Στα χνάρια αυτού του εμπορικού διαδρόμου, στήνονται και μια σειρά «αμυντικές συνεργασίες», που αποτελούν «γέφυρες εμπλοκής» της χώρας μας σε συγκρούσεις όπου Γης. Τέτοιο είναι το πρώτο διμερές πρόγραμμα στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας - Ινδίας, που υπεγράφη τον Απρίλη του 2024, ενώ τον περασμένο Φλεβάρη ο Ελληνας υπουργός Αμυνας Ν. Δένδιας υπογράμμιζε πως η Ινδία πρέπει να είναι «παρούσα στην Ερυθρά Θάλασσα, στη Μεσόγειο, και να αποδέχεται τον ρόλο μιας σημαντικής δύναμης, όπως είναι», ζητώντας ευθέως «να δούμε περισσότερα από εσάς (...) με έναν μεγαλύτερο ρόλο στη Μεσόγειο, την Ευρώπη και τον κόσμο». Ο δε ΥΠΕΞ Γεραπετρίτης, σε επίσκεψη στο Νέο Δελχί, είχε σειρά επαφών με θέμα «τη στρατηγική θέση της Ελλάδας ως της φυσικής και της πλησιέστερης πύλης εισόδου της Ινδίας προς την Ευρώπη και πέρα από αυτήν». Η διεκδίκηση, λοιπόν, από την αστική τάξη, αναβαθμισμένου ρόλου στους νέους εμπορικούς δρόμους πάει χέρι χέρι με την πιο βαθιά εμπλοκή, όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να σπείρουν εφησυχασμό ότι το Κασμίρ βρίσκεται «πολύ μακριά» και ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.