«Ο αγώνας αυτός που διεξάγεται κάθε μέρα, κάθε λεπτό, κάθε στιγμή, έχει οδηγήσει την κυβέρνηση σε απομόνωση, παρ' όλη την ουσιαστική συναίνεση που της προσφέρουν ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, είτε με δηλώσεις για την αναθεώρηση του άρθρου 16, είτε με την αποδοχή των διδάκτρων στα δημόσια πανεπιστήμια, είτε με τη λογική του ΠΑΣΟΚ ότι "δεν θα μπούμε εμπόδιο" στην ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ», ανέφερε μεταξύ άλλων ο Κυριάκος Ιωαννίδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ, χαιρετίζοντας την αγωνιστική στάση φοιτητών, μαθητών, εκπαιδευτικών ενάντια στο νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, στην πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση που πραγματοποίησαν το βράδυ της Δευτέρας οι Οργανώσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ στο Πανεπιστήμιο Πατρών.

Στην γεμάτη αίθουσα του Μεγάρου Λόγου Τέχνης το άνοιγμα πραγματοποίησε ο Χρήστος Καποδίστριας, Γραμματέας της Περιφερειακής Οργάνωσης Πανεπιστημίου Πατρών της ΚΝΕ, ενώ στον χώρο βρέθηκαν φοιτητές, μέλη ΔΕΠ, απλός λαϊκός κόσμος.

Αναφερόμενος στις κινητοποιήσεις που διεξάγονται για πάνω από έναν μήνα ενάντια στη μετατροπή της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης σε μια μεγάλη αγορά πτυχίων, ο ομιλητής, αφού σημείωσε ότι πρόκειται για έναν μεγάλο αγώνα που ανεβάζει τον προβληματισμό και οδηγεί στην αναζήτηση όλο και πιο ολοκληρωμένων απαντήσεων, στάθηκε στη στάση του Κόμματος για το θέμα, επισημαίνοντας:

«Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, μαζί με εκατοντάδες αγωνιστές σε όλη τη χώρα και σε όλους τους χώρους της Εκπαίδευσης αλλά και γενικότερα, ξεκίνησε - και πολύ σωστά - από πολύ νωρίς τη μάχη της ενημέρωσης για το νομοσχέδιο, για τις συνέπειές του, μόλις εξαγγέλθηκε η σκέψη της κυβέρνησης. Οταν ο πρωθυπουργός είπε ότι μέχρι το τέλος του 2023 θα έχουμε νόμο ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων, ήταν η ΚΝΕ που δημοσίευσε τετρασέλιδο για τις αλήθειες και τα ψέματα της κυβέρνησης.

Φυσικά, η ετοιμότητά μας, πέρα από την αναγκαία αποφασιστικότητα που έχουμε ως κομμουνιστές, πατούσε στις επεξεργασίες μας, στις αναλύσεις μας. Πατούσε στην πρόταση του Κόμματος για τα πανεπιστήμια, στην πολύ όμορφη και προπαγανδιστική μπροσούρα της Φοιτητικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ, που κυκλοφόρησε τις μέρες του Κεντρικού Φεστιβάλ της ΚΝΕ και αξίζει πραγματικά να διαβαστεί, γιατί είναι διαχρονικό όπλο απέναντι στις αλλεπάλληλες αντιδραστικές αλλαγές στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση, ενώ ταυτόχρονα περιγράφει το πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων της εποχής μας.

Μέσα σε αυτήν την οπωσδήποτε κοπιαστική, απαιτητική αλλά και πολύ όμορφη μάχη που δίνουμε, έχει σημασία να σταθούμε σε αυτά που έχουμε καταφέρει μέχρι σήμερα και δεν είναι και λίγα.

Ηδη έχει καταγραφεί ότι όταν το δίκιο γίνεται αγώνας, τότε γίνεται ο ισχυρότερος παράγοντας για να πιεστεί κάθε κυβέρνηση. Εχει καταγραφεί το τι σημαίνει αντιπολίτευση από τη σκοπιά των συμφερόντων και των αναγκών των πολλών.

Εχει γίνει συνείδηση πολλών περισσότερων ότι η δύναμη βρίσκεται στην οργάνωση. Μόνο έτσι μπορεί το κίνημα να κλιμακώνει τον αγώνα του, να μην πέφτει σε παγίδες και εκβιασμούς. Μόνο με οργανωμένο αγώνα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε ένα σύστημα που είναι επίσης οργανωμένο με το αστικό κράτος του, τις κυβερνήσεις, τα υπόλοιπα αστικά κόμματα που συναινούν στη βάση της κοινής τους στρατηγικής, τους νόμους που παρουσιάζουν ως "παράνομο" κάθε αγώνα ενάντια σε αυτή την πολιτική, τα ΜΜΕ που συκοφαντούν, αλλά και τις δυνάμεις καταστολής για να τρομοκρατεί.

Και τα έχουμε καταφέρει όλα αυτά επειδή εκφράζουμε αγωνιστικά και σε κατεύθυνση αμφισβήτησης το εύφλεκτο υλικό στο μυαλό και την ψυχή της νεολαίας που βρίσκεται στις αλλεπάλληλες καθημερινές αποδείξεις της αντιδραστικότητας ενός συστήματος που ζει και αναπνέει από την εκμετάλλευση του ανθρώπου και τις ωδίνες που προκαλεί στους πολλούς».

Στάθηκε, μεταξύ άλλων, και στους χειρισμούς της κυβέρνησης της ΝΔ και την προσπάθειά της να αποπροσανατολίζει για τους σκοπούς που φέρνει το νομοσχέδιο με διάφορα επιχειρήματα, υπογραμμίζοντας:

«Αν κάτι επιβεβαιώνει ο Πιερρακάκης με τις δηλώσεις του, ότι το νομοσχέδιο από τα 200 άρθρα που θα έχει, τα 170 θα είναι για τα δημόσια, είναι την τοποθέτηση του ΚΚΕ:

Οτι επιδίωξη είναι να συνυπάρχουν τα αμιγώς ιδιωτικά και τα "βιώσιμα", αυτοχρηματοδοτούμενα δημόσια. Δηλαδή και τα μεν και τα δε να λειτουργούν σαν ιδιωτικά, υπό την ανταποδοτική λογική κόστους - οφέλους. Εκεί έγκειται η επιμονή της να αναδεικνύει ότι τα δημόσια πανεπιστήμια θα παραμείνουν η "ναυαρχίδα" της πολιτικής της κυβέρνησης...

Δηλαδή, ότι τα δημόσια πανεπιστήμια θα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην αγορά πτυχίων!».

Επιπλέον, εξήγησε αναλυτικά ποιοι θα είναι οι κερδισμένοι και ποιοι οι χαμένοι από την ψήφιση του νομοσχεδίου, γιατί οι βασικοί σύμμαχοι στην προσπάθεια της κυβέρνησης σήμερα είναι ενώσεις καπιταλιστών (ΣΕΒ, Κεντρική Ενωση Επιμελητηρίων), και ότι διαχρονικά ακολουθήθηκαν ανάλογες πολιτικές και από ΠΑΣΟΚ (2011 Διαμαντοπούλου), ΣΥΡΙΖΑ (2018 Γαβρόγλου), φτάνοντας έως το σήμερα (Κεραμέως 2022), υπογραμμίζοντας πως πρόκειται για τις ανάγκες της ίδιας της καπιταλιστικής οικονομίας, που επιδιώκει συνεχώς να συνδέεται με τα ΑΕΙ, με καλύτερους όρους, προωθώντας καταιγισμό νόμων και μέτρων, με κάθε κυβέρνηση στην Ελλάδα.

Αναφερόμενος και στον συνολικό αγώνα που πρέπει να δίνεται σήμερα για την Παιδεία που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι, ο λαός και η νεολαία του, σημείωσε:

«Το ποτάμι λοιπόν πίσω δεν γυρνά! Γίνεται πιο ώριμο και ορμητικό. Είναι η ώρα να φουσκώσει ακόμα περισσότερο με νέα ρυάκια στήριξης, συμπαράστασης και αλληλεγγύης από όλο τον λαό. Για να γίνει πιο δυνατό το "ως εδώ στον δρόμο που μας έφερε ως εδώ!". Για να γίνουν πιο δυνατοί οι δίκαιοι και γι' αυτό νόμιμοι αγώνες.

Για να απευθυνθούμε ακόμα πιο αποφασιστικά σε αυτήν τη μεγάλη μάζα που βρίσκεται σε αγωνιστική κίνηση και βλέπει δίπλα της μόνο το ΚΚΕ, για να χτίσουμε πιο στέρεους δεσμούς συμφωνίας και έμπνευσης από την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ».

Και υπογράμμισε: «Σας καλούμε να κάνουμε όπλο την πρόταση του ΚΚΕ για το πανεπιστήμιο, στον καθημερινό μας αγώνα, στις αναζητήσεις μας και τους προβληματισμούς μας. Για να δώσουμε πνοή, συνέχεια και αντοχή στους αγώνες.

Για να αναμετρηθούμε ακόμα πιο αποτελεσματικά με την ιδεολογική επίθεση της αστικής τάξης. Για να εμπνεύσουμε τους σημερινούς και αυριανούς επιστήμονες για να θέσουν τη γνώση τους στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών. Γιατί και οι αγώνες που εξελίσσονται έχουν στον πυρήνα τους την υπεράσπιση της επιστήμης και της δυνατότητας να προσφέρει λύσεις, ανακούφιση στους πολλούς».

Ακολούθησε πλούσια συζήτηση με ερωτήματα για τους σκοπούς των διαχρονικών μέτρων και αλλαγών στην Παιδεία, την κατάσταση στο εξωτερικό με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τις επιπτώσεις απ' τη λειτουργία τους κ.ά.