Συγκεκριμένα, το διάστημα 16-26/10 οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις (ΕΔ) μετείχαν στην Πολυεθνική Αεροπορική Ασκηση «STEADFAST NOON 2023», που διεξήχθη υπό τη διεύθυνση του ίδιου του Ανώτατου Διοικητή των ΝΑΤΟικών Δυνάμεων Ευρώπης (SACEUR) Αμερικανού στρατηγού Christopher G. Cavoli.

Σύμφωνα με το ίδιο το ΓΕΕΘΑ, η «STEADFAST NOON» «αποτελεί τη μεγαλύτερη άσκηση του ΝΑΤΟ εστιασμένη στις επιχειρήσεις πυρηνικών όπλων και αποσκοπεί στην εκπαίδευση επί των διαδικασιών μεταστάθμευσης των αεροσκαφών High Readiness Dual Capable Aircrafts σε επιλεγμένες βάσεις, καθώς και επί των διαδικασιών υποστήριξης των επιχειρήσεων πυρηνικών όπλων με συμβατικά αεροσκάφη (Support of Nuclear Operations With Conventional Air Tactics - SNOWCAT)».

Πραγματοποιήθηκε με επίκεντρο τις αεροπορικές βάσεις Aviano, Ghedi, Trapani και Gioia Del Colle της Ιταλίας και απλώθηκε πάνω από την Ιταλία, την Κροατία και τη Μεσόγειο. Συνολικά συμμετείχαν προσωπικό και 60 αεροπορικά μέσα από 13 χώρες του ΝΑΤΟ, «προκειμένου να δοκιμαστεί η ικανότητα της Συμμαχίας να ανταποκρίνεται σε ένα ευρύ φάσμα απειλών», όπως τονίζεται σχετικά από τα κεντρικά της λυκοσυμμαχίας.

Προσθέτουν, άλλωστε, ότι «αυτή η συνήθης εκπαιδευτική δραστηριότητα (σ.σ. ξεκίνησε πριν περίπου 10 χρόνια, μετά τα γεγονότα στην Κριμαία) περιλάμβανε έναν συνδυασμό τύπων αεροσκαφών, συμπεριλαμβανομένων προηγμένων μαχητικών αεροσκαφών και βομβαρδιστικών B-52 των ΗΠΑ, που πέταξαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Συμβατικά τζετ, αεροσκάφη επιτήρησης και ανεφοδιασμού συμμετείχαν επίσης στην άσκηση, σχεδιασμένα να διασφαλίζουν την αξιοπιστία, την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της πυρηνικής αποτροπής του ΝΑΤΟ».

Εξάλλου, ο Αμερικανός σμήναρχος Daniel Bunch, επικεφαλής πυρηνικών επιχειρήσεων στην Ανώτατη Διοίκηση ΝΑΤΟικών Δυνάμεων Ευρώπης (SHAPE), επιβεβαιώνοντας ότι η «Steadfast Noon» «εξελίσσεται συνεχώς», τόνιζε ότι «είναι απολύτως ρεαλιστική εκπαίδευση ενάντια στις απειλές που αντιλαμβανόμαστε ότι θα αντιμετωπίσουμε», στέλνοντας μήνυμα ότι το ΝΑΤΟ «είναι έτοιμο για κάθε ενδεχόμενο».

Σε αυτό το πλαίσιο, οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις μετείχαν στην άσκηση με τρία F-16 και το αντίστοιχο προσωπικό υποστήριξης της Πολεμικής Αεροπορίας, καθώς και με έναν αξιωματικό ως σύνδεσμο στο επιτελείο διεξαγωγής της άσκησης στην αεροπορική βάση του Aviano.

Η συμμετοχή στην άσκηση «συνέβαλε στην προαγωγή του επιπέδου της επιχειρησιακής ετοιμότητας και της μαχητικής ικανότητας, καθώς και στην αναβάθμιση της πολυεπίπεδης στρατιωτικής συνέργειας των Ενόπλων Δυνάμεων σε συμμαχικό πλαίσιο», λέγεται επισήμως από το ΓΕΕΘΑ.

Σημειωτέον, αρμόδιες πηγές με τις οποίες επικοινώνησε ο «Ριζοσπάστης», έσπευδαν περίπου να υποβιβάσουν τον ρόλο της Ελλάδας στην άσκηση, λέγοντας π.χ. ότι τα ελληνικά αεροσκάφη έπαιξαν ρόλους «εχθρού» ή συνοδείας, ότι δεν έκαναν προσομοίωση πυρηνικού πλήγματος (δεν έχουν άλλωστε τέτοιες δυνατότητες βάσει της διαμόρφωσής τους), επίσης ότι οι Ελληνες επιτελείς δεν παίρνουν μέρος ούτε καν στον σχεδιασμό της άσκησης, δεδομένου ότι οι δυνάμεις εντός ΝΑΤΟ με πυρηνικές δυνατότητες δεν αποδεσμεύουν μια σειρά «κρίσιμες πληροφορίες».

Αυτό βέβαια δεν αλλάζει το γεγονός ότι στον ευρωατλαντικό καταμερισμό οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις ασκούνται στην υποστήριξη και υλοποίηση τέτοιων επιχειρήσεων, όπως και ότι με τη συμμετοχή τους οξύνουν τις ικανότητες όσων θα αναλάβουν να κάνουν το πλήγμα.

Παραπέρα, θυμίζουμε, σε μια αλληλουχία ανησυχητικών εξελίξεων, 4 μέρες μετά τη λήξη της «Steadfast Noon», στις 30/10, καταγράφηκε πτήση αεροσκάφους της αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας (USAF) τύπου Boeing WC-135 Constant Phoenix από τη βάση του στο Mildenhall της Βρετανίας προς την Ανατ. Μεσόγειο.

Ο συγκεκριμένος τύπος αεροσκάφους συλλέγει σωματίδια και αέρια απόβλητα κατ' εφαρμογή της λεγόμενης Συνθήκης Περιορισμένης Απαγόρευσης Πυρηνικών Δοκιμών (Limited Nuclear Test Ban Treaty, του 1963). Πρακτικά, συλλέγει δείγματα από την ατμόσφαιρα με σκοπό την ανίχνευση και τον εντοπισμό πυρηνικών εκρήξεων.

Γεννάται επομένως ερώτημα, αν η έξοδός του αυτή στην περιοχή έγινε επίτηδες, προκειμένου να δοθεί άλλο ένα σήμα σε άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα για το πόσο είναι διατεθειμένοι να τραβήξουν το σχοινί Ισραήλ, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ.

Θυμίζουμε, οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί έχουν αποδείξει πόσο αδίστακτοι είναι σε αυτές τις περιπτώσεις ρίχνοντας π.χ. βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου το 1999 στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας, ενώ απέστειλαν πρόσφατα τέτοια φορτία στην κυβέρνηση του Κιέβου για να τα χρησιμοποιήσει εναντίον των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Μπαίνει, επίσης, ερώτημα τι είδους πυρομαχικά ρίχνουν μαζικά τόσες μέρες τώρα στη Γάζα οι Ισραηλινοί και με τι συνέπειες για την ευρύτερη περιοχή, και την Ελλάδα βεβαίως.

Ηδη χτες η Διεθνής Αμνηστία ανακοίνωσε ότι έχει εξακριβωμένα στοιχεία ότι οι κατοχικές δυνάμεις χρησιμοποιούν βόμβες φωσφόρου στη Γάζα αλλά και στον Λίβανο.

Θυμίζουμε, εξάλλου, σύμφωνα με ιστορικές πηγές, στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ το 1973, η ισραηλινή ηγεσία εξέτασε σοβαρά το ενδεχόμενο να κάνει «επίδειξη των πυρηνικών δυνατοτήτων» του κράτους του Ισραήλ, ενώ αντίστοιχες φωνές ακούγονται και σήμερα από ισραηλινά αστικά επιτελεία.

Σε κάθε περίπτωση, οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις είναι βουτηγμένες μέχρι τα μπούνια σε τέτοια σχέδια εμπλοκής, υπηρετώντας κατ' εντολή των κυβερνήσεων τους στόχους γεωστρατηγικής αναβάθμισης των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων.

Εξ ου και η κυβέρνηση ανανέωσε τη συμμετοχή της χώρας στην επιχείρηση UNIFIL, η οποία «επιβλέπει» το εμπάργκο όπλων στη Χεζμπολάχ, αποσύροντας τη φρεγάτα «Σαλαμίς» και στέλνοντας στη θέση της τη φρεγάτα «Αδρίας», την ώρα που πυκνώνουν οι συγκρούσεις και στον Λίβανο κι ενώ ήδη βάση της αποστολής του ΟΗΕ κοντά στο χωριό Χούλα, στα σύνορα Λιβάνου - Ισραήλ, επλήγη από οβίδες.

Διόλου τυχαία, στο ελληνικό υπουργείο Αμυνας αποφασίστηκε «ως μέτρο πρόληψης για την ασφάλεια του προσωπικού», όπως λέγεται αρμοδίως, η «Αδρίας» να αποσυρθεί πέραν των 75 ν.μ. από τις ακτές του Λιβάνου, «εκτός βεληνεκούς συγκεκριμένων πυραύλων και συστημάτων», όπως λένε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι ευάλωτη σε άλλα όπλα.

Εξάλλου, η φρεγάτα «Ψαρά» παραμένει ενταγμένη στη ναυτική δύναμη του ΝΑΤΟ SNMG2 και πλέει ασταμάτητα όλο αυτό το διάστημα στην Ανατ. Μεσόγειο. Να καταγραφεί και η παρουσία της φρεγάτας «Αιγαίον», ενταγμένης στην «IRINI», επιχείρηση της ΕΕ, η οποία επισήμως «τρέχει» για την τήρηση του εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ στη Λιβύη, στην Κεντρική Μεσόγειο, ενώ για τις ανάγκες της επιχείρησης διατίθεται και ιπτάμενο ραντάρ της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, τύπου EMB-145. Αναπτύξεις όλες που σηματοδοτούν την «ντε φάκτο» εμπλοκή στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, ο οποίος στηρίζει το κράτος - δολοφόνο.

Τέλος, την ώρα που οι Ισραηλινοί έστειλαν πολεμικά τους πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα και ο στρατός της Σαουδικής Αραβίας τέθηκε σε κατάσταση υψηλού συναγερμού μετά τις πρόσφατες φονικές συγκρούσεις με τους Χούθι της Υεμένης, στο στόμα του λύκου παραμένουν και τα δεκάδες στελέχη των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που έχουν αναπτυχθεί στη Σαουδική Αραβία, στην περιοχή Yanbu, στο πλαίσιο της «Ελληνικής Δύναμης Σαουδικής Αραβίας» (ΕΛΔΥΣΑ).

Σημειωτέον, καθώς μπίζνες και πόλεμος πάνε μαζί, η αποστολή και η αντιαεροπορική «ομπρέλα» που παρέχει, καλύπτει μεταξύ άλλων το σχέδιο Σαουδαράβων και άλλων μεγαλοκεφαλαιούχων για την οικοδόμηση, έως το 2039, ενός νέου επιχειρηματικού κέντρου (το «Neom City project», κόστους 500 δισ. δολαρίων), από επιθέσεις δυνάμεων που φέρονται ως υποστηριζόμενες από το Ιράν.

Επισήμως, βέβαια, η ανάπτυξη εκεί Πυροβολαρχίας Κατευθυνόμενων Βλημάτων «Patriot» «τρέχει», ήδη, από τα τέλη του 2021, «για την υποστήριξη της αεράμυνας του Βασιλείου», στο πλαίσιο υλοποίησης της ΝΑΤΟικής κοπής «διεθνούς πρωτοβουλίας» «Integrated Air and Missile Defence Concept» («Πολυεθνική Πρωτοβουλία Ενοποιημένης Αντιαεροπορικής Αμυνας»). Αλλωστε, στον αναβρασμό που επικρατεί γενικά στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο, οι Αμερικανοί σπεύδουν να αναπτύξουν πρόσθετα συστήματα αεράμυνας στην ευρύτερη περιοχή, μεταξύ άλλων για τα στρατεύματά τους που υπηρετούν σε Ιράκ, Συρία, Κουβέιτ, Ιορδανία, Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, καθώς ήδη βάσεις τους σε Συρία και Ιράκ δέχτηκαν επιθέσεις τις προηγούμενες μέρες, οι οποίες αποδίδονται σε δυνάμεις που έχουν «συνεργασία» με την Τεχεράνη.

Στο μεταξύ συσκοτίζει η κυβέρνηση σχετικά με τη συμμετοχή της στην υλοποίηση ισραηλινού σχεδίου για βίαιο εκτοπισμό των 2,3 εκατομμυρίων Παλαιστινίων της Λωρίδας της Γάζας. Θυμίζουμε, σύμφωνα με έγγραφο του ισραηλινού υπουργείου Πληροφοριών, που διέρρευσε σε ισραηλινά ΜΜΕ, προκρίνεται ο εκτοπισμός τους στη Χερσόνησο του Σινά συν απορρόφησή τους και από άλλες χώρες, αναφέροντας συγκεκριμένα Ελλάδα, Καναδά, Ισπανία και χώρες της Βόρειας Αφρικής.

Ερωτηθείς χτες σχετικά στην ενημέρωση των δημοσιογράφων ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Π. Μαρινάκης, είπε ότι δεν έχει «καμία τέτοια ενημέρωση, καμία τέτοια πληροφόρηση», «ούτε έχει κάποια τέτοια συμμετοχή σε κάποια τέτοια επιχείρηση η ελληνική κυβέρνηση». Ερωτηθείς, παραπέρα, αν συζητήθηκε κάτι σχετικό στην πρόσφατη συνάντηση Μητσοτάκη - Νετανιάχου στο Ισραήλ, επέμεινε να δηλώνει άγνοια («δεν το γνωρίζω, ούτε έχω κάποια τέτοια ενημέρωση» κ.λπ.).

Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι «παρακολουθούμε και τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή (...) και με βάση τις εξελίξεις θα κινηθούμε με γνώμονα την τήρηση μιας σωστής, δίκαιης, με βάση το Διεθνές Δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα προφανώς, πολιτικής αντιμετώπισης του μεταναστευτικού ζητήματος», με ό,τι αυτό σημαίνει για την υλοποίηση του σχεδιασμού της ισραηλινής κυβέρνησης.

Στο μεταξύ, σύμφωνα με ανακοίνωση του ΥΠΕΞ, κατόπιν ενεργειών του, συνολικά 16 άτομα, Ελληνες πολίτες και μέλη των οικογενειών τους, διήλθαν χτες από τη Γάζα στην Αίγυπτο, μέσω της συνοριακής διάβασης της Ράφα. Βρίσκονται πλέον στην Αίγυπτο και θα προγραμματιστεί η μετάβασή τους στην Ελλάδα «στο αμέσως προσεχές διάστημα».

Τέλος, καθώς η ντόπια αστική τάξη διεκδικεί ρόλους σε όλα τα μέτωπα των ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων, ο υπουργός Αμυνας Ν. Δένδιας συναντήθηκε χτες με τους πρέσβεις των ΗΠΑ Τζ. Τσούνις, της Βρετανίας Μ. Λοτζ και της Ουκρανίας Σ. Σουτένκο, με αντικείμενο «τις εξελίξεις στην Ουκρανία και την παροχή υποστήριξης για την άμυνα της ανεξαρτησίας, κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητάς της».

Θυμίζουμε, η κυβέρνηση έχει αναδειχτεί από τους βασικούς προμηθευτές πολεμικού υλικού στην κυβέρνηση του Κιέβου, αφαιρώντας μέσα και πολεμοφόδια ακόμα κι από τα νησιά του Αιγαίου, ενώ αναλαμβάνει ρόλους και στην εκπαίδευση των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Π.χ. στο υπό συγκρότηση «Διεθνές Κέντρο Εκπαίδευσης F-16» στη Ρουμανία, όπου θα εκπαιδεύονται στην αρχική και επιχειρησιακή εκπαίδευση του μαχητικού Ουκρανοί πιλότοι, επί αεροσκαφών που ήδη κάποιες ΝΑΤΟικές χώρες συνεισφέρουν, η Πολεμική Αεροπορία πρόκειται, κατά πληροφορίες, να στείλει 2 ή 3 έμπειρους πιλότους ως εκπαιδευτές.