Στη ρήση του Herbert Spencer δεν υπάρχει παρά το αυτονόητο, ότι δηλαδή η υγεία είναι βασικός παράγοντας μη υποδούλωσης του ανθρώπου. Υποδούλωσης στην εξάρτηση, στην ανάγκη, στην υποταγή. Η Υγεία, υποχρηματοδοτούμενη στη χώρα μας σχεδόν 40 χρόνια τώρα, μοιάζει πολλές φορές να γίνεται μοχλός τεράστιας πίεσης, αφού στερεί από τους ανθρώπους ένα από τα βασικότερα στοιχεία μιας ζωής με ποιότητα. Ειδικά τα τελευταία χρόνια των αλλεπάλληλων κρίσεων οι επιπτώσεις στο σύστημα Υγείας υπήρξαν καταλυτικές. Οι περικοπές, η δύσκολη πρόσβαση για μεγάλα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, οι τεράστιες ελλείψεις σε ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, μοιραία οδηγούν στην ανασφάλεια, στην επιδείνωση των συνθηκών ζωής, αλλά κυρίως στην παραβίαση μιας βασικής συνταγματικής αρχής που αφορά την Υγεία ως δημόσιο αγαθό. Επιπλέον, αποκλεισμένοι από αυτό το αγαθό οι άνθρωποι χάνουν την αίσθηση της προσωπικής τους αξίας, εφόσον αντιμετωπίζονται ως «οικονομικά μεγέθη» και η Υγεία ως εμπορεύσιμο αγαθό. Δωρεάν Υγεία για όλους, υψηλής ποιότητας φροντίδες Υγείας, δίκαιο και προσβάσιμο σύστημα Υγείας είναι το πρόταγμα που μας αφορά όλους. Η Υγεία για όλους δεν είναι ουτοπία. Είναι το αυτονόητο για κάθε κοινωνία που σέβεται τον εαυτό της...