Υπάρχει και άλλη μια σοβαρή πλευρά: Το Προσφυγικό «ακουμπάει» ζητήματα κυριαρχικών δικαιωμάτων (σύνορα, έρευνα και διάσωση κ.τ.λ.) και αποτελεί στοιχείο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Σ' αυτό το επικίνδυνο μωσαϊκό δεν υπάρχει ψηφίδα που να μην επηρεάζει τη μεγαλύτερη εικόνα των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Γι' αυτό δεν χωράει κανένας εφησυχασμός, όπως αυτός που καλλιεργεί η κυβέρνηση, χωρίζοντας την ατζέντα των Ελληνοτουρκικών σε «σοβαρά» ζητήματα και «ήπιας πολιτικής». Τα «ήπια» δεν διευθετούνται ξέχωρα από το πλαίσιο, που καθορίζουν τα ευρωατλαντικά συμφέροντα και οι ανταγωνισμοί. Αντίθετα, στρώνουν το έδαφος για διευθετήσεις και στα λεγόμενα «σοβαρά» ζητήματα, «νομιμοποιώντας» τις αμφισβητήσεις της τουρκικής κυβέρνησης. Χρειάζεται επομένως επιφυλακή και εγρήγορση από τον λαό απέναντι στους σχεδιασμούς και τα παζάρια της αστικής τάξης και των συμμάχων της, που προωθεί «γκαζωμένη» η κυβέρνηση, με τη στήριξη και των άλλων αστικών κομμάτων, πρώτα απ' όλα του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.