Μέχρι σήμερα, η κυβέρνηση παρείχε φοροελαφρύνσεις σε δυο κοινωνικές κατηγορίες, σε ό,τι αφορά τους άμεσους φόρους. Στους έχοντες εισοδήματα κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας (δηλαδή στους πάμφτωχους) και στους κάθε λογής μεγαλοεπιχειρηματίες και μεγαλοεισοδηματίες (στους τελευταίους χάριν της ανάπτυξης βέβαια...). Την ίδια στιγμή, οι έμμεσοι φόροι έβαιναν συνεχώς αυξανόμενοι και πολλαπλασιαζόμενοι (όπως παραδέχεται και το πόρισμα) και πληρώνονταν, βέβαια, απ' όλους, αδιακρίτως εισοδήματος, φτώχειας ή πλούτου. Με άλλα λόγια, δηλαδή, ο υφυπουργός ομολόγησε ότι τα δυσβάστακτα και συνεχώς αυξανόμενα φορολογικά βάρη, μέχρι σήμερα, τα σηκώνουν κυρίως οι μισθοσυντήρητοι, όπως και οι επαγγελματοβιοτέχνες, αγρότες κλπ., είτε γιατί το εισόδημά τους ξεπερνά το επίσημο όριο της φτώχειας (200.000 δραχμές το μήνα), είτε με τους έμμεσους φόρους. Κι ενώ η πολιτική αυτή έχει οδηγήσει το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού να απολαμβάνει το 26,3% του παραγόμενου πλούτου - όσο ακριβώς και ο μισός φτωχότερος πληθυσμός της χώρας - ο υφυπουργός μίλαγε για κοινωνική δικαιοσύνη και φιλολαϊκά μέτρα...