Η υπερβολική ζέστη είναι γνωστό ότι μπορεί να οδηγήσει τον καθένα σε θερμική εξάντληση, έως και τη δυνητικά θανατηφόρα θερμοπληξία. Ομως κρύβει και άλλου είδους κινδύνους για τα ευάλωτα τμήματα του πληθυσμού, τους ηλικιωμένους με κινητική δυσκολία, τα πολύ μικρά παιδιά που μπουσουλάνε ή ακόμη δεν περπατάνε καλά, τους αστέγους. Λόγω της δυσκολίας ή αδυναμίας τους να σηκωθούν, μία πτώση στο έδαφος γι' αυτά τα άτομα ιδιαίτερα σε περιοχές που η θερμοκρασία υπό σκιά είναι πάνω από 45 βαθμούς Κελσίου και η θερμοκρασία της ασφάλτου ή του τσιμέντου σε ανοιχτούς χώρους είναι πάνω από 50, ακόμη και 60 βαθμούς, μπορεί να οδηγήσει σε εγκαύματα στα χέρια και όποιο άλλο μέρος του σώματος ακουμπήσει για ώρα στην πολύ θερμή επιφάνεια.

Μια τέτοια πόλη με πολύ καυτή άσφαλτο και πεζοδρόμια είναι το Φοίνιξ στις ΗΠΑ, όπου δορυφόρος της NASA κατέγραψε τον Ιούνη θερμοκρασίες πάνω από τους 60 βαθμούς σε πολλούς από τους δρόμους της. Ορισμένες φορές η θερμοκρασία μπορεί να φτάσει έως και 77 βαθμούς, όχι πολύ κάτω από τη θερμοκρασία βρασμού του νερού. Απαιτείται ελάχιστος χρόνος επαφής για να πάθει κανείς ένα σοβαρό έγκαυμα. Το σκούρο χρώμα της ασφάλτου και η φύση των συστατικών της την κάνουν να απορροφά το 95% της ηλιακής ακτινοβολίας, που πέφτει πάνω της. Οι δρόμοι εύκολα αποκτούν θερμοκρασία κατά 25 ή και 35 βαθμούς ψηλότερη από τη θερμοκρασία του αέρα.

Πιο εξοικειωμένοι με το πρόβλημα της υπερβολικής ζέστης του οδοστρώματος είναι φυσικά οι κάτοικοι των πολύ θερμών χωρών, όπως οι κάτοικοι της ινδικής υποηπείρου, που αν διασχίσουν το μεσημέρι μιας πολύ θερμής μέρας έναν ασφαλτοστρωμένο δρόμο με πλαστικές παντόφλες, ξέρουν ότι πριν φτάσουν στο άλλο άκρο, αυτές θα αρχίσουν να λιώνουν και να κολλάνε στο οδόστρωμα...

Ειδικά οι περίοδοι καύσωνα είναι επικίνδυνες για οποιονδήποτε εκτίθεται σε εξωτερικό χώρο: Για τους εργάτες σε οικοδομικές και χωματουργικές εργασίες, τους αγροτοεργάτες στα χωράφια, τους ανθρώπους που περπατάνε ή πάνε με ποδήλατο στη δουλειά τους, τα παιδιά που παίζουν στο ύπαιθρο, ακόμη και για τους υγιείς νέους αθλητές, που τρέχουν κάτω από τον ήλιο. Ιδιαίτερα επικίνδυνη είναι η περίοδος μεταξύ 10 π.μ. και 6 μ.μ., που η ηλιακή ακτινοβολία είναι πιο έντονη και η θερμοκρασία συνήθως υψηλότερη. Ο συνδυασμός υψηλής υγρασίας και θερμοκρασίας είναι ο πιο επικίνδυνος, καθώς το ανθρώπινο σώμα χάνει τη δυνατότητα να ψυχθεί μέσω της εφίδρωσης.

Επιβάλλεται ιδιαίτερη προσοχή από όλους σε τέτοιες συνθήκες. Το κράτος, πέρα από την υποχρέωση να ενημερώνει έγκαιρα και σωστά, πρέπει να φροντίζει για επαρκείς δημόσιους ψυχόμενους χώρους και άλλα μέτρα ενίσχυσης της δημόσιας υγείας σε συνθήκες καύσωνα. Να επιβάλλει στους εργοδότες παύση εργασιών, χωρίς απώλεια του μεροκάματου για τους εργαζόμενους, ώστε να προστατέψει όλους και ιδιαίτερα εκείνους που δεν έχουν βγει για παιχνίδι ή βόλτα αψηφώντας τον κίνδυνο, αλλά αναγκαστικά, για να βγάλουν τα προς το ζην. Στην πράξη το καπιταλιστικό κράτος δεν παίρνει επαρκή μέτρα προστασίας του λαού και δεν δείχνει ενδιαφέρον ούτε να επιβάλλει, ούτε να ελέγχει την εφαρμογή μέτρων προστασίας των εργαζομένων από τον καύσωνα. Τα συνδικάτα είναι εκείνα που διεκδικούν και τελικά επιβάλλουν τα μέτρα προστασίας, όπως επανειλημμένα έχει αποδειχτεί.