Με εξαιρετικό ενδιαφέρον έγινε στον Βόλο η εκδήλωση του ΚΚΕ με θέμα «ΕΕ - Αντιπλημμυρική προστασία - Νερό: Μύθοι και πραγματικότητα» και ομιλητές τον Μάκη Παπαδόπουλο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, και τον Βασίλη Μπέλλο, υποψήφιο ευρωβουλευτή και επίκουρο καθηγητή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.

Πλήθος κόσμου γέμισε την αίθουσα εκδηλώσεων του δημαρχείου της πόλης, όπου παρουσιάστηκαν αναλυτικά οι θέσεις και οι προτάσεις του ΚΚΕ. Παραβρέθηκαν ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος, ο Βασίλης Μεταξάς, βουλευτής του ΚΚΕ, και αντιπροσωπεία της «Λαϊκής Συσπείρωσης» με τους δημοτικούς συμβούλου Βόλου, Αποστόλη Ριζόπουλο και Κώστα Γαργάλα.

Ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει αποσπάσματα από την ομιλία του Μάκη Παπαδόπουλου στην εκδήλωση.

Ομως, στην περίπτωση της Θεσσαλίας μετά τις πλημμύρες δεν συμβαίνει μόνο αυτό. Ασφαλώς παρακολουθούμε ένα ρεσιτάλ υποκρισίας απ' την κυβέρνηση και τα κόμματα του συστήματος. Ομως, το πιο σημαντικό είναι ότι επιχειρούν να αξιοποιήσουν το διαχρονικό έγκλημα σε βάρος του λαού της Θεσσαλίας για να διαπράξουν νέα εγκλήματα.

Και βαφτίζουν προκλητικά αυτά τα νέα εγκλήματα που σχεδιάζουν καινοτόμα σχέδια αποκατάστασης και ανασυγκρότησης της περιοχής, έξυπνες λύσεις που θα ανοίξουν τον δρόμο για την αναβάθμιση της διαχείρισης του νερού σ' όλη την Ελλάδα.

Η αλήθεια είναι ότι την επομένη των ευρωεκλογών, μόλις κλείσουν οι κάλπες, θα συνεχίσουν να αναμετρώνται στην πραγματική ζωή δύο πολιτικά σχέδια για τη Θεσσαλία και όλη την Ελλάδα.

Απ' τη μια το σχέδιο της κυβέρνησης να προωθήσει την πλήρη εμπορευματοποίηση του νερού, την αναδιάρθρωση του αγροτικού τομέα, τη συγκέντρωση της γης σε λίγα χέρια και τη στήριξη νέων κερδοφόρων επενδύσεων των ομίλων. Απ' τη μια δηλαδή είναι το σχέδιο που υλοποιεί τις κατευθύνσεις της ΕΕ και της νέας ΚΑΠ και οδηγεί στο ξεκλήρισμα των λαϊκών οικογενειών.

Αυτό το σχέδιο το στηρίζουν, παρά τις μικροδιαφορές τους, όλα τα κόμματα του συστήματος και ιδιαίτερα τα κόμματα της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Αριστερά.

Απ' την άλλη είναι το σχέδιο οργάνωσης της αντεπίθεσης για να μείνει ο λαός της Θεσσαλίας στον τόπο του και να ζήσει αξιοπρεπώς απ' τη δουλειά του. Το σχέδιο της μόνης πραγματικής αντιπολίτευσης, του ΚΚΕ, που μπαίνει μπροστά για να οργανωθεί ο αγώνας του λαού, για να ανοίξει ο δρόμος της ανατροπής. Του ΚΚΕ που αγωνίζεται για να σταματήσει το έγκλημα διαρκείας σε βάρος του λαού της Θεσσαλίας.

Γιατί η αλήθεια είναι ότι το οξυμένο πρόβλημα του νερού που αντιμετωπίζουμε σήμερα δεν ξεκίνησε με τις τελευταίες πλημμύρες. Απασχολεί την πολιτική συζήτηση πάνω από 3 δεκαετίες (...)

Ολα τα κόμματα του συστήματος είναι συνένοχα για το έγκλημα διαρκείας στον Θεσσαλικό κάμπο, για την πολιτική που προώθησαν και όταν ήταν στην κυβέρνηση και όταν βρέθηκαν στην αντιπολίτευση.

Γι' αυτό και προσπαθούν να κρύψουν τις μεγάλες ευθύνες τους για τη δραματική κατάσταση που δημιουργήθηκε μετά τις πλημμύρες, με κάλπικες εξηγήσεις, με κάλπικες υποσχέσεις και κάλπικες αντιπαραθέσεις.

Προβάλλουν ως αιτίες των προβλημάτων και της καταστροφής ορισμένα συμπτώματα που προκαλεί η στρατηγική της ΕΕ, αλλά και γενικότερα η λειτουργία της καπιταλιστικής οικονομίας (...)

Πίσω απ' τις ελλείψεις αναγκαίων έργων θα βρούμε επίσης την Οδηγία της ΕΕ 2007/60 για την αξιολόγηση και τη διαχείριση κινδύνων πλημμύρας, με βάση την αρχή του κόστους και του οφέλους για το κεφάλαιο και το κράτος. Με βάση αυτήν την αρχή κρίνεται σ' όλα τα κράτη της ΕΕ αν συμφέρει να κατασκευαστούν κάποια αντιπλημμυρικά έργα ή αν «συμφέρει» το κράτος να αφήσει μια περιοχή να πλημμυρίσει και να δώσει στη συνέχεια κάποιες πενιχρές αποζημιώσεις (...)

Πίσω απ' το μπάζωμα ποταμών και ρεμάτων, πίσω απ' την άναρχη δόμηση των πόλεων θα βρούμε επίσης την εμπορευματοποίηση της γης και της χρήσης της. Πολύ πριν γίνουν ποτάμια οι δρόμοι του Βόλου, είχε μπαζωθεί και είχε γίνει δρόμος ένα μέρος του ποταμιού, του Κραυσίδωνα.

Πίσω απ' τις ελλείψεις αναγκαίων έργων θα βρούμε τις κατευθύνσεις της «πράσινης μετάβασης» που δεν προκρίνουν τα μεγάλα υδροηλεκτρικά έργα. Θα βρούμε τις κατευθύνσεις της νέας ΚΑΠ για τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής απ' τις μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις (...)

Πίσω απ' τις ελλείψεις που προκάλεσαν τη μεγάλη καταστροφή θα βρούμε την κοινοτική Οδηγία - πλαίσιο για τη διαχείριση του νερού (2000/60). Θα βρούμε τις κατευθύνσεις για αποσύνδεση των Σχεδίων Διαχείρισης των Λεκανών Απορροής των Ποταμών απ' τα Σχέδια Διαχείρισης των Κινδύνων Πλημμύρας, που υλοποιήθηκαν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Η κοινοτική Οδηγία - πλαίσιο του 2000 για το νερό θέτει σε προτεραιότητα την εξοικονόμηση της ζήτησης του νερού, σε αντιπαράθεση με τη μεγιστοποίηση της δυνατότητας προσφοράς του σε κάθε υδατικό διαμέρισμα. Η Οδηγία, με την οποία εναρμονίστηκε η ελληνική νομοθεσία ήδη από το 2003, επιβάλλει την αντιλαϊκή πολιτική τιμολόγησης του νερού και διαμορφώνει το πλαίσιο πλήρους εμπορευματοποίησής του (...)

Στην πραγματικότητα, με τον μανδύα της προστασίας του υδάτινου περιβάλλοντος και της καλής κατάστασης των υδατικών σωμάτων, μεθοδεύεται η αύξηση της τιμολόγησης του νερού, ιδιαίτερα στον αγροτικό τομέα και στη λαϊκή κατανάλωση στις πόλεις.

Οι κατευθύνσεις της κοινοτικής Οδηγίας προωθήθηκαν στην Ελλάδα με μια αλυσίδα νομοθετικών ρυθμίσεων, με την ευθύνη όλων των κυβερνήσεων.

Η συνενοχή όλων των κομμάτων του συστήματος δεν μπορεί να κρυφτεί. Τα γεγονότα είναι πεισματάρικα και αποκαλύπτουν τους πολιτικούς ενόχους για το πώς φτάσαμε ως εδώ.

Εχει περάσει πάνω από μια εικοσαετία απ' την περίοδο 1999 - 2001 που η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ μετατράπηκαν σε μετοχικές ΑΕ και εισήχθησαν στο ΧΑΑ (Ν. 2744/1999). Ετσι κατοχυρώθηκε και νομοθετικά η πλήρης λειτουργία τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Επόμενος σημαντικός σταθμός ήταν το πέρασμα της πλειοψηφίας των μετοχών τους στο ΤΑΙΠΕΔ, που άνοιγε τον δρόμο για την ιδιωτικοποίησή τους, απ' τις μνημονιακές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, την περίοδο 2010 - 2014.

Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας 1906/2014 ακύρωσε τη μεταβίβαση ενός σημαντικού μέρους αυτών των μετοχών στο ΤΑΙΠΕΔ. Ακολούθησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που με τον Ν. 4389/2016 μεταβίβασε τις μετοχές της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο, υποθηκεύοντας τις εταιρείες υδροδότησης για έναν αιώνα (...)

Οι αρνητικές συνέπειες για τον λαό απ' την εμπορευματοποίηση του νερού αναδείχθηκαν επίσης πολλά χρόνια πριν από τις πρόσφατες πλημμύρες σ' όλη την Ελλάδα. Αναδείχθηκαν με την επιβάρυνση των λαϊκών οικογενειών και τις αυξήσεις των τιμών για τις υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης, καθώς και με τα υπέρογκα χρέη των δημοτικών επιχειρήσεων, των 126 ΔΕΥΑ, λόγω της εκτίναξης του ενεργειακού κόστους. Με την κυβέρνηση να εμποδίζει στην ουσία τις προσλήψεις μόνιμου αναγκαίου προσωπικού και να πιέζει μέσω του αυστηρού νομοθετικού πλαισίου για αύξηση των τιμών λαϊκής κατανάλωσης.

Οι αρνητικές συνέπειες αναδείχθηκαν στην ΕΥΔΑΠ και στην ΕΥΑΘ με τη μείωση του προσωπικού τους κατά 50% στα χρόνια που ακολούθησαν τη μετατροπή τους σε ΑΕ και με την εφαρμογή εργασιακών σχέσεων, τους εργολαβικούς, τους εργαζόμενους με μπλοκάκι, με 8μηνες συμβάσεις κ.λπ.

Αυτή η μακρόχρονη πορεία επιβεβαίωσε για μια ακόμα φορά τη μεγάλη αλήθεια.

Επιβεβαίωσε ότι για να είναι κερδοφόρα οποιαδήποτε καπιταλιστική επιχείρηση, πρέπει να ξεζουμίζει τους εργαζόμενούς της, να αυξάνει τον βαθμό εκμετάλλευσης και να χαρατσώνει τους πελάτες της, τη λαϊκή κατανάλωση (...)

Ιδιαίτερα στη Θεσσαλία, η αντιλαϊκή πολιτική του κεφαλαίου και της ΕΕ αναδείχθηκε με τη μη υλοποίηση αναγκαίων έργων, τα οποία θα μπορούσαν να αλλάξουν ριζικά την κατάσταση στην περιοχή.

Εργα όπως η μερική εκτροπή του Αχελώου, που θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα της λειψυδρίας, σε συνδυασμό με την αναβάθμιση της αξιοποίησης της λεκάνης του Πηνειού. Μεγάλα υδροηλεκτρικά έργα, με βάση τη θετική πείρα του υδροηλεκτρικού έργου πολλαπλής χρήσης της λίμνης Πλαστήρα.

Αυτά τα έργα κατάντησαν το «γεφύρι της Αρτας» της σύγχρονης Ιστορίας μας. Δεν έγιναν γιατί δεν ανταποκρίνονταν στις ιεραρχήσεις και στους στόχους κερδοφορίας του κεφαλαίου τα προηγούμενα χρόνια (...)

Η κυβέρνηση ανέθεσε την επιστημονική μελέτη για τον σχεδιασμό της πολιτικής αποκατάστασης του Θεσσαλικού κάμπου όχι σε κάποιο Πολυτεχνείο της χώρας μας, αλλά σε μια ολλανδική επενδυτική εταιρεία. Την ανέθεσε στην «Εμπορική Ενωση του Αμστερνταμ», η οποία έχει αναπτύξει κερδοφόρες μπίζνες σε βάρος του λαού απ' την Αφρική ως την Ινδονησία.

Η ολλανδική εταιρεία παρέδωσε τον Μάρτη του '24 το master plan, ένα σχέδιο αποκατάστασης, χωρίς ούτε καν σαφείς αναφορές για τα δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν. Στην ουσία, έγινε μια προσπάθεια να ντυθεί με επιστημονικό μανδύα η κυβερνητική πολιτική της πλήρους εμπορευματοποίησης του νερού και της παράδοσης του Θεσσαλικού κάμπου στα μεγάλα συμφέροντα, σε βάρος των λαϊκών και ιδιαίτερα των αγροτικών οικογενειών.

Τόσο οι αρχές και τα κριτήρια σχεδιασμού όσο και τα μέτρα που προβλέπει, αλλά και αυτά που στην ουσία απορρίπτει, αποκαλύπτουν τους πραγματικούς στόχους του ολλανδικού σχεδίου, το οποίο θα εφαρμόσει η κυβέρνηση.

Προβάλλεται η αρχή της αναλογικότητας για τον σχεδιασμό των παρεμβάσεων, δηλαδή ότι ο βαθμός και ο τρόπος αντιμετώπισης των φυσικών καταστροφών θα καθορίζονται από τη ζυγαριά κόστους - οφέλους για το κράτος και τους ομίλους.

Στην πράξη μπορούν να καθοριστούν περιοχές για προσωρινή ελεγχόμενη πλημμύριση και η προσαρμογή της χρήσης γης κάποιων περιοχών σε λιγότερο εντατική παραγωγή. Και τι θα γίνει με τους αγρότες και τους επαγγελματίες αυτών των περιοχών; Θα τους δοθούν κάποιες πενιχρές αποζημιώσεις. Εχουμε ήδη αρκετή πείρα απ' τη φαρσοκωμωδία των σχετικών αποζημιώσεων.

Με την ίδια αρχή του κόστους - οφέλους για το κεφάλαιο και το κράτος ζυγίζεται το «κόστος» της κατασκευής νέων αντιπλημμυρικών έργων σε σχέση με το κόστος των αποζημιώσεων και των επιπτώσεων στις ζωές και τις περιουσίες των λαϊκών οικογενειών.

Τονίζεται ότι στο πλαίσιο των κοινοτικών Οδηγιών της «πράσινης μετάβασης» απορρίπτονται ως ακριβά και ακατάλληλα τα μεγάλα φράγματα άνω των 20 μ., οι ταμιευτήρες και τα σχετικά υδροηλεκτρικά έργα πολλαπλού σκοπού (ύδρευσης, άρδευσης, παραγωγής Ενέργειας) (...)

Οσο για τον φορέα υλοποίησης του σχεδίου διαχείρισης του νερού, στο πλαίσιο των κοινοτικών Οδηγιών προτάθηκε η σύσταση του Οργανισμού Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας, του ΟΔΥΘ, ως νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου, που θα λειτουργεί με τη μορφή Ανώνυμης Εταιρείας.

Ποιους στόχους θα υπηρετήσει ο ΟΔΥΘ; Τους στόχους της πλήρους εμπορευματοποίησης του νερού, της διαμόρφωσης προϋποθέσεων για νέες κερδοφόρες επενδύσεις και για τη συγκέντρωση της γης και του κεφαλαίου σε βάρος των λαϊκών αναγκών.

Στην ουσία εκχωρούνται οι αποφασιστικές αρμοδιότητες του Δημοσίου σε μια ανώνυμη εταιρεία, στην οποία το κράτος θα είναι ο κύριος μέτοχος, αλλά θα μπορούν να εισέλθουν και ιδιωτικοί όμιλοι σε επόμενη φάση αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου. Και αυτήν τη μορφή επιχειρηματικής λειτουργίας για το νερό σκοπεύει να επεκτείνει η κυβέρνηση σε όλη την Ελλάδα. Ο ΟΔΥΘ θα επιταχύνει και την αναδιάρθρωση της παραγωγής του Θεσσαλικού κάμπου προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, που προϋποθέτει το ξεκλήρισμα πολλών λαϊκών οικογενειών (...)

Απ' την άλλη, το ΠΑΣΟΚ εστιάζει στο ότι απ' τον ΟΔΥΘ «θα ωφεληθεί ο Μητσοτάκης και η παρέα του, οι δικοί του επιχειρηματίες», ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτύρεται για την κατάργηση του κοινωφελούς χαρακτήρα της διαχείρισης του νερού.

Ομως, όπως προαναφέραμε, η πλήρης εμπορευματοποίηση του νερού και η λειτουργία ΑΕ δεν ξεκίνησαν με τον ΟΔΥΘ. Ξεκίνησαν δεκαετίες πριν, με τη μετατροπή της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ σε ΑΕ και την εισαγωγή τους στο Χρηματιστήριο. Και όλα αυτά έγιναν με τη συνενοχή του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ και ως κυβέρνησης και ως αντιπολίτευσης.

Γι' αυτό και η κάλπικη αντιπολίτευση της σοσιαλδημοκρατίας του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς αποτελεί σήμερα τον βολικό αντίπαλο της κυβέρνησης. Εναν «χάρτινο αντίπαλο» που την βοηθά στην ουσία να εμφανίζει την πολιτική της και τις κατευθύνσεις της ΕΕ ως μονόδρομο, ως τη μοναδική λύση (...)

Ομως, αγαπητοί φίλες και φίλοι, μπορούμε και πρέπει να πάμε αλλιώς.

Δεν είναι μοιραία, μπορεί ν' αλλάξει ριζικά η απαράδεκτη κατάσταση που ζούμε σήμερα. Ας σκεφτούμε πόσο διαφορετική, πόσο καλύτερη μπορούσε και μπορεί να γίνει η ζωή μας, αν οι αποφάσεις δεν λαμβάνονταν με γνώμονα το κέρδος των ομίλων. Αν δεν υπήρχαν οι δεσμεύσεις της ΕΕ, οι δεσμεύσεις της νέας ΚΑΠ και της κοινοτικής Οδηγίας του νερού, οι μεταμνημονιακές απαιτήσεις για τα «ετήσια ματωμένα πλεονάσματα» και οι περικοπές στις κρατικές δαπάνες για τις ανάγκες του λαού.

Αν δεν είχαν πλέον δύναμη οι πραγματικοί μας αντίπαλοι, αυτοί που θέλουν να συγκεντρωθεί η γη σε λίγα χέρια και να ξεκληριστούν, να φύγουν απ' την περιοχή χιλιάδες οικογένειες για να προχωρήσουν οι κερδοφόρες επενδύσεις τους (...)

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο τα εργοστάσια επεξεργασίας νερού, τα δίκτυα ύδρευσης, αποχέτευσης και άρδευσης θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία και θα ανήκουν στον Ενιαίο Κρατικό Φορέα Νερού της εργατικής εξουσίας.

Ο Ενιαίος Κρατικός Φορέας Νερού, σε συνεργασία με άλλους αντίστοιχους κρατικούς φορείς, όπως της Ενέργειας, της Πολιτικής Προστασίας, των Δασών, θα διασφαλίζει:

• Την κατασκευή υποδομών εμπλουτισμού των επίγειων και υπόγειων υδροφορέων και την ενεργοποίηση τεχνικών εξοικονόμησης του διαθέσιμου νερού.
• Την αύξηση των αρδευόμενων εκτάσεων για τη στήριξη της εγχώριας αγροτικής και βιομηχανικής παραγωγής.
• Την εξασφάλιση λαϊκής κατανάλωσης και ιδιαίτερα ύδρευσης με ελεγμένο, ποιοτικό νερό, η οποία θα κατοχυρώνει στην πράξη το νερό ως κοινωνικό δικαίωμα.
• Την αντιπλημμυρική προστασία, την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, την ανάταξη οικοσυστημάτων των ποταμών και των λιμνών (...)

Οι δυνάμεις του ΚΚΕ μπαίνουμε μπροστά για να οργανωθεί και να κλιμακωθεί ο αγώνας για την ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του υδατικού ελλείμματος και την αντιπλημμυρική προστασία της Θεσσαλίας, ενάντια στην κυβερνητική πολιτική, στα σχέδια των ομίλων και στις δεσμεύσεις της ΕΕ.

Για να υπάρξει ολοκληρωμένη διαχείριση των λεκανών απορροής και συνδυασμένη συμβολή της Λεκάνης του Αχελώου και της Λεκάνης του Πηνειού στην αντιμετώπιση του υδατικού ελλείμματος της Θεσσαλίας.

Για να υπάρξει ολοκληρωμένος σχεδιασμός των αναγκαίων έργων υποδομής με αποκλειστικά κρατική ευθύνη (χωρίς ΣΔΙΤ και Συμβάσεις Παραχώρησης) και ουσιαστική αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης με τη φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου.

Για να αξιοποιηθούν γνωστές και αναγκαίες τεχνικές λύσεις, όπως η διαμόρφωση λεκανών κατάκλισης για την έκτακτη αποθήκευση του νερού, η δημιουργία αναχωμάτων και έργων συγκράτησης φερτών υλικών, η δενδροφύτευση και αναδάσωση των λεκανών απορροής, αντιπλημμυρικά έργα επιβράδυνσης του νερού εντός της κοίτης.

Μπαίνουμε μπροστά για να ιεραρχηθούν και να υλοποιηθούν τα έργα υποδομής που είναι αναγκαία για την ικανοποίηση του συνόλου των αναγκών μας που αφορούν την ύδρευση, την άρδευση, την Ενέργεια, την προστασία της υγείας μας και του περιβάλλοντος, την αγροδιατροφική παραγωγή.

Στον αντίποδα της κυβερνητικής πολιτικής, απαιτούμε αγωνιστικά να προχωρήσουν άμεσα τα αναγκαία έργα μεταφοράς και διανομής νερού, τα έργα ενίσχυσης των επιφανειακών και υπόγειων υδροφορέων σε συνδυασμό με τα έργα αναβάθμισης της αντιπλημμυρικής προστασίας και της υδροηλεκτρικής παραγωγής.

Συγκεκριμένα:

• Τα έργα ορεινής υδρονομίας για τον εμπλουτισμό και τον περιορισμό της διάβρωσης του εδάφους, που περιλαμβάνουν και την κατασκευή μικρών φραγμάτων ανάσχεσης ροής (check dams).
• Τα «έργα εκτροπής του Αχελώου», που αφορούν την ενίσχυση του υδατικού δυναμικού στο Υδατικό Διαμέρισμα Θεσσαλίας, απ' τον Ανω Αχελώο, με προτεραιότητα την ολοκλήρωση του φράγματος της Συκιάς και της εσωτερικής επένδυσης της σήραγγας μεταφοράς προς Μουζάκι.
• Την κατασκευή μεγάλων φραγμάτων, όπως του Ενιπέα Φαρσάλων και της Πύλης - Μουζάκι.
• Τα έργα εκβάθυνσης της κοίτης και της διαπλάτυνσης του Πηνειού, της σχετικής κατασκευής λιμνοδεξαμενών και περιοχών συγκράτησης νερού με ελεγχόμενη πλημμύριση.
• Την ταχύτερη, περιβαλλοντικά ασφαλή τεχνική λύση εκροής υδάτων και σχετικής επέκτασης - εκβάθυνσης της λίμνης Κάρλας.
• Την απορρύπανση περιοχών με ευθύνη του κράτους και την ουσιαστική αποκατάσταση των προβλημάτων σε δίκτυα και υποδομές (...)

Είμαστε καθημερινά μπροστά στον αγώνα για να σταματήσει το νερό να αποτελεί εμπόρευμα και να κατοχυρωθεί πραγματικά ως κοινωνικό αγαθό, ως κοινωνικό δικαίωμα. Μπαίνουμε μπροστά στον αγώνα για να σταματήσει να βρίσκεται το νερό στα χέρια Ανώνυμων Εταιρειών που λειτουργούν με γνώμονα το κέρδος τους.

Για να καταργηθεί όλο το νομοθετικό πλαίσιο ενσωμάτωσης των Οδηγιών της ΕΕ που εδραιώνει την επιχειρηματική λειτουργία στο νερό με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Με άλλα λόγια, παλεύουμε όχι μόνο ενάντια στην άμεση ιδιωτικοποίηση του νερού, αλλά συνολικά ενάντια στην επιχειρηματική λειτουργία, στην εμπορευματοποίηση και στην έμμεση ιδιωτικοποίησή του από τον ΟΔΥΘ, τις δημοτικές επιχειρήσεις και Ανώνυμες Εταιρείες του Δημοσίου (ΕΥΔΑΠ - ΕΥΑΘ).

Δίνουμε καθημερινά πανελλαδικά τη μάχη:

• Για να δημιουργηθεί ενιαίος, αποκλειστικά κρατικός φορέας διαχείρισης των υδάτων. Να καταργηθούν ο ΟΔΥΘ και όλο το νομοθετικό πλαίσιο εφαρμογής της κοινοτικής Οδηγίας για το νερό.
• Για φτηνό, ελεγμένο, ποιοτικό νερό για τον λαό, με άμεση μείωση των τιμολογίων κατά 30% σε ανέργους, χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους.
• Για να καταργηθούν οι «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις και να γίνουν άμεσα οι αναγκαίες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.
• Για την άμεση υλοποίηση και ολοκλήρωση των αναγκαίων έργων υποδομής, χωρίς ΣΔΙΤ και συμβάσεις παραχώρησης. (...)

Να ενισχύσουμε το ΚΚΕ που θα είναι μπροστά στον αγώνα και απέναντι στην κυβερνητική πολιτική και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, την επόμενη μέρα, όταν κλείσουν οι κάλπες. Οι 3 Θεσσαλοί υποψήφιοι στο ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ δεν είναι «λαμπεροί σελέμπριτις» που εμφανίστηκαν προεκλογικά. Εδωσαν από την πρώτη στιγμή τη μάχη μέσα στις λάσπες μαζί με τον λαό την ώρα της καταστροφής και δίνουν σήμερα τη μάχη για τη στήριξη των πλημμυροπαθών που έχουν αφεθεί στην τύχη τους.

Ιδιαίτερα εδώ στη Θεσσαλία, στον Βόλο, πρέπει να τιμωρήσουμε όλα τα κόμματα του συστήματος για τα εγκλήματα που διέπραξαν και για τα νέα που ετοιμάζουν σε βάρος μας.

Και η καλύτερη τιμωρία είναι να βγουν απ' τις κάλπες πολύ περισσότερα ψηφοδέλτια της μόνης πραγματικής εργατικής, λαϊκής αντιπολίτευσης. Να βγουν χιλιάδες περισσότερα κόκκινα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ.

Στις λίγες μέρες που απομένουν, θα τα δώσουμε όλα και θα τα καταφέρουμε.

Καλή δύναμη και καλό βόλι, σύντροφοι και φίλοι.