Για το ύστατο «αντίο» παρευρέθηκαν εκ μέρους του ΚΚΕ ο Θέμης Γκιώνης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, η Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ, και η Διαμάντω Μανωλάκου μέλος της ΚΕ και βουλευτής του Κόμματος. Επίσης, ο Στέλιος Μπενετάτος, περιφερειακός σύμβουλος Αττικής με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», ο Σίμος Πολυχρονάκης, αντιδήμαρχος Καισαριανής, και ο Σπύρος Χαλβατζής, αντιπρόεδρος του ΣΦΕΑ.

Η Πόπη Κάππου, σύζυγος του Κώστα Κάππου, ο οποίος υπήρξε μέλος της ΚΕ και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, στάθηκε πάντα στο πλευρό του αλύγιστη, περνώντας μαζί του όλα τα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας, πρωτοστατώντας στις κινητοποιήσεις για την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων.

Θερμά ήταν τα λόγια της Αλέκας Παπαρήγα για την συναγωνίστρια και για λίγο καιρό γειτόνισσά της Πόπη.

Στάθηκε ιδιαίτερα στη δεκαετία του 1970 και τα χρόνια της δικτατορίας, όπου μαζί πάλεψαν για την οργάνωση της δράσης των οικογενειών πολιτικών κρατουμένων και εξόριστων, «στην προσπάθεια να συγκεντρώνουμε πληροφορίες για τις συλλήψεις και τα βασανιστήρια των αγωνιστών και να αποτρέψουμε εν πάση περιπτώσει τα χειρότερα», όπως ανέφερε.

Σημείωσε ότι η Πόπη «συνειδητά δημιουργούσε χώρο για να μπορεί να δρα ο σύζυγός της Κώστας Κάππος ως στέλεχος του Κόμματος, αλλά φυσικά είχε τη δική της συνείδηση, τις απόψεις, τη δική της προσωπικότητα, υπηρετώντας πάντα τις ανάγκες της οικογένειας με τα δικά της θέλω, τα πιστεύω της, είχε τη δική της κριτική σκέψη, μια γυναίκα μέσα από τα πρωτοπόρα τμήματα του λαού».

Στη συνέχεια αναφέρθηκε σε μερικά περιστατικά που ανέσυρε αυτές τις μέρες στη μνήμη της με αφορμή τον θάνατο της Πόπης Κάππου.

Το πρώτο από αυτά ήταν μετά τις συλλήψεις τον Φλεβάρη του 1974, όταν οργανώθηκε μια συλλογική κινητοποίηση στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης: «Αρχικά είχαμε πει να μην εμφανιστούμε όλοι μαζί αλλά να φανεί σαν κάτι τυχαίο, π.χ. ο ένας να ζητάει κάποιο πιστοποιητικό κ.λπ. Εγώ μάλιστα κρατούσα μια σακούλα που είχε μέσα κόκαλα από αρνί φαγωμένο και ματωμένα ρούχα του Μήτσου του Γόντικα. Εκεί, η Πόπη είχε φέρει και τον γιο της Θανάση που φώναζε "Ο Κάππος πέθανε"... Ηταν τότε που όντως ο Κώστας είχε υποστεί φριχτά βασανιστήρια και δεν ξέραμε πραγματικά αν ζει, σε τι κατάσταση είναι». Στη συνέχεια εξήγησε πως έτσι υπήρχε ο κίνδυνος να τους «βουτήξουν» πριν κάνουν τη ζητούμενη συλλογική εμφάνιση.

Ακόμη αναφέρθηκε και στην τελευταία συνάντηση που είχαν, όταν η ίδια η Πόπη, συναισθανομένη τη χειροτέρευση της υγείας της, ζήτησε το Κόμμα να παραλάβει τη βιβλιοθήκη του Κώστα Κάππου.

Ο γιος της Πόπης, Θανάσης Κάππος, στον επικήδειο λόγο του τόνισε μεταξύ άλλων για την μητέρα του ότι ήταν «σκληρή και δοτική στον ίδιο βαθμό, ήξερε και δεν έκανε πίσω». Αναφέρθηκε στη σχέση με τον πατέρα του όταν τον έψαχνε ζωντανό ή νεκρό, στα 15ωρα ταξίδια για να τον δει στη Λέρο.

«Είχε τσαγανό και ένταση που έχει ο άνθρωπος που συμβαδίζει με το δίκιο. Η Πόπη για όλο τον κόσμο που ξέρει να δίνει, όχι και να ζητάει», σημείωσε.