Σπύρος Καλογηράτος, Κυψέλη Αθήνα: Δυο ξεχασμένοι - υπέροχοι και σεμνοί άνθρωποι, δημιουργοί της τέχνης και του πολιτισμού μας, που με τη λαϊκή και παραδοσιακή τους μουσική και ποίηση, για πολλά χρόνια, μιλούσαν και μιλούν ακόμα στην καρδιά και την ψυχή των απλών ανθρώπων του λαού μας και πού με το έργο τους ανύψωσαν τον άνθρωπο, στην πιο ψηλή κορφή, κορφή της ανθρωπιάς και της αξιοπρέπειας - είναι ο Απόστολος Καλδάρας και ο Αριστείδης Μόσχος.

Τους δυο αυτούς άξιους δημιουργούς που τίμησαν και τιμούν με την προσφορά τους, όλη την οικογένεια των εργατών της μουσικής και του πολιτισμού της πατρίδας μας, τους έχουνε εξαφανίσει από παντού. Από τα Κανάλια - Ραδιόφωνο - Τύπο και μουσικές εκδηλώσεις -αφιερώσεις. Και διερωτάται κανείς, οι συνάδελφοί τους, το υπουργείο Πολιτισμού, δεν μπορούν να αφιερώνουν κάπου - κάπου μια μουσική εκπομπή - συζήτηση, μια συναυλία, έστω να κάνουν μια αναφορά από τα ΜΜΕ και σ' αυτούς που υπηρέτησαν με συνέπεια την τέχνη τους και εξύψωσαν με το έργο τους τον πολιτισμό;

Κατόπιν όλων αυτών, κάνω έκκληση σ' όλους τους μουσικοσυνθέτες και σε όσους έχουν σχέση με τη λαϊκή και την παραδοσιακή μας μουσική, να βοηθήσουν και να βγάλουν από την αφάνεια και τη σιωπή, αυτούς ως προσωπικότητες και το θαυμάσιο έργο τους.

Θωμάς Ακρωτηριανάκης, Αθήνα: Στις συναισθηματικές και ερωτικές σχέσεις με το άλλο φύλο, η κυρίαρχη τάση των ανθρώπων, ακόμα και στην αγροτική και εργατική τάξη, είναι να ενστερνίζονται καταπιεστικούς, φθοροποιούς περιορισμούς, σε βάρος της ελευθερίας της δικής τους και των άλλων, καταντώντας καταναγκασμένοι και καταναγκαστικοί, καταπιεσμένοι και καταπιεστικοί, «ευτυχείς» - ανευτυχείς, ζηλότυποι, ανασφαλείς. Και, από αλλοτρίωση, να εξεγείρονται, όχι ενάντια σ' αυτούς τους περιορισμούς, αλλά ενάντια σε κάθε προσπάθεια οι περιορισμοί αυτοί να μειώνονται ή να αποδυναμωθούν.

Στη σύγχρονη εποχή, οι περιορισμοί αυτοί προστατεύονται και διασφαλίζονται πιο αποτελεσματικά (όσο και αν φαίνεται «αντιφατικό») και από την εκτονωτική δράση του κινηματογράφου, της μόδας, των περιοδικών, της τηλεόρασης, μέχρι και των (ημι)πορνό. Από την άλλη, υφίσταται και ο αχώριστος αντίθετος πόλος της πορνείας και του πορνισμού. Ολα αυτά φθείρουν και διαστρέφουν την προσωπικότητα, συμβάλλοντας έτσι στο να μην έχει πολιτικοϊδεολογική ριζοσπαστικοποίηση ή στο να έχει ελαττωμένη. Κοντολογίς ολ' αυτά είναι προϊόντα, αλλά και μέσα διαιώνισης της ταξικής κοινωνίας, στοιχεία του εποικοδομήματός της και θα εξαφανιστούν απόλυτα στο καθεστώς του παγκόσμιου σοσιαλισμού -κομμουνισμού.

Αναγνώστης του «Ριζοσπάστη», Λαμία: Σε εκκλησία της Λαμίας, το Σάββατο 11 Μάη, παπάς αρνήθηκε να παντρέψει ζευγάρι μελλονύμφων, με την αιτιολογία ότι οι κουμπάροι τους είχαν παντρευτεί με πολιτικό γάμο. Ετσι το ζευγάρι βρήκε άλλους κουμπάρους, «στεφανωμένους» με «δόξα και τιμή» στην εκκλησία να τους παντρέψει.

Τι να πει κανείς για το σκοταδισμό και το μεσαίωνα της παπαδοκρατίας; Το ζήτημα όμως είναι, τι κάνει η «εκσυγχρονιστική» κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, γιατί αποδέχεται από την ηγεσία της εκκλησίας μια τέτοια πολιτική; Και πώς εν τέλει ο κρατικοδίαιτος κλήρος, δέχεται χρήματα από «αλλόθρησκους», από πολίτες που κάνουν πολιτικό γάμο και παίρνουν το μισθό τους από τους φορολογούμενους πολίτες; Τα καλά λοιπόν και συμφέροντα!!

Επιτέλους, ας γίνει ο διαχωρισμός της εκκλησίας από το κράτος και εδώ στην Ελλάδα, όπως είναι σ' όλα τα πολιτισμένα κράτη.