Στις αρνητικές συνέπειες που προκαλεί η εφαρμογή της 6ήμερης εργασίας αναφέρεται αναλυτικά σε ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Υπαλλήλων Υπουργείου Εργασίας και ζητά την απόσυρση της ρύθμισης αυτής, όπως και όλων των αντεργατικών διατάξεων του νόμου Γεωργιάδη 5053/2023. Υπενθυμίζεται ότι τα άρθρα 25 και 26 του νόμου αφορούν την 6ήμερη εργασία, η οποία ξεκίνησε να εφαρμόζεται από την 1 Ιούλη.

Για τον ισχυρισμό του υπουργείου ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει 6ήμερη εργασία, ο Σύλλογος σημειώνει ότι «στο εργατικό δίκαιο που έχουν διαμορφώσει όλες οι κυβερνήσεις μέχρι τώρα και ισχύει στη χώρα μας, δύναται να εφαρμόζεται σύστημα εξαήμερης εβδομαδιαίας εργασίας. Είναι χιλιάδες οι εργαζόμενοι που εργάζονται με ένα μόνο ρεπό τη βδομάδα».

Η νέα ρύθμιση για την 6ήμερη εργασία «αφορά όσους εργαζόμενους είχαν κατοχυρώσει μέχρι σήμερα σύστημα πενθήμερης εργασίας στο πλαίσιο κάποιας συλλογικής ή και ατομικής Σύμβασης Εργασίας» και έτσι «μεταβάλλονται προς το χειρότερο οι όροι τόσο των ατομικών, όσο και των συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας».

Η εφαρμογή της 6ήμερης εργασίας γίνεται «μονομερώς από τον εργοδότη» και συνεπώς είναι παραπλανητικές οι δηλώσεις περί σύμφωνης γνώμης των εργαζομένων.

Ο Σύλλογος επισημαίνει ότι δεν προβλέπεται καμία διαδικασία έγκρισης ή απόρριψης του αιτήματος του εργοδότη, ενώ είναι «εξαιρετικά προβληματικό ότι στο σχετικό έντυπο δεν δηλώνεται ο αριθμός εργαζομένων που θα απασχοληθούν. Συνεπώς είναι σχεδόν αδύνατον να εξαχθούν ασφαλή στατιστικά στοιχεία για την έκταση που θα πάρει η εφαρμογή της 6ήμερης εργασίας».

Επιπλέον, «δεν υπάρχει κανένα συγκεκριμένο χρονικό όριο για την περίοδο εφαρμογής της εξαήμερης εργασίας» και η εργοδοσία, με πρόσχημα έκτακτες συνθήκες ή αυξημένο φόρτο εργασίας, «μπορεί να παρατείνει όσο καιρό θέλει το εξαήμερο σύστημα εργασίας στους εργαζόμενους που έχουν υπογράψει συμβάσεις για πενθήμερο.

Το ΕΡΓΑΝΗ δίνει αριθμό πρωτοκόλλου σε όλες τις δηλώσεις, ακόμα και αν ορίζουν διάστημα εφαρμογής πολλών εβδομάδων ή μηνών! Επιπλέον, καταχωρούνται κανονικά ακόμα και όσες δηλώσεις έχουν κενό στο πεδίο του χρονικού διαστήματος!».

Και αυτό συμβαίνει όχι επειδή υπάρχει κάποιο «τεχνικό πρόβλημα παραμετροποίησης του πληροφοριακού συστήματος» αλλά γιατί ο νόμος δεν θέτει χρονικά όρια.

Ο Σύλλογος προειδοποιεί πως «η αύξηση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας αυξάνει αντικειμενικά τον κίνδυνο για εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες» και θυμίζει ότι «με τον ίδιο νόμο θεσμοθετήθηκε η δυνατότητα απασχόλησης σε πολλούς εργοδότες μέχρι και 13 ώρες τη μέρα. Τα χρονικά όρια εργασίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τις συνθήκες υγείας και ασφάλειας στην εργασία, συνεπώς δεν αφορούν μόνο τη δουλειά των εργαζομένων αλλά και την ίδια τους τη ζωή».