Μια παράσταση για το θέατρο του βουνού τη Δευτέρα 14/10
«- Συναγωνιστές! Κι εσείς έχετε ανάγκη να ντυθείτε κι ετούτοι δω (μας έδειξε με το χέρι) από μας περιμένουν. Τι προτιμάτε, πουκάμισα ή σκηνικά; Μιλάτε ελεύθερα, εδώ δεν έχουμε να φοβηθούμε κανέναν. Σκεφτείτε μονάχα πως αυτοί θα γυρίσουν τα χωριά. Θα τους έχουμε σα μόστρα της Μεραρχίας...
Οι αντάρτες του λόχου διοικήσεως δέχτηκαν χωρίς δισταγμό να μας παραχωρήσουν ό,τι θέλαμε...
Εμείς πήραμε όσο μας χρειαζόταν και μάλιστα στα μπροστινά φύλλα βάλαμε κόκκινο και γαλάζιο. Ετσι θα 'τανε πιο φιγουράτα. Στο πίσω φύλλο σχεδιάστηκε μια ανατολή με τις χρυσές αχτίδες. Ηταν (έμπνευση του καπετάνιου μας) ο ήλιος της Λαοκρατίας. Κι απάνω μπροστά, ράφτηκε με παρδαλά γράμματα η επιγραφή μας: ΛΑΪΚΗ ΣΚΗΝΗ. Μ' αυτό το όνομα θα μας ξέρουν από δω και πέρα.
Χρειάστηκαν ακόμα, για το στερέωμα των σκηνικών, ορισμένα κοντάρια. Εγιναν κι αυτά από κλωνάρια ελάτων. Ετσι δε θα γυρεύαμε σε κάθε χωριό καδρόνια, να χάνουμε άσκοπα τον καιρό μας. Προμηθευτήκαμε και κάμποσο καλώδιο, για ν' ανοίγουμε και να κλείνουμε τη δίφυλλη αυλαία...».
(Γ. Κοτζιούλα, «Θέατρο στα Βουνά»)
Με οδηγό ημερολογιακά κείμενα και μαρτυρίες του Γ. Κοτζιούλα, μονόπρακτά του που γράφτηκαν και παίχτηκαν στο βουνό, αλλά και με ποιήματα και τραγούδια της περιόδου ή και παλιότερα, καθώς και με σκηνές που γράφτηκαν από τους συντελεστές της παράστασης «Τα Μαγικά Βουνά» ζωντανεύουν μια σημαντική πτυχή της Ιστορίας των αγώνων του λαού μας και συγχρόνως της ιστορίας του νεοελληνικού θεάτρου, τη δραστηριότητα του θιάσου της «Λαϊκής Σκηνής» στο πλαίσιο του ΕΛΑΣ.
Οπως φανερώνει το υλικό που έχει διασωθεί (φωτογραφίες, υπηρεσιακά έγγραφα, καταγραφές και μαρτυρίες του ίδιου του Κοτζιούλα και λοιπών συντελεστών), ο θίασος είχε σημαντική δραστηριότητα, με πολλές περιοδείες στα χωριά και στις αντάρτικες ομάδες. Οι παραστάσεις των έργων, γραμμένων από τον ίδιο τον Κοτζιούλα σε απλή γλώσσα, με θέματα οικεία, που είχαν αντληθεί από τη ζωή του χωριού και την ΕΑΜική Αντίσταση, κινούσαν το ενδιαφέρον των θεατών, πολλοί από τους οποίους έβλεπαν θέατρο για πρώτη φορά στη ζωή τους. Βασικό γνώρισμα των έργων είναι η συνειδητή προσπάθεια του Κοτζιούλα να αποτυπώσει την ψυχολογία και τη συνείδηση των ίδιων των ανθρώπων του χωριού, στους οποίους απευθυνόταν, ώστε τελικά να τους προβληματίσει και να τους κινητοποιήσει.
Η παράσταση «ζωντανεύει» επί σκηνής, με χιούμορ αλλά και με συγκίνηση, καθημερινά περιστατικά της λειτουργίας της «Λαϊκής Σκηνής», έχοντας ως βάση τα ιστορικά γεγονότα που γνωρίζουμε, τα οποία όμως μεταπλάθει και εμπλουτίζει με έμπνευση και φαντασία. Μέσα από τις λεπτομέρειες της κάθε σκηνής αναδεικνύονται η δυσκολία και συγχρόνως η ανάγκη της καλλιτεχνικής δημιουργίας μέσα σε αντίξοες συνθήκες, η αποφασιστικότητα των μελών του θιάσου, η οργανική σχέση του θιάσου με το ΕΑΜικό κίνημα, αλλά κυρίως η δύναμη των απλών ανθρώπων, για τον καθοριστικό ρόλο που αυτοί μπορούν να διαδραματίσουν όταν βγαίνουν στο προσκήνιο της Ιστορίας.
Σκηνοθεσία, δραματουργία: Δημήτρης Αγαρτζίδης, Δέσποινα Αναστάσογλου.
Παίζουν: Δημήτρης Αγαρτζίδης, Δέσποινα Αναστάσογλου, Μαρκέλλα Γιαννάτου, Βίκυ Κατσίκα, Αρης Λάσκος.