Με τη συμμετοχή συνδικαλιστών από ΗΠΑ, Γαλλία και Παλαιστίνη η ενδιαφέρουσα συζήτηση στη Σκηνή Φοιτητών και Νέων Εργαζομένων
Οι συνδικαλιστές που μίλησαν στην εκδήλωση |
Η Suzan Tayseer Salam, πρόεδρος της Ενωσης Παλαιστινιακών Συνδικάτων της Ιερουσαλήμ, αγωνίστρια για την ανεξαρτησία της Παλαιστίνης ενάντια στην ισραηλινή κατοχή και τη γενοκτονία, ο Chris Smalls, ιδρυτής του Συνδικάτου Εργαζομένων στην «Amazon», ένα από τα πιο ισχυρά μονοπώλια στη μητρόπολη του καπιταλισμού, τις ΗΠΑ, και ο Olivier Mateu, γενικός γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Περιφέρειας Bouches-du-Rhone, συνδικαλιστής με σημαντικό ρόλο στις μεγάλες κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη Γαλλία, έγιναν δεκτοί με χειροκροτήματα και συνθήματα. Παρά τη βροχή, που καθυστέρησε λίγο την έναρξη της συζήτησης, ο κόσμος γέμισε τον χώρο και τους επιφύλαξε θερμή υποδοχή.
Την εκδήλωση παρακολούθησαν ο πρόεδρος της ΠΣΟ, Mzwandile Michael Makwayiba, και ο γραμματέας της, Πάμπης Κυρίτσης, τους οποίους οι διοργανωτές ευχαρίστησαν για την παρουσία τους.
«Στη Γάζας τα συντρίμμια που σφίγγει ο κλοιός σηκώνει το κεφάλι ο γίγαντας λαός!»: Το σύνθημα που ακούστηκε δυνατά με τα καπνογόνα να σχηματίζουν τα χρώματα της Παλαιστίνης |
Στην ομιλία του ανέτρεξε στους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες που ξεδιπλώθηκαν στη διάρκεια των τελευταίων ετών: Στις κινητοποιήσεις ενάντια σε άδικους και εκμεταλλευτικούς νόμους στα Εργασιακά και στην Κοινωνική Ασφάλιση, ενάντια στην ακρίβεια και την ενεργειακή φτώχεια, στις διεκδικήσεις και δράσεις για την προστασία της υγείας και της ζωής των λαών κατά τη διάρκεια της πανδημίας, στις διαδηλώσεις αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό που συνεχίζονται σε όλο τον κόσμο.
«Αυτές οι θετικές διεργασίες επιβεβαιώνουν και το σύνθημα της αποψινής μας εκδήλωσης: "Σε έναν κόσμο που φλέγεται, νικητές θα είναι οι λαοί!". Γιατί ο κόσμος μας δεν φλέγεται μόνο από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και την καπιταλιστική εκμετάλλευση. Φλέγεται από την οργή και την αγανάκτηση εκατομμυρίων ανθρώπων που στενάζουν κάτω από αυτήν τη βαρβαρότητα. Φλέγεται απ' όλες αυτές τις μεγάλες εργατικές - λαϊκές διαδηλώσεις των τελευταίων χρόνων, πρωτοφανείς σε μαζικότητα και διάρκεια, ειδικά μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές των σοσιαλιστικών χωρών στα τέλη του 20ού αιώνα. Ο πόθος της κοινωνικής απελευθέρωσης σιγοβράζει μέσα στους λαούς, παρά το προσωρινό ιστορικό πισωγύρισμα. Αυτό επιβεβαιώνουν όλες αυτές οι αγωνιστικές διεργασίες», τόνισε.
Σκιαγραφώντας το τοπίο που διαμορφώνει σήμερα η «κανονικότητα» των οικονομικών κρίσεων, της φτώχειας και της εξαθλίωσης στην οποία καταδικάζονται οι λαοί, των πολεμικών συγκρούσεων και των νέων ανθρωποσφαγών για τις οποίες ετοιμάζονται οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ο Ν. Μαυροκέφαλος στηλίτευσε τα αδιέξοδα και τη σήψη του καπιταλιστικού συστήματος. Στο φόντο αυτό, μίλησε για τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει και συνεχώς να ενισχύει το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα: Να αγωνίζεται ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, διεκδικώντας σύγχρονους όρους εργασίας. Να στέκεται συμπαραστάτης στους όπου Γης κατατρεγμένους, με διεθνιστική αλληλεγγύη. Να στέκεται κόντρα στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, χωρίς να διαλέγει στρατόπεδο ανάμεσα στις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Να μην εγκλωβίζεται στις αυταπάτες των αστικών κομμάτων, να είναι ανεξάρτητο από τις «δαγκάνες» της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων, με σταθερό μέτωπο στην ηττοπάθεια και στη γραμμή της ταξικής ειρήνης.
«Ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει η έλλειψη ισχυρών, μαζικών κομμουνιστικών κομμάτων με επαναστατική στρατηγική, πόσο βαθιά έχει χαραχτεί το αποτύπωμα της αντεπανάστασης στα τέλη του 20ού αιώνα. Ομως γνωρίζουμε ότι η ταξική πάλη δεν σταματά. Αργά ή γρήγορα θα δυναμώσει το ποτάμι της κομμουνιστικής πρωτοπορίας, το Κόμμα σε πολλές χώρες του κόσμου. Το ΚΚΕ παλεύει με επαναστατική αισιοδοξία για την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος. Παλεύει με πίστη στο δίκιο της εργατικής τάξης, κόντρα στον αρνητικό συσχετισμό που έχει διαμορφωθεί τις τελευταίες δεκαετίες. Κρατάμε ψηλά την κόκκινη σημαία της κοινωνικής απελευθέρωσης», κατέληξε.
«Στη Γαλλία ζούμε μια κατάσταση που οι σημερινές γενιές δεν έχουν ξαναζήσει», σχολίασε ο Olivier Mateu, αναφερόμενος στην επίθεση του κεφαλαίου στα δικαιώματα των εργαζομένων. Στάθηκε στο κύμα διαμαρτυριών που καταγράφηκε το 2023, με επαναλαμβανόμενες απεργίες που έφτασαν σε αριθμό εκείνες του Μάη του '68 και εργατικές κινητοποιήσεις μεγάλης μαζικότητας, κόντρα στη συνταξιοδοτική «μεταρρύθμιση». Οσον αφορά τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις και την άνοδο δυνάμεων της δεξιάς και της ακροδεξιάς, σχολίασε ότι αυτό που επιστρατεύεται είναι η «παλιά συνταγή του κεφαλαίου» με στόχο την τρομοκράτηση του λαού. Στη βάση αυτή, στηλίτευσε το «μέτωπο» που συγκρότησαν πολιτικές δυνάμεις, μεταξύ αυτών και δυνάμεις που αυτοχαρακτηρίζονται αριστερές, υπογραμμίζοντας πως η συμμαχία αυτή δεν προσβλέπει στο εργατικό κίνημα και στην ενίσχυση των αγώνων του. «Εχουμε πολλά μαθήματα να πάρουμε στο πώς μπορούμε να οργανώσουμε τους αγώνες μας», σημείωσε και πρόσθεσε ότι ένα κοινωνικό κίνημα που περιορίζει τις απαιτήσεις του στα όρια του σημερινού συστήματος είναι καταδικασμένο στην αποτυχία. «Δεν θα σκύψουμε ποτέ το κεφάλι στην ταξική συνεργασία», διαβεβαίωσε.
«Αλλα 50 χρόνια αγώνα» ευχήθηκε στην ΚΝΕ και στο Φεστιβάλ της ο Chris Smalls. Από το βήμα της εκδήλωσης ανέτρεξε στην προσπάθεια μέσα από την οποία γεννήθηκε το σωματείο στην «Amazon», στη λυσσασμένη αντίδραση της εργοδοσίας, στην απόλυση του ίδιου. «Πώς μπορείς να κερδίσεις μια εταιρεία τρισεκατομμυρίων; Με τη δύναμη των εργαζομένων που ενώνονται», υπογράμμισε, καθώς τα μεγαθήρια μπορούν να υπολογίζουν κέρδη και εισπράξεις αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα «να υπολογίσουν τη δύναμη του λαού». Μίλησε για τα σημαντικότερα βήματα που έγιναν κατά τη θητεία του ως πρώτου προέδρου του Σωματείου, ξεχωρίζοντας τη συνεργασία με άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις και την έκφραση αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη. Οσον αφορά τις επικείμενες προεδρικές εκλογές, μετέφερε την απόφαση της Ομοσπονδίας στην οποία ανήκει το Σωματείο, να μη στηρίξει ούτε τον Ντ. Τραμπ ούτε την Κ. Χάρις. «Τα συνδικάτα λογοδοτούν στον λαό και όχι στους πολιτικούς, και δεν πρέπει να στηρίζουμε δυνάμεις που δεν στηρίζουν την εργατική τάξη», διαμήνυσε.
«Είναι ελπιδοφόρο ότι σήμερα οι λαοί σε όλο τον κόσμο δείχνουν σφυγμό! Τον δυναμώνουμε και συντονιζόμαστε στους χτύπους της καρδιάς των αγώνων όλου του κόσμου», τόνισε παίρνοντας τη σκυτάλη ο Αγγελος Θωμόπουλος, μέλος της Φοιτητικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ και πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου Τοπογράφων Μηχανικών ΕΜΠ. Στην παρέμβασή του ξεκαθάρισε ότι ο αγώνας των νέων «δεν μπορεί να πάει μακριά αν δεν συμπορευτεί με την εργατική τάξη. Αν δεν αμφισβητεί και δεν συγκρουστεί με αυτήν τη συνολική πολιτική, τη στρατηγική του κεφαλαίου. Η προοπτική του είναι άμεσα συνδεδεμένη με την πορεία της ταξικής πάλης, που καθορίζει το μέλλον της».
Τον πόνο και τις ελπίδες του λαού της δοκιμαζόμενης Παλαιστίνης, που κρατά με νύχια και με δόντια την πατρίδα του κόντρα σε έναν συνεχιζόμενο γενοκτονικό πόλεμο, μετέφερε η Suzan Tayseer Salam. «Σας καλώ να αγωνιστείτε πιο δυνατά, να υψώσετε τη φωνή σας», προέτρεψε, ώστε να δυναμώσει η αλληλεγγύη στον λαό που παλεύει για να ζήσει στη γη του με ελευθερία, σεβασμό και αξιοπρέπεια. «Το αίμα μας, η ζωή μας δεν είναι φτηνά για να μας σκοτώνουν με αυτόν τον φριχτό τρόπο», κατήγγειλε, στηλιτεύοντας τη διεθνή αδράνεια και σιωπή για το έγκλημα που διαπράττει εδώ και 11 μήνες η ισραηλινή στρατιωτική μηχανή, δολοφονώντας, καταστρέφοντας υποδομές, αποκλείοντας τη Γάζα από την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας. Χαιρέτισε την αλληλεγγύη του ΚΚΕ, της ΚΝΕ, του ελληνικού λαού, όλων των ελεύθερων λαών του κόσμου που στηρίζουν την Παλαιστίνη. «Ο λαός μας δεν θα παραδοθεί, δεν θα απελπιστεί. Θα συνεχίσει τον αγώνα μέχρι να υψώσει το λάβαρο της νίκης και της ελευθερίας, να νικήσει την κατοχή και να ιδρύσει το παλαιστινιακό κράτος με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ», κατέληξε, δίνοντας το έναυσμα για να ακουστεί από όλα τα στόματα το σύνθημα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη» και να ανάψουν καπνογόνα στα χρώματα της παλαιστινιακής σημαίας.