Ονομάζομαι Σπύρος Διλιντάς και είμαι ένας εκ των επιζώντων αξιωματικών της Σχολής Εφέδρων Αξιωματικών του Γεν. Στρατηγείου του ΕΛΑΣ.

Στις 8/4/02 απέστειλα στο υπουργείο Εθνικής Αμύνης ΕΠΥΕΘΑ/ΔΕΠΑΘΑ στο Ρουφ, επιστολή μου με τα απαραίτητα δικαιολογητικά της αποφοίτησής μου από τη Σχολή, με το βαθμό του Ανθ/γού, πιστοποιητικό αναγνώρισής μου ως αντιστασιακού καθώς και την υπ' αρ. 10219/18-6-97 Πράξη κανονισμού Πολεμικής Συντάξεως του Γεν. Λογιστηρίου του Κράτους.

Υπενθυμίζω ότι η Συμφωνία της Βάρκιζας, ως έχει δημοσιευτεί στο υπ' αριθ. 68/1945 ΦΕΚ, τεύχος πρώτο, στη σελίδα 239, στη συνέχεια του άρθρου 9 και στο κεφάλαιο «Διατύπωσις Συμφωνίας διά στρατιωτικά ζητήματα» παράγραφος 5, αναφέρει: «...Εξαιρετικώς και μόνον η κυβέρνησις θα αναγνωρίσει ως εφέδρους αξιωματικούς, κατόπιν αυστηρών ανακρίσεων, εκείνους εκ των υπό των μονάδων αντιστάσεως ονομασθέντων αξιωματικών, οίτινες κατέστησαν ανάπηροι ή εφονεύθησαν».

Ομως, παρά τις οχλήσεις μου προς την άνω Υπηρεσία, μέχρι σήμερα δεν έχει προωθηθεί η περίπτωσή μου, που είναι καθαρά εφαρμογή της Συμφωνίας της Βάρκιζας, όπως φαίνεται από την Εφημερίδα της Κυβέρνησης που τους έχω αποστείλει.

Ερωτώ, η μη αυτεπάγγελτη από το ΔΕΠΑΘΑ εφαρμογή αυτής της παραγράφου της περιβόητης Συμφωνίας της Βάρκιζας συνιστά αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης ή άρνησή της και εν ταυτώ καταπάτηση της εν λόγω Συμφωνίας;

Απευθύνομαι μέσω της εφημερίδας σας στον αρμόδιο υπουργό και ζητώ την ταχύτατη επέμβασή του γιατί η ηλικία μου όσο και των άλλων συναγωνιστών μου δε μας παρέχει περιθώρια χρόνου αναμονής.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία