Συγκέντρωση διαμαρτυρίας μετά το συμβάν ηλεκτροπληξίας στα μαγειρεία
Η διευθύντρια στα Επείγοντα του Νοσοκομείου Λάρισας Γεωργία Παπαδάμου και πρόεδρος του Σωματείου Ιατρών ΕΣΥ - Ειδικευμένων ΠΓΝΛ, μιλώντας στους συγκεντρωμένους, αναφέρθηκε στην απαξίωση του δημόσιου συστήματος Υγείας και στις πραγματικές ευθύνες για την κατάσταση στα νοσοκομεία, κόντρα στη λογική της αναζήτησης του «καινούργιου σταθμάρχη», με αφορμή το εργατικό «ατύχημα» που έγινε στα μαγειρεία.
Και όπως είπε, «όλα αυτά είναι συνέπεια της πολιτικής που ακολουθείται όλα αυτά τα χρόνια από όλες τις κυβερνήσεις. Δεν αποδεχόμαστε οι υγειονομικοί, οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία να δουλεύουν σε καθεστώς εντατικοποίησης, καθημερινής εξουθένωσης με κίνδυνο για τη ζωή τους. Αυτό επιβεβαιώνει το τελευταίο εργατικό ατύχημα στα μαγειρεία όπου ένας συνάδελφος 65 ετών έπαθε ηλεκτροπληξία από ασυντήρητο μηχάνημα. Αυτό επιβεβαιώνει η κατάσταση και σε άλλους χώρους του νοσοκομείου, όπως το φαρμακείο, όπου οι συνάδελφοι στην παρασκευή κυτταροστατικών (αντικαρκινικών) φαρμάκων καλούνται να δουλέψουν χωρίς ουσιαστική εκπαίδευση, χωρίς ουσιαστικά μέτρα υγιεινής και ασφάλειας για την προστασία τους. Με ό,τι αυτό σημαίνει και για τους ίδιους τους ασθενείς.
Κι απέναντι στη δίκαιη ανησυχία τους η διοίκηση του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου να απαντάει με τρομοκρατία, με ΕΔΕ, με "εντέλλεσθε", απαιτώντας να δουλέψουν με το ζόρι αντί να ανταποκρίνεται στα δίκαια αιτήματά τους. Δεν συμβιβαζόμαστε με την άθλια κατάσταση που προκαλεί η οικονομική ασφυξία των νοσοκομείων, με τις χρόνιες περικοπές των προϋπολογισμών, την πλήρη αφυδάτωση σε μόνιμο προσωπικό. Αυτές είναι οι αιτίες που οδηγούν σε αδυναμία ουσιαστικής συντήρησης και ανανέωσης του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού, σε συνεχή εντατικοποίηση της εργασίας, σε εργασιακή εξόντωση του προσωπικού, με έλλειψη ουσιαστικών μέτρων υγιεινής και ασφάλειας για τους εργαζόμενους».
Ο Γιάννης Σκόκας, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, αφού μετέφερε τη στήριξη των εργατικών σωματείων προς τους υγειονομικούς, σημείωσε μεταξύ άλλων πως «όλα όσα συμβαίνουν, τελικά επιβεβαιώνουν ξανά και ξανά, με πείσμα αυτό που αναδείχθηκε στο έγκλημα των Τεμπών: `Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας! Απαντάμε οργανώνοντας τον αγώνα για τη ζωή μας, τις ανάγκες μας κόντρα στα συμφέροντα μιας χούφτας επιχειρηματικών ομίλων».