Η απόφαση αυτή, που προκάλεσε και τις αντιδράσεις της ρωσικής πλευράς, προφανώς δεν αποτελεί μεμονωμένο γεγονός, αντίθετα είναι κι αυτή ενταγμένη στο πλαίσιο του γενικότερου πολέμου προπαγάνδας που βρίσκεται σε εξέλιξη από την πρώτη μέρα του πολέμου στην Ουκρανία. Αλλωστε ο τομέας του αθλητισμού έχει αποδειχθεί ότι αποτελεί πρόσφορο έδαφος όσο λίγοι για επικοινωνιακά παιχνίδια, πολλώ δε μάλλον που τη συγκεκριμένη περίοδο οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί στην Ευρώπη φαίνεται ότι έχουν περάσει σε νέα φάση όξυνσης.

Το ζήτημα της παρουσίας Ρώσων και Λευκορώσων αθλητών στους Αγώνες του Παρισιού παραμένει ρευστό, λίγους μήνες πριν την έναρξη της διοργάνωσης. Τον περασμένο Δεκέμβρη οι διοικούντες τη ΔΟΕ επισημοποίησαν την απόφασή τους για συμμετοχή μικρού αριθμού αθλητών από τις δύο χώρες σε συγκεκριμένα αγωνίσματα, κυρίως ατομικά, και πάντα υπό το καθεστώς της «ουδέτερης» συμμετοχής, χωρίς σύμβολα, σημαίες και εθνικούς ύμνους. Πέρα δε από το καθεστώς αυτό της «ουδετερότητας» υπό το οποίο θα γίνουν οι συγκεκριμένες συμμετοχές, το ζήτημα απ' ό,τι φαίνεται «ανοίγει» περισσότερο, καθώς η ΔΟΕ έχει προχωρήσει και στην επιβολή κριτηρίων προκειμένου κάποιος αθλητής από τις δύο χώρες να δώσει το «παρών». Σύμφωνα με αυτά, δικαίωμα συμμετοχής θα έχουν μόνο οι αθλητές από Ρωσία και Λευκορωσία οι οποίοι έχουν ταχθεί ανοιχτά κατά του πολέμου στην Ουκρανία, των ρωσικών επιχειρήσεων, γενικότερα της ρωσικής πολιτικής στο θέμα του πολέμου.

Η εν λόγω παράμετρος της ΔΟΕ, που επίσης προκάλεσε τις σφοδρές αντιδράσεις της Μόσχας και του Μινσκ, φέρεται να ήρθε και ως το αποτέλεσμα των πιέσεων που δέχτηκε η Επιτροπή τον τελευταίο χρόνο από συγκεκριμένη συμμαχία χωρών, με προεξάρχουσες τη Βρετανία, τις ΗΠΑ, την Ουκρανία και τις χώρες της Βαλτικής. Οι εν λόγω χώρες εξαπέλυσαν πυρά - απειλώντας μέχρι και με μποϊκοτάζ - κατά του ανοίγματος που επιχειρήθηκε από τη ΔΟΕ για επαναπροσέγγιση με τις δύο χώρες, με ανοιχτό το ενδεχόμενο επιστροφής τους στις αθλητικές διοργανώσεις. Το κλίμα εκείνο είχε διαμορφωθεί ως αποτέλεσμα πιέσεων από χορηγούς και πολυεθνικές, αλλά και λόγω των πολύ καλών σχέσεων του προέδρου της ΔΟΕ, Τ. Μπαχ, με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλ. Πούτιν.

Απέναντι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο εκφράστηκε έντονη διαφωνία - εκτός από το προαναφερθέν μπλοκ χωρών - και της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Στίβου (World Athletics), η οποία μέσω του προέδρου της, Βρετανού πρώην Ολυμπιονίκη στις μεσαίες αποστάσεις Σεμπάστιαν Κόου, ξεκαθάρισε ότι δεν θα δεχτεί καμία συμμετοχή Ρώσων και Λευκορώσων στα αγωνίσματα του στίβου, ακόμα και υπό καθεστώς «ουδετερότητας». Τελικά η ΔΟΕ διατήρησε σε ισχύ το καθεστώς που εφαρμόστηκε και στους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες, στο Τόκιο το 2021, με «ουδέτερες» συμμετοχές και μόνο σε ορισμένα αθλήματα, και τώρα, ειδικά για τους Αγώνες του Παρισιού, επιβάλλει επιπροσθέτως τα προαναφερθέντα πολιτικά κριτήρια.

Με τους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς στην Ευρώπη και όχι μόνο να εξελίσσονται ραγδαία και να έχουν οξυνθεί το τελευταίο διάστημα, η διοργάνωση των Αγώνων του Παρισιού δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστη. Λίγους μήνες πριν την πρόσφατη απόφαση της ΔΟΕ για αποκλεισμό των Ρώσων και Λευκορώσων «ουδέτερων» αθλητών από την τελετή έναρξης, ο Πρόεδρος της διοργανώτριας Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν είχε φροντίσει να στείλει τα αντίστοιχα μηνύματα.

Μιλώντας στην εφημερίδα «L' Equipe», τον περασμένο Ιούλη, ο Μακρόν είχε αναφέρει μεταξύ άλλων ότι η Ρωσία ως χώρα δεν έχει θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού και ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί σε αυτούς καμία ρωσική σημαία. «Προφανώς δεν μπορεί να υπάρχει ρωσική σημαία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, διότι η Ρωσία ως χώρα δεν έχει θέση στους Αγώνες όταν έχει διαπράξει εγκλήματα πολέμου και έχει απελάσει παιδιά», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά. Οσο για το θέμα των συμμετοχών, ο Γάλλος Πρόεδρος είχε πει ότι ο αθλητικός κόσμος και ειδικά η ΔΟΕ θα πρέπει να δώσουν βαρύτητα σε αθλητές που έχουν καταφερθεί εναντίον του πολέμου και της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής, χαρακτηρίζοντάς τους μάλιστα «θύματα» αυτής της πολιτικής...