Η Ολομέλεια των προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδας, που συνήλθε εκτάκτως στις 27/3, μετά από εισήγηση της Συντονιστικής Επιτροπής και αφού αξιολόγησε τις παρεμβάσεις της ηγεσίας του Αρείου Πάγου στο δικαιοδοτικό έργο των δικαστών, αποφάσισε μεταξύ άλλων να προτείνει τη διερεύνηση της πειθαρχικής ευθύνης της προέδρου του Αρείου Πάγου σύμφωνα με τον ΚΟΔΚΔΛ (Ν. 4938/2022) από τον υπουργό Δικαιοσύνης, για τις παρεμβάσεις της, μέσω εγκυκλίων, οδηγιών και κίνησης πειθαρχικών διώξεων σε βάρος δικαστικών λειτουργών. Επίσης την πρόταση προς τα Διοικητικά Συμβούλια των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας για πραγματοποίηση αποχής μίας μέρας από τα καθήκοντά τους, ως έκφραση διαμαρτυρίας του δικηγορικού σώματος, που θα καθοριστεί από τη Συντονιστική.

Στην τοποθέτησή του για το ζήτημα εκ μέρους της «Αγωνιστικής Συσπείρωσης Δικηγόρων» ο Βασίλης Καραντζίδης, πρόεδρος του ΔΣ Φλώρινας, σημείωσε ανάμεσα σε άλλα:

«Η απαράδεκτη παρέμβαση της προέδρου του Αρείου Πάγου, με την οποία ζητήθηκε o πειθαρχικός έλεγχος δικαστών για θέματα που άπτονται της κρίσης τους, σε ποινική υπόθεση που χειρίστηκαν, ανοίγει επικίνδυνους δρόμους σε σχέση με τα υπερασπιστικά δικαιώματα των κατηγορουμένων και τον τρόπο που αυτή θα επιδράσει και κατά τον χειρισμό άλλων υποθέσεων, πέραν της συγκεκριμένης. Αποτελεί έκφραση της συνολικότερης κατεύθυνσης της αυστηροποίησης του ποινικού οπλοστασίου, που επιβάλλεται από κοινού, τόσο με την πολιτική όλων των κυβερνήσεων και της ΕΕ όσο και με τις κατευθύνσεις της ηγεσίας των ανώτατων δικαστηρίων. Η επιλογή όμως της πλειοψηφίας της Ολομέλειας να επικεντρώσει το πρόβλημα στο πρόσωπο της Προέδρου του Αρείου Πάγου και των δικών της παρεμβάσεων λειτουργεί τελικά αποπροσανατολιστικά και συσκοτίζει τον ίδιο τον ρόλο του δικαστικού συστήματος ως βασικού πυλώνα εφαρμογής και - όποτε χρειαστεί - επιβολής των κατευθύνσεων αυτών».

Και συμπληρώνει, αφού αναφέρεται στον ταξικό χαρακτήρα της δικαιοσύνης: «Είναι συνεχείς τόσο οι ανοιχτές παρεμβάσεις όσο και η προκλητική αδράνεια της ηγεσίας των ανώτατων δικαστηρίων, σε υποθέσεις όπως του εγκλήματος στα Τέμπη, στο Μάτι, στη Μάνδρα, όπως της τραγωδίας της Πύλου, που στοχεύουν στο να συγκαλύπτεται ο μεγάλος ένοχος, το σύστημα που θυσιάζει για τα κέρδη του τις ανάγκες, ακόμα και τη ζωή, του λαού και των παιδιών του. Το "κράτος δικαίου" κώφευε και κωφεύει στις συνεχείς εκκλήσεις των εργαζομένων για την κατάσταση στον σιδηρόδρομο, αλλά παράλληλα προχωρούσε ταχύτατα την κήρυξη σχεδόν του συνόλου των απεργιών ως παράνομων, με έκδοση αποφάσεων μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα. Εστηνε και στήνει "αγροτοδικεία" και "μαθητοδικεία" για να καταστείλει κινητοποιήσεις, σέρνει σε πειθαρχική διαδικασία χιλιάδες απεργούς εκπαιδευτικούς ενάντια στις διατάξεις αξιολόγησης. Από την άλλη, διατηρεί το ευνοϊκό προστατευτικό ποινικό πλαίσιο για κυβερνητικά στελέχη που καμία κυβέρνηση δεν έθιξε, ούτε η ηγεσία της δικαιοσύνης, ενώ την ίδια στιγμή επιβάλλει πραγματική έκτιση ποινών ακόμα και για ήσσονος σημασίας πλημμελήματα. Οι παρεμβάσεις λοιπόν που γίνονται από την ηγεσία των ανώτατων δικαστηρίων δεν οφείλονται στη στάση ενός συγκεκριμένου προσώπου, αλλά συνιστούν διαρκή πρακτική μέσω του διαύλου κυβέρνησης - Δικαστικού Συστήματος, που συντηρείται και με τον διορισμό της ηγεσίας του από το Υπουργικό Συμβούλιο».

Και καταλήγει για τη μη σαφή απάντηση στην πρόταση για συμμετοχή των δικηγόρων στην απεργία της 9ης Απρίλη, τονίζοντας: «Αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά η εχθρική στάση της Ολομέλειας και των Δικηγορικών Συλλόγων απέναντι στους αγώνες των εργαζομένων και του λαού, ανάμεσά τους και οι χιλιάδες μισθωτοί, αυτοαπασχολούμενοι και ασκούμενοι δικηγόροι. Η μαζική συμμετοχή όλων εμάς, μισθωτών, αυτοαπασχολούμενων και ασκούμενων δικηγόρων στην απεργία στις 9 Απρίλη είναι η καλύτερη απάντηση απέναντι σε όλη αυτή την αντιλαϊκή συγχορδία».