Στην έκτη 24ωρη απεργία τους προχωρούν τη Δευτέρα 27 Μάη οι εργαζόμενοι στα εργοτάξια του Μετρό, της εταιρείας «ΑΒΑΞ», απαιτώντας να φτάνει ο μισθός για να βγάλουν τον μήνα αλλά και να γυρνάνε σώοι στο σπίτι.

Πρόκειται για έναν μεγάλο απεργιακό αγώνα, στο πιο σημαντικό έργο που υλοποιείται αυτήν τη στιγμή στη χώρα, ο οποίος ξεκίνησε την περασμένη Δευτέρα. Μέχρι τώρα η συμμετοχή είναι καθολική, με τους εργάτες να είναι ενωμένοι και συσπειρωμένοι στο Σωματείο τους, τσαλακώνοντας έτσι κάθε προσπάθεια της εργοδοσίας να τους διασπάσει. Από την πρώτη μέρα της απεργίας μάλιστα έχουν σταθερά στο πλάι τους την Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας, το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας και το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, ενώ τη στήριξή τους εκφράζουν συνδικαλιστικές οργανώσεις και από άλλους κλάδους.

Την απόφαση για επαναλαμβανόμενες 24ωρες απεργίες πήραν σε μαζικές συνελεύσεις που οργάνωσε το Σωματείο Εργαζομένων στο έργο, διεκδικώντας: 15% αυξήσεις σε μισθούς και μεροκάματα, 10% επίδομα υπόγειων εργασιών, 5ήμερο - 8ωρο, μέτρα υγείας και ασφάλειας. Τη δε Πέμπτη με μία ακόμα πιο μαζική Γενική Συνέλευση αποφάσισαν τη συνέχιση των 24ωρων απεργιών, απαιτώντας από την εργοδοσία να τους δώσει άμεσα χειροπιαστές απαντήσεις στα αιτήματά τους.

Χαρακτηριστικό της ενότητας και της συσπείρωσής τους είναι ότι η απόφαση για συνέχιση - ενώ βρίσκονταν ήδη στην τέταρτη μέρα απεργίας - ήταν ομόφωνη. Επίσης, πριν ψηφίσουν υπέρ της απεργίας ρωτήθηκαν από τη διοίκηση αν υπάρχει κάποιος που έχει ενδοιασμούς και θέλει να προτείνει την αναστολή των απεργιών, με την απάντηση να είναι καθολικά αρνητική στο ενδεχόμενο αναστολής!

Κάθε μέρα απεργίας πραγματοποιείται και μια απεργιακή συγκέντρωση σε ένα από τα εργοτάξια του Μετρό όπου δραστηριοποιείται η «ΑΒΑΞ», η οποία μέχρι τώρα αρνιόταν σταθερά να συζητήσει με το Σωματείο. Την Τετάρτη όμως η απεργιακή συγκέντρωση έγινε στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας στο Μαρούσι, με την εργοδοσία να δέχεται τελικά να συναντηθεί μαζί τους και να συζητήσει τα αιτήματά τους. Ηταν ένα μικρό αλλά σημαντικό βήμα, μια «χαραμάδα» που άνοιξε, όπως τόνισε ο πρόεδρος του Σωματείου Βασίλης Κλουβάτος, και η οποία όπλισε με περισσότερο πείσμα τους εργάτες, οδηγώντας τους σε ακόμα πιο μαζική Γενική Συνέλευση.

Πολύ σημαντικό στοιχείο της απεργίας είναι ότι εξαρχής, παρά τις προσπάθειες της εργοδοσίας, απέκτησαν κοινό απεργιακό βηματισμό εργατοτεχνίτες, χειριστές, μηχανοτεχνίτες και μηχανικοί. Το γεγονός αυτό έχει ανησυχήσει ιδιαίτερα την εργοδοσία, κυρίως δε η συμμετοχή μηχανικών του έργου, τους οποίους η εργοδοσία νόμιζε ότι έχει «στο χέρι», γι' αυτό και προσπάθησε να τους εμποδίσει να απεργήσουν, ακόμα και με χυδαίες απειλές: «Μόλις το τελειώσεις το έργο δεν θα ξαναβρείς δουλειά, αν απεργήσεις», μεταφέρθηκε χαρακτηριστικά σε μηχανικούς, οι οποίοι βέβαια δεν πτοήθηκαν. Ακόμα χειρότερα για την εργοδοσία, οι μηχανικοί που δηλώνουν ότι απεργούν, καθώς δεν κόβονται τα απεργιακά τους μεροκάματα, λόγω του τρόπου πληρωμής τους (μπλοκάκι), έχουν αποφασίσει να τα καταβάλλουν στο απεργιακό ταμείο, γεγονός που ενισχύει την ενότητα των εργαζομένων.