Απεργιακή κινητοποίηση των γιατρών στη Γαλλία

Οπως αναφέρει, ΕΕ και κυβερνήσεις προβάλλουν με σκοπιμότητα σχετικά με τον κανονισμό τη διευκόλυνση για τον ασθενή να μην κουβαλά τον ατομικό ιατρικό φάκελο. Αυτό που κρύβουν όμως, είναι ότι αυτός θα «κουβαλά» την ιδιότητα του πελάτη πανάκριβων εμπορευματοποιημένων υπηρεσιών Υγείας, που τις έχει ήδη πληρώσει με τους φόρους του και καλείται τώρα να τις ξαναπληρώσει.

Σε αυτό αποσκοπεί ο κανονισμός, ο οποίος επιδιώκει - όπως ομολογεί - να δημιουργήσει «μια πραγματική ενιαία αγορά προϊόντων και υπηρεσιών ψηφιακής Υγείας μέσω της εναρμόνισης των κανόνων και ως εκ τούτου να ενισχύσει την αποδοτικότητα του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης».

Αποκρύπτουν τις μεγάλες, πολλαπλές και πάνω απ' όλα χρυσοφόρες «διευκολύνσεις» για τους επιχειρηματικούς ομίλους που επιφυλάσσει ο κανονισμός που ψήφισαν οι ευρωβουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της «Νέας Αριστεράς». Γιατί ο κανονισμός αποτελεί ένα πολυεργαλείο των μονοπωλίων της Υγείας, του Φαρμάκου και των ψηφιακών τεχνολογιών για την ηλεκτρονική συλλογή, επεξεργασία και διάθεση δεδομένων για την υγεία των ασθενών.

Ενα σύστημα που θα μπορούσε να λύσει πολλά προβλήματα για την υγεία του λαού αν δεν συνιστούσε μια ψηφιακή εμπορική βάση δεδομένων υψηλής κερδοφορίας για τους ομίλους σε βάρος του λαού. Αλλωστε, ποια άλλη απόδειξη χρειάζεται κανείς ότι ο κανονισμός σχεδιάστηκε κατά παραγγελία των μεγάλων συμφερόντων, όταν οι εισηγητές του ανακοίνωσαν ότι ήρθαν σε επαφή με τα λόμπι των ομίλων μεγαθήριων του φαρμάκου με ασφαλιστικές και άλλες βιομηχανικές ενώσεις;

Ο κανονισμός αποτελεί συνέχεια και προέκταση του λεγόμενου «Ευρωπαϊκού Πιστοποιητικού Υγείας Covid19», καλλιεργώντας το παραμύθι ότι επιχειρήσεις και κυβερνήσεις θα συλλέγουν και θα χρησιμοποιούν τα ηλεκτρονικά δεδομένα Υγείας όλων των ασθενών, με υποτίθεται αξιόπιστο τρόπο και όχι με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος. Η ίδια η Κομισιόν μάλιστα εντάσσει τον κανονισμό στον όλο σχεδιασμό της περί «εξοικονομήσεων», πάντα με βάση την αντιδραστική κι επιζήμια για την υγεία του λαού αντίληψή της περί «κόστους - οφέλους».

Συνοδεύεται επίσης με τις γνωστές ανέξοδες ευχές περί δήθεν «διασφάλισης των προσωπικών δεδομένων», που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Καμία ασφάλεια δεν παρέχεται αφού η διαχείριση των δεδομένων θα γίνεται απευθείας από ομίλους, κυβερνήσεις και ερευνητές, διασυνδεόμενους με μονοπώλια με στόχο την κερδοφορία των φαρμακοβιομηχανιών αλλά και των κατασκευαστών προϊόντων και παρόχων υπηρεσιών ψηφιακής Υγείας.

Ταυτόχρονα με τη δημιουργία των λεγόμενων «υποχρεωτικών διαλειτουργικών ηλεκτρονικών μητρώων υγείας» επιδιώκεται περαιτέρω «ψηφιακό φακέλωμα» για την κατάσταση υγείας του λαού, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν πολλαπλά για τις ανάγκες του κεφαλαίου.

Προμηνύεται δηλαδή ευρύτερη χρήση αυτών των δεδομένων που θα είναι συγκεντρωμένα στα μητρώα, με υποχρεωτικό χαρακτήρα, που θα τα διαχειρίζονται μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες διαχείρισης και ανάλυσης δεδομένων καθώς και κρατικοί μηχανισμοί. Με αυτές τις προϋποθέσεις σε καμία περίπτωση δεν θα χρησιμοποιηθούν για να καλυφθούν οι σύγχρονες ανάγκες για υγειονομική περίθαλψη. Παράλληλα δημιουργείται και μία νέα αγορά «Ηλεκτρονικών Μητρώων Υγείας» για τις αντίστοιχες επιχειρήσεις με την παραγωγή και πώληση τέτοιων εφαρμογών.

Επιπλέον οι διαπιστωμένες παραβιάσεις που έχουν γίνει σε λογισμικά σε πολλά κράτη - μέλη της ΕΕ και τρίτες χώρες αποδεικνύουν ότι η παραβίαση αυτών των δεδομένων και η χρήση τους δεν σχετίζεται με τη δυνατότητα θεραπείας σε διαφορετικά κράτη - μέλη, αλλά με οικονομικούς και εμπορικούς λόγους για μια σειρά επιχειρήσεων (φαρμακευτικές, ασφαλιστικές κ.λπ.) που τους παραδίνεται «στο πιάτο» ένα τεράστιο πελατολόγιο για στοχευμένη προώθηση και διαφήμιση «πακέτων υγείας», με τον λαό σε κάθε περίπτωση να πληρώνει ακριβά τον λογαριασμό.

Σ' αυτή την κατεύθυνση, ο κανονισμός εντάσσεται στο πλαίσιο της πλήρους εμπορευματοποίησης του δημόσιου συστήματος Υγείας, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων το κλείσιμο και τις συγχωνεύσεις νοσοκομείων και κλινικών, τη μείωση προσωπικού, την «οικονομική αυτοτέλεια» των υγειονομικών μονάδων, τη διεύρυνση των ΣΔΙΤ, τη μείωση του μόνιμου προσωπικού.

Ο ψηφιακός μετασχηματισμός της κοινωνίας μπορεί να πραγματοποιηθεί προς όφελος της εργατικής τάξης, εάν εξαλειφθεί το πραγματικό εμπόδιο, το κριτήριο του κέρδους και η εκμετάλλευση. Μόνο σε αυτήν την κατεύθυνση, με εργαλείο και τις ψηφιακές τεχνολογίες, ο εργαζόμενος λαός μπορεί να εξασφαλίσει σύγχρονη καθολική δημόσια και δωρεάν Υγεία με όλο το απαιτούμενο προσωπικό και υποδομές, με αξιοποίηση όλων των σύγχρονων ψηφιακών και τεχνολογικών ανακαλύψεων και εφαρμογών προς το πραγματικό συμφέρον όλου του λαού και την εξασφάλιση του δικαιώματός του στην Υγεία και την κοινωνική ευημερία.