«Ελλειψη μιας ολόπλευρης κυβερνητικής προσέγγισης για την ψηφιακή Εκπαίδευση και Κατάρτιση» και «δυσκολίες στον εφοδιασμό των πολιτών με τις απαραίτητες ψηφιακές δεξιότητες» διαπιστώνει η Κομισιόν σε επίπεδο ΕΕ και προχώρησε πρόσφατα στην έγκριση δύο προτάσεων σύστασης του Συμβουλίου στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ετους Δεξιοτήτων.

Στόχος της ΕΕ είναι «να διασφαλίσει ότι το 80% των ενηλίκων θα διαθέτει τουλάχιστον βασικές ψηφιακές δεξιότητες» έως το 2030, ωστόσο εντοπίζει ότι υπάρχει ακόμα «ψηφιακό χάσμα, το οποίο έχει γίνει ακόμη πιο εμφανές υπό το φως της κρίσης COVID-19». Αυτό φυσικά που δεν αναφέρει στα σχετικά κείμενά της είναι ότι το όποιο χάσμα δημιουργείται καθώς η σχετική τεχνολογία (σύγχρονες συσκευές, υψηλές ταχύτητες κ.λπ.) βρίσκεται στα χέρια μεγάλων ομίλων και η πρόσβαση σε αυτήν κοστίζει ακριβά. Υπό αυτό το πρίσμα ακούγεται ως απλό ευχολόγιο το κάλεσμα της Κομισιόν προς όλα τα κράτη - μέλη «να διασφαλίσουν την καθολική πρόσβαση σε ψηφιακή εκπαίδευση και κατάρτιση χωρίς αποκλεισμούς και υψηλής ποιότητας». Αρκεί να σκεφτούμε ότι και στη χώρα μας, με τα αντίστοιχα κονδύλια που διοχετεύονται από το Ταμείο Ανάκαμψης για την ενίσχυση των ψηφιακών δεξιοτήτων - πάντα με γνώμονα να «ταϊστούν» και τα αντίστοιχα μονοπώλια του χώρου - εκπονούνται προγράμματα και ενισχύεται ο τεχνολογικός εξοπλισμός σε σχολεία, όμως τα προγράμματα αυτά είναι αποσπασματικά, δεν αφορούν όλους τους μαθητές και όλα τα σχολεία.

Η πρόταση της Κομισιόν για τη δεύτερη σύσταση του Συμβουλίου αφορά τη «βελτίωση της παροχής ψηφιακών δεξιοτήτων στην Εκπαίδευση και την Κατάρτιση» και καλεί τα κράτη - μέλη να παρέχουν «ψηφιακές δεξιότητες με συνεκτικό τρόπο σε όλα τα επίπεδα Εκπαίδευσης και Κατάρτισης. Αυτό μπορεί να διασφαλιστεί με τον καθορισμό σταδιακών στόχων και τη δημιουργία στοχευμένων παρεμβάσεων για συγκεκριμένες "ομάδες προτεραιότητας ή δυσπρόσιτες ομάδες"», σημειώνει, φανερώνοντας και πάλι ότι μιλάμε για αποσπασματικές πολιτικές και προγράμματα για κάποιες «ομάδες».

Παράλληλα, στο πλαίσιο της συζήτησης για την ενίσχυση των ψηφιακών δεξιοτήτων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοινώνει ένα πιλοτικό έργο για ένα «ευρωπαϊκό πιστοποιητικό ψηφιακών δεξιοτήτων». Τα αποτελέσματα του πιλοτικού έργου αναμένεται να ανακοινωθούν προς το τέλος του χρόνου, ώστε το πιστοποιητικό να μπορεί να κυκλοφορήσει το 2024. Η Επιτροπή ισχυρίζεται ότι το πιστοποιητικό «θα βοηθήσει τους ανθρώπους να αναγνωρίζουν ευρέως, γρήγορα και εύκολα τις ψηφιακές τους δεξιότητες από εργοδότες, παρόχους κατάρτισης και άλλους φορείς». Και πάλι, όμως, μιλάμε για αποσπασματικότητα και ατομική ευθύνη πιστοποίησης, εκτός του δομημένου εκπαιδευτικού συστήματος, δηλαδή για ένα ακόμα πιστοποιητικό στο πλαίσιο του κυνηγιού προσόντων και πιστοποιήσεων στο οποίο σπρώχνουν τους αποφοίτους κάθε εκπαιδευτικής βαθμίδας, αντί να εξασφαλίζεται όλη αυτή η απαιτούμενη γνώση (στην προκειμένη περίπτωση η χρήση της σύγχρονης ψηφιακής τεχνολογίας) εντός του δομημένου εκπαιδευτικού συστήματος.