υποστελέχωση των υπηρεσιών Επιμελητών Ανηλίκων, κάνει λόγο για «τριτοκοσμικές καταστάσεις του χώρου συνεδρίασης του Δικαστηρίου Ανηλίκων Αθηνών στο Εφετείο Αθηνών», σημειώνοντας ότι πρόσφατα «δεν επετράπη σε γονείς ανήλικων κατηγορούμενων να εισέλθουν στην αίθουσα όπου δικάζονταν τα παιδιά τους, λόγω έλλειψης χώρου». «Οι αρμόδιοι φορείς επικαλούνται τη διαβόητη "επιτάχυνση της δικαιοσύνης" και το "βέλτιστο συμφέρον του παιδιού", ενώ στην πραγματικότητα η τεράστια έλλειψη προσωπικού σε συνδυασμό με την αύξηση του αριθμού των δικογραφιών που σχηματίζονται καθιστούν την όλη κατάσταση μη διαχειρίσιμη και σίγουρα απέχει πολύ από τις εγγυήσεις της "φιλικής δικαιοσύνης" για τα παιδιά», επισημαίνουν και σχολιάζουν ότι «με το υπάρχον προσωπικό, αυτές οι μεθοδεύσεις έχουν οδηγήσει σε ασφυκτικές εργασιακές καταστάσεις, υποβάθμιση του ρόλου των Επιμελητών Ανηλίκων σε ρόλο διεκπεραιωτή».