Με τη παρουσίαση του βιβλίου «Πολεμώντας για τη λευτεριά», μια έκδοση της «Σύγχρονης Εποχής» για τον Λόχο Νεολαίας Κεντρικής Μακεδονίας του ΔΣΕ, στο μικρό αμφιθέατρο της κατασκήνωσης στο Ποσείδι, ξεκίνησε το πρόγραμμα της 33ης Αντιιμπεριαλιστικής Κατασκήνωσης της ΚΝΕ.

Την παρουσίαση επιμελήθηκε ο Γιώργος Καψάλης, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, ο οποίος ξεκίνησε την ομιλία του σημειώνοντας: «Ο αγώνας του ΔΣΕ υπήρξε δίκαιος, ηρωικός και μεγαλειώδης και αποτελεί την κορυφαία εκδήλωση της ταξικής πάλης στην Ελλάδα κατά τον 20ό αιώνα. Εξέφραζε τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειονότητας του πληθυσμού ενάντια στα συμφέροντα των εκμεταλλευτών και καταπιεστών της. Η αστική κρατική εξουσία γνώρισε τότε τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την ίδια την ύπαρξή της.

Ο ΔΣΕ αναμετρήθηκε με την εγχώρια αστική τάξη, με το σύνολο των πολιτικών της δυνάμεων ("δεξιών" και "κεντρώων"), με το κράτος τους και με τις συμμαχικές τους δυνάμεις, τα καπιταλιστικά κράτη της Μ. Βρετανίας και των ΗΠΑ. Δίχως τη στρατιωτική, οικονομική και πολιτική ενίσχυση των τελευταίων, η αστική τάξη στην Ελλάδα δεν θα μπορούσε να νικήσει».

Συνεχίζοντας επισήμανε: «Είμαστε περήφανοι για τη στρατιά ηρώων που το Κόμμα μας διαπαιδαγώγησε. Χιλιάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες έδωσαν και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών τους, για να πάρει σάρκα και οστά η εποποιία του ΔΣΕ, πολεμώντας και περπατώντας μερόνυχτα, συχνά δίχως τροφή, πολλοί και ξυπόλυτοι, στους πάγους και τις θύελλες».

Εικόνες και στιγμιότυπα από αυτές τις θύελλες θα βρει ο αναγνώστης στο διήγημα «Πολεμώντας για τη λευτεριά», όπως εξήγησε ο Γιώργος Καψάλης. Το βιβλίο γράφτηκε το καλοκαίρι του 1952 από τον Μιχάλη Αναστασιάδη και εκδόθηκε το 1953, περιγράφοντας σημαντικές στιγμές από τη δράση του Λόχου Νεολαίας Κεντρικής Μακεδονίας του ΔΣΕ την περίοδο από το 1947 έως το 1948, ο οποίος είχε συγκροτηθεί τον Νοέμβρη του 1947 στο όρος Μπέλες, όπου βρισκόταν και το Αρχηγείο της Κεντρικής Μακεδονίας του ΔΣΕ, μετά από απόφασή του.

«Στον ΔΣΕ το 80% της δύναμής του ήταν νέοι σε ηλικία μαχητές. ΕΠΟΝίτες ή Αετόπουλα την περίοδο της ΕΑΜικής Αντίστασης ή και νέοι που ήταν παιδιά στη διάρκεια της Κατοχής. Ετσι ιδρύθηκαν και ξεχωριστά ένοπλα τμήματα νεολαίας, όπως ήταν ο Λόχος Νεολαίας Κεντρικής Μακεδονίας. Από τη συγκρότηση του Λόχου ξεκινάει και η ιστορία του διηγήματος», τόνισε ο Γ. Καψάλης.

Ιδιαίτερα συγκινητική είναι η εξιστόρηση του πρώτου νεκρού του Λόχου, του 16χρονου Κωστάκη, ο οποίος πέθανε ζητωκραυγάζοντας «Ζήτω ο Δημοκρατικός Στρατός, ζήτω η ΕΠΟΝ». Ο λόχος τον έθαψε υποσχόμενος εκδίκηση. Λίγες μέρες αργότερα, ο πατέρας του, επίσης μαχητής τον ΔΣΕ, ρώτησε για τον γιο του. Μαθαίνοντας τον θάνατο του γιου του από τον λοχαγό, του είπε ότι πλέον όλος ο λόχος είναι τα παιδιά του.

Ενδιαφέρον μέσα από την ανάγνωση του βιβλίου παρουσιάζει και η ιστορία δύο κοριτσιών. «Οι 16χρονες Αρτεμις Λαζαρίδου και Παρθένα Καλαϊτζίδου καθήλωσαν στο χωριό Μακροπουλιάνες ένα Τάγμα χωροφυλάκων και δεν παραδόθηκαν, μέχρι που τους τελείωσαν όλες οι σφαίρες, για να σμίξουν στην ιστορία μαζί με την Ηλέκτρα Αποστόλου, την Μίρκα Γκίνοβα, την Κούλα Ελευθεριάδου. Στις σημερινές συνθήκες που η αστική προπαγάνδα προσπαθεί να πείσει τη νέα γενιά ότι είναι πρόοδος η άρνηση της αντικειμενικής πραγματικότητας και η εμπορευματοποίηση του γυναικείου σώματος στα πλαίσια μιας υποτιθέμενης ισότητας, ο αγώνας του ΔΣΕ προσφέρει πολύτιμα διδάγματα στον αγώνα για την γυναικεία ισοτιμία και χειραφέτηση.

Στις τότε συνθήκες της Ελλάδας, αλλά και ευρύτερα, όπου κυριαρχούσε η αντιδραστική αντίληψη για την κατωτερότητα του γυναικείου φύλου και όπου η ανισοτιμία της γυναίκας ήταν θεσμικά κατοχυρωμένη (δεν είχε ακόμα ούτε δικαίωμα ψήφου), ο ΔΣΕ εξύψωσε την εργάτρια και την κοπέλα του χωριού σε πρωταγωνίστρια των πολιτικών εξελίξεων, που άνοιγε τον δρόμο για μια καλύτερη ζωή. Η γυναίκα στον ΔΣΕ αποδείχθηκε ισάξια με τον άνδρα συναγωνιστή της».

«Ο αγώνας που έδωσε ο ΔΣΕ, σήμερα επιχειρείται να αποσιωπηθεί, είτε να παραχαραχθεί», σημείωσε ο Γ. Καψάλης και πρόσθεσε: «Η αλήθεια όμως δεν είναι "στη μέση". Είναι γραμμένη με το αίμα των μαχητών που έδωσαν τη ζωή τους για μια Ελλάδα όπου ο λαός θα κάνει κουμάντο. Η πραγματικότητα είναι ότι η Εθνική Αντίσταση, με τους κομμουνιστές στην πρώτη γραμμή, ο τρίχρονος αγώνας του ΔΣΕ απέδειξε ότι ο ταξικός εχθρός δεν είναι ανίκητος. Η ηρωική πάλη του Κόκκινου Στρατού, επίσης, απέδειξε ότι οι λαοί δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη, ότι το τέρας του φασισμού που οι καπιταλιστές ταΐζουν, και τότε και πάντα μπορεί να τσακιστεί από τους λαούς.

Η αστική τάξη γνωρίζει ότι τα επόμενα χρόνια μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπη με την οξυμένη λαϊκή δυσαρέσκεια. Ειδικά σήμερα που οι πολεμικές εστίες φουντώνουν, η ΕΕ περνάει σε φάση πολεμικής οικονομίας, ενώ διαφαίνονται μεγάλες δυσκολίες οικονομικής ανάκαμψης. Για αυτόν τον λόγο θέλει τη νεολαία να μην έρχεται σε επαφή με την Ιστορία, την θέλει με σκυμμένο κεφάλι, να είναι αποκομμένη από τους αγώνες. Τα πολύτιμα διδάγματα της πάλης του ΔΣΕ αποτελούν παρακαταθήκη του λαού μας, φωτίζουν τον αγώνα μας σήμερα. Μας δίνουν κουράγιο να αντέξουμε τις σημερινές δυσκολίες, να τα βάλουμε και εμείς με τον ταξικό εχθρό, τους πολιτικούς του εκπροσώπους και το ταξικό αστικό κράτος.

Ο σημερινός επαναστάτης δεν έχει να αντιμετωπίσει το κρύο, τις πολύωρες μετακινήσεις στο βουνό, τους διωγμούς και τα βασανιστήρια όπως οι σύντροφοί μας στον ΔΣΕ και στον Λόχο Νεολαίας. Εχει όμως να αντιμετωπίσει τον αρνητικό συσχετισμό, την λογική που η αστική τάξη προσπαθεί να εμπεδώσει στη νεολαία, ότι "δεν υπάρχει εναλλακτική" από τον καπιταλιστικό μονόδρομο.

Είμαστε πεισμένοι ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε, όχι γιατί είμαστε αισιόδοξοι και ονειροπόλοι. Αλλά επειδή ξέρουμε ότι ο καπιταλισμός δεν είναι το τέλος της Ιστορίας. Δεν είναι το τέλος της Ιστορίας η φτώχεια, η εκμετάλλευση, οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, η προσφυγιά.

Σήμερα, 78 χρόνια μετά από τον ηρωικό αγώνα του ΔΣΕ, 25 χρόνια μετά από τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, εδώ στην 33η Αντιιμπεριαλιστική Κατασκήνωση της ΚΝΕ μέσα από τις δραστηριότητες που έχουν προγραμματιστεί και κυρίως στη μεγάλη πολιτική συγκέντρωση στο ΝΑΤΟικό Γ' Σώμα Στρατού την Κυριακή, στέλνουμε το μήνυμα ότι η ελπίδα βρίσκεται στην πάλη των λαών».