Στη διάρκεια της κινητοποίησης οι φοιτητές έκλεισαν συμβολικά τα ταμεία και προχώρησαν σε μοίρασμα της απόφασης του συλλόγου. Στην απόφαση σημειώνονται μεταξύ άλλων τα εξής:

«Ενώ λοιπόν το κόστος διαβίωσης και φοίτησης έχει φτάσει στα ύψη, αντί να διευρύνεται η φοιτητική μέριμνα καλύπτοντας τις ανάγκες των φοιτητών, συρρικνώνεται ακόμη περισσότερο.

Η διαρκής επιλεκτική υποχρηματοδότηση και η παράδοση σχεδόν όλων των λειτουργιών των ιδρυμάτων σε εργολαβικές εταιρείες έχει ως αποτέλεσμα για την πρόσβαση σε δωρεάν σίτιση να τίθενται σε εφαρμογή κοινωνικοοικονομικά κριτήρια, τα οποία όμως ακόμη και να πληρούνται, ο αριθμός των δικαιούχων για κάθε τμήμα είναι ανάλογος της χρηματοδότησης του υπουργείου, αποκλείοντας μεγάλο ποσοστό των συμφοιτητών μας από τη δωρεάν σίτιση.

Επιβεβαιώνεται, λοιπόν, ότι η κάρτα σίτισης δεν έχει σκοπό την "εξασφάλιση" και την "αναβάθμιση" της ποιότητας της σίτισης των φοιτητών, όπως επικαλούνταν οι πρυτανικές αρχές και η διοίκηση της Λέσχης, αλλά τη διαμόρφωση λίστας "πελατολογίου" για τα κέρδη του εργολάβου! Οι ανάγκες μας, όλα όσα θα έπρεπε να θεωρούνται αυτονόητα τον 21ο αιώνα, αντιμετωπίζονται ως κόστος από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και το κράτος».