Να συνεδριάσει άμεσα το ΔΣ της Ιονίου Ομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας, καλεί η «Αγωνιστική Συνεργασία Εμπόρων», προκειμένου να απαιτηθούν μέτρα για τους πυρόπληκτους επαγγελματίες της Κέρκυρας.

Σε ψήφισμα που καλεί να υπερψηφιστεί από το Συμβούλιο, η ΑΣΕ απαιτεί μεταξύ άλλων να ξεκινήσει η πλήρης και ουσιαστική καταγραφή όλων των ζημιών, με ουσιαστική στήριξη και αποκατάσταση όλων των πληγέντων και αποζημιώσεις των απωλειών τους στο 100%, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Διεκδικεί επίσης κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών με ευθύνη του κράτους, απαλλαγή των πληγέντων από φορολογικές υποχρεώσεις, πάγωμα της αποπληρωμής των δανείων τους και κήρυξη όλων των καμένων δασικών εκτάσεων ως αναδασωτέων, χωρίς καμιά αλλαγή στον χαρακτήρα και στη χρήση γης.

«Οι πυρκαγιές που ξέσπασαν, παρότι λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών είχε δοθεί κατάσταση συναγερμού από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας για τις περισσότερες Περιφέρειες της χώρας, άφησαν στο πέρασμά τους πέντε νεκρούς, εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα στάχτη, πυρομαχικά να εκρήγνυνται δίπλα σε πόλεις, βιομηχανικές ζώνες να κοντεύουν να γίνουν παρανάλωμα. Είδαμε κατοίκους τρομαγμένους, κλεισμένους μέσα στα σπίτια τους σε αστικά κέντρα, άλλοι να τρέχουν έντρομοι κατόπιν των εντολών "εκκενώστε" κοντά σε δασικές εκτάσεις. Αυτή η εικόνα κράτησε για πάνω από 10 μέρες. Και για όλα αυτά τι είπε η κυβέρνηση; Οτι "φταίνε οι καιρικές συνθήκες"...», επισημαίνει η ΑΣΕ. Και προσθέτει ότι αιτία αυτών των καταστροφών είναι η πολιτική κυβερνήσεων, περιφερειακών και τοπικών αρχών, που «έχει μετατρέψει τα δάση και τα σπίτια του λαού σε προσάναμμα. Είναι κοινό έργο που βήμα βήμα το έχτισαν εδώ και δεκαετίες».

Το άλλοθι της κλιματικής αλλαγής δεν μπορεί να δικαιολογήσει την εγκληματική απουσία ολοκληρωμένου και σύγχρονου αντιπυρικού σχεδιασμού, συνεχίζει η ΑΣΕ και καταγγέλλει:

«Και στα Ιόνια Νησιά, που ταυτόχρονα αποτελούν και μεγάλους τουριστικούς προορισμούς, η πολιτική της κυβέρνησης αλλά και της ΠΙΝ, ως αποκεντρωμένου κομματιού της κρατικής διοίκησης, δεν διαφοροποιείται σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα.

Είδαμε περίτρανα, όπως και στην περίπτωση της Κέρκυρας, ότι η τουριστική βιομηχανία δεν διασφαλίζει σε καμία περίπτωση την ασφάλεια των κατοίκων, των εργαζομένων, των μικρών αυτοαπασχολούμενων, ούτε ακόμα και αυτών των τουριστών, οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι λαϊκός κόσμος που έρχεται στα νησιά μας να απολαύσει λίγες μέρες χρυσοπληρωμένης ξεκούρασης.

Ουσιαστικά, στα υπερπληθή κατά τους καλοκαιρινούς μήνες νησιά μας, δεν υπάρχει ούτε ένα επιπλέον μέτρο προστασίας του λαού μας».

Αναφέρεται στο μεγάλο πλήγμα που δέχτηκαν ιδιοκτήτες μικρών καταλυμάτων και επαγγελματίες με άμεση ή έμμεση σχέση με τον τουρισμό, καθώς «αν αναλογιστούμε ότι ο τουρισμός είναι η κύρια οικονομική δραστηριότητα στα Ιόνια Νησιά, οι ζημιές πολλαπλασιάζονται, καθώς πλήττεται το εισόδημα χιλιάδων συναδέλφων αυτοαπασχολούμενων, όπως και το εισόδημα των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα», και κλείνοντας καλεί σε οργάνωση του αγώνα και της διεκδίκησης όλων των αναγκαίων μέτρων αντιπυρικής και αντιπλημμυρικής προστασίας.