Συγκεκριμένα, ο Αλέκος Μαρινάκης αναφέρθηκε στην αναγκαία υλοποίηση του έργου της νότιας παράκαμψης των Χανίων (Αγ. Μαρίνας), που θα συνδέει τη λεωφόρο Σούδας με τη λεωφόρο Καζαντζάκη στο Βαμβακόπουλο. Πρόκειται για έργο που δεν έχει υλοποιηθεί, ούτε σχεδιάζεται να γίνει κάτι τέτοιο παράλληλα με τον ΒΟΑΚ, κάτι που αναμένεται να εντείνει το πρόβλημα των μετακινήσεων στα Χανιά. Αλλωστε, ο ΒΟΑΚ σχεδιάζεται ως δρόμος περίκλειστος για την επιβολή διοδίων, με τον Αλ. Μαρινάκη να αναδεικνύει ότι η έλλειψη νότιας παράκαμψης είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη, αφού συνδέεται με τις διεξόδους διαφυγής και με ζητήματα πολιτικής προστασίας. Σημείωσε τις ευθύνες διαχρονικά των κυβερνήσεων και των τοπικών αρχών για τους δρόμους - καρμανιόλα στην Κρήτη, και ανέδειξε ότι η ανάγκη του λαού για ασφαλείς μεταφορές «αντιμετωπίζεται ως κόστος από το επιλεκτικά ανίκανο αστικό κράτος, ενώ θυσιάζεται στον βωμό του καπιταλιστικού κέρδους».

Στο Φράγμα Πλακιωτίσσας αναφέρθηκε με τη σειρά του ο Δημήτρης Βρύσαλης, το οποίο αν και είναι έργο ζωτικής σημασίας, αφενός παραδόθηκε 18 χρόνια μετά τη δημοπράτησή του (!) αφετέρου εκκρεμούν ακόμα η κατασκευή του αρδευτικού δικτύου στους δήμους Αρχανών - Αστερουσίων και Γόρτυνας, όπως και της παραλίμνιας οδού.

Ο περιφερειακός σύμβουλος θύμισε τις επανειλημμένες παρεμβάσεις της «Λαϊκής Συσπείρωσης», εστιάζοντας στην εγκληματική διαχείριση του νερού ως εμπόρευμα, στερώντας τελικά από τον λαό τα αναγκαία έργα και την πρόσβαση σε φτηνό, επαρκές, ποιοτικό, πόσιμο νερό.

Είναι χαρακτηριστικό ότι παρόλο που για τη χρηματοδότηση του παραπάνω έργου απαιτούνται περίπου 30 εκατ., δεν υπάρχει καμία δέσμευση από την κυβέρνηση, ενώ η περιφερειακή αρχή περιορίζεται στο να εκφράζει την ...«αισιοδοξία» της.