ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ - ΡΑΜΑΛΑ.-

Ολοκληρώνεται, σήμερα, η περιοδεία του Κόλιν Πάουελ, χωρίς κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Τίποτε δεν άλλαξε, όσον αφορά στις επιχειρήσεις. Τίποτε δεν άλλαξε ούτε σε διπλωματικό επίπεδο. Μάλλον, για την ακρίβεια, τα «τελεσίγραφα» του Λευκού Οίκου περί «άμεσης ισραηλινής αποχώρησης» εγκαταλείφθηκαν. Αντικαταστάθηκαν από εκφράσεις, που αφήνουν ελευθερία κινήσεων στο Ισραήλ: «Εύλογο χρονικό διάστημα», «το συντομότερο δυνατό» και άλλα «σαφή».

«Πολύ καλή» χαρακτήρισε την ωριαία συνάντησή του, χτες το απόγευμα, με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό ο Αμερικανός ΥΠΕΞ. Ο Πάουελ, πιθανώς, σήμερα θα συναντήσει και τον Παλαιστίνιο ηγέτη πριν αναχωρήσει για την Ουάσιγκτον, με έναν ολιγόωρο ενδιάμεσο σταθμό στο Κάιρο, όπου θα ενημερώσει τον Αιγύπτιο Πρόεδρο. Μετά τη συνάντηση με τον Σαρόν, δεν έγιναν δηλώσεις.

Νωρίτερα, ο Πάουελ μιλούσε για «μικρά βήματα προόδου». Τόνιζε ότι οι διαβουλεύσεις Αμερικανών αξιωματούχων και με τις δύο πλευρές είναι εντατικές και ότι στόχος είναι να γίνουν, εκατέρωθεν, κάποιες «δηλώσεις που δε θα είναι ακριβώς εκεχειρία, αλλά θα ανοίγουν αυτόν το δρόμο». Οι «διαβουλεύσεις» αυτές, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η άσκηση ασφυκτικών πιέσεων προς τους Παλαιστινίους να καταδικάσουν δημόσια τις επιθέσεις αυτοκτονίας, χωρίς το Ισραήλ να υποχρεώνεται να αλλάξει σε κάτι την τακτική του.

Αργότερα, έγινε γνωστό ότι «ναυάγησε» το σχέδιο, αφού η αμερικανική πλευρά αρνήθηκε πεισματικά να ενταχθεί στο κείμενο η φράση «ανάγκη άμεσης και ολικής στρατιωτικής ισραηλινής αποχώρησης και η έναρξη, στη βάση συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος, διαλόγου για την ανακήρυξη ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967».

Το «ναυάγιο» είχε προαναγγελθεί. Ο Σαρόν, τη Δευτέρα, δήλωνε στο CNN ότι ο ισραηλινός στρατός «υπό προϋποθέσεις» θα αποχωρήσει από τις παλαιστινιακές πόλεις το πολύ σε μία εβδομάδα, με εξαίρεση τη Βηθλεέμ και τη Ραμάλα, όπου «θα παραμείνει όσο χρειάζεται» και διευκρίνιζε ότι «το Ισραήλ δεν προτίθεται να μείνει σε τρομοκρατικές πόλεις». Δεν παρέλειψε, επίσης, να επαναλάβει ότι «δε θα υπάρξει συμφωνία ποτέ με τον Αραφάτ».

Ο υπουργός Αμυνας, Μπεν Ελιέζερ, αποσαφήνιζε ότι «όταν αναφέρεται αποχώρηση, εννοούμε στην περίμετρο των πόλεων» και ο επικεφαλής των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών, Ααρόν Ζεεβί, συμπλήρωνε ότι «φυσικά και θα ξαναεισβάλουμε στις πόλεις αν χρειαστεί». Αν προστεθεί ότι το ισραηλινό Συμβούλιο Ασφαλείας ενέκρινε την άμεση έναρξη της κατασκευής «διαχωριστικής γραμμής ανάμεσα στη Δ. Οχθη και στο Ισραήλ, μήκους 57 χλμ. και πλάτους 5 χλμ. (εντός των αυτόνομων περιοχών), ως ζώνη ασφαλείας με ηλεκτροφόρα καλώδια και διαρκή ηλεκτρονική παρακολούθηση», είναι ξεκάθαρο ότι όλα αυτά ουδεμία σχέση έχουν με «αποχώρηση» ή έστω «κίνηση καλής θέλησης».

Πάντως, ο Πρόεδρος Μπους εξέφρασε την ικανοποίησή του για την «ισραηλινή κίνηση», υπονοώντας ότι θα πρέπει να υπάρξει ανάλογη και από την παλαιστινιακή πλευρά. Τελικά, οι αμερικανικές πιέσεις δε φαίνεται να απέδωσαν καρπούς. Ο διαπραγματευτής Σάεμπ Ερακάτ δήλωνε ότι «δικός μας στόχος είναι η άμεση ισραηλινή αποχώρηση και η σύνδεση των θεμάτων ασφάλειας με αυτά της οριστικής πολιτικής επίλυσης. Αν ο Πάουελ φύγει, ενώ συνεχίζεται η κατοχή, δεν έχουμε κανένα περιθώριο κινήσεων». Σαφέστερος, ο υπουργός Πληροφοριών, Γιάσερ Αμπεντ Ράμπο, που υπογράμμισε ότι «δεν πρόκειται να διαπραγματευτούμε με το Ισραήλ τον τερματισμό της κατοχής ανά πόλη, ανά χωριό. Δεν υπάρχει καμία πρόοδος, όσο υπάρχει κατοχή».

«Οι λεκτικές καταδίκες και οι λαϊκές διαδηλώσεις δεν αρκούν για να σταματήσουν την ισραηλινή επίθεση. Εκτός από χρηματική βοήθεια, που δεν είναι ανάλογη των δεινών ενός λαού υπό κατοχή, τι άλλο έκαναν οι αραβικές ηγεσίες; Τίποτε. Δε χρησιμοποίησαν τα χαρτιά πίεσης που διαθέτουν. Τι περιμένουν; Να εξαφανιστεί ο τελευταίος Παλαιστίνιος από προσώπου Γης;». Η δήλωση ανήκει στον υπουργό Διεθνούς Συνεργασίας, Νάμπιλ Σάαθ, και δημοσιεύεται στον ιορδανικό Τύπο.

Ταυτόχρονα, ο αραβικός Τύπος χαρακτηρίζει «ολική αποτυχία» την περιοδεία Πάουελ και εκτιμά ότι, υπό τις παρούσες συνθήκες, καμία αραβική ηγεσία, ακόμη και οι στενοί σύμμαχοι των ΗΠΑ, δεν μπορεί να αποδεχτεί την ιδέα της συνόδου, μετά από 6-8 εβδομάδες, χωρίς την παρουσία του Αραφάτ, που διατυπώθηκε από τον Σαρόν και έγινε δεκτή από τον Πάουελ. Ο γγ του Αραβικού Συνδέσμου τη χαρακτήρισε «ελιγμό δημοσίων σχέσεων», ενώ αξιωματούχοι αρκετών αραβικών χωρών υποστήριζαν ότι οι ΗΠΑ «έχασαν την αξιοπιστία τους εντελώς».